Nunca te agradecín por eses momentos
en que me fixeches libre
aínda que fose preso en ti.Por aqueles momentos nos que tentabas repararme,
aínda que ambos sabiamos que era inútil,
porque algo roto
só causa máis desastres.Por todas as veces
nas que me rompín
e case te corteí coas pezas,
pero seguías crendo en min,
aínda que eu xa non o facía.Escribí este poema hace unos meses, principalmente fue para un concurso de poesía que se hizo en mi instituto pero no siento que deba quedarse ahí, dentro de un sobre A5 entr otros folios, además está escrito en la otra lengua que uso y a la que le tengo una fuerte estima a la hora de escribir, he pensado en subir otros tres o cuarto poemas en Gallego, solo por el gusto de hacerlo, de sentir el acento que tengo al usarlo.

ESTÁS LEYENDO
The memories of the soul
PoesíaSupongo que el ruido se vuelve más silencioso cuando escribo, y quiero mostraros mi silencio. No sé si es poseía, es algo así como mi vida, un pequeño vacío de nada envuelto en todo. Dedicado a mi tía, por apoyarme en todo, ser paz, ancla y apoyo...