WOENSDAG AVOND
Wanneer ik thuis kom zie ik dat het één grote puinhoop is en ik dus echt een klein beetje moet gaan opruimen.
Terwijl ik al een tijdje bezig ben met opruimen kom ik een doosje tegen die ik niet herken. Nieuwsgierig open ik hem en wanneer ik zie wat er in zit rolt er een traan over mijn wang. Rustig ga ik door alle foto's van mijn moeder en ons gezin terwijl de tranen blijven lopen.
Doordat ik de foto's maar bleef bekijken, heb ik niet doorgehad dat het al 15 minuten over 5 is. Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat ik een paar berichten van Donny binnengekregen heb.
Donny
Mon, ik kom er nu aan! X
Donny
Ik ben er. X
Donny
Alles ok? Ik bel wel even aan. XPrecies op dat moment gaat de bel ook. Snel sta ik op en haast ik me naar de deur. Als ik de deur open zie ik Donny met een bezorgde blik staan die meteen veranderd naar nog meer bezorgd als hij ziet dat ik net gehuild heb. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen en het enige wat ik nu wil is een knuffel, ik twijfel daarom ook geen seconde en sla mijn armen om Donny heen.
POV Donny
Vol goede moed stap ik mijn auto in onderweg naar Montana. Snel stuur ik haar een appje zodat ze weet dat ik er aan kom. Hier heb ik de hele dag naar uitgekeken, ik weet niet wat het is maar als ik bij haar ben voel ik me gewoon oprecht blij en fijn. Misschien kan ik vanavond vragen of ze een keer mee uiteten gaat. Snel stop ik als ik zie dat ik haar straat al bereikt heb. Ik app haar even dat ik er sta en wacht dan even.Als ze niet naar buiten komt krijg ik een raar onderbuikgevoel. Ach kom op Donny ze is letterlijk een kwartiertje te laat. kan gebeuren. Matthijs heeft me wel verteld dat Montana vroeger áltijd te vroeg was. Voor de zekerheid app ik haar dat ik even aanbel.
Als de deur voor me opengaat zie ik Montana staan met rode ogen. Ze heeft toch niet gehuild? Je ziet duidelijk dat er wat mis is. Het enige wat ze doet is me aankijken zonder iets te zeggen. Net wanneer ik iets wil zeggen trekt ze me in een knuffel en begint ze te snikken. Het enige wat ik op dit moment kan is haar troosten, en dan is dan ook precies hetgene wat ik nu ga doen.
POV Montana
Wanneer ik me terug trek uit de knuffel zie ik Donny bezorgd kijken. "Kom maar even binnen." Glimlach ik naar hem. Hij knikt waarna hij me volgt richting de woonkamer. "Ik was aan het opruimen tot ik een onbekend doosje zag staan, het zat vol foto's van mijn gezin en moeder. Ik had even een momentje nodig. Sorry dat ik de tijd vergeten ben." Vertel ik Donny in één adem. "Mon, daar hoef je écht geen sorry voor te zeggen. Gaat het weer een beetje?" Hij glimlacht lief naar me. Ik knik en zeg: "Ik ga me even snel omkleden oké?" hij knikt en daarna loop ik snel de trap op om een outfit uit te kiezen.OUTFIT
Snel loop ik weer naar beneden en zeg ik tegen Donny dat ik klaar ben om te gaan.
-
Wanneer we Donny's appartement inlopen kijk ik me ogen uit. "Wow dit appartement is ziek mooi." Donny lacht en zegt, "Thanks, ben er ook erg blij mee moet ik toegeven." Ik glimlach naar hem en ga op de bank zitten. "Mon? Wil je wat drinken?" Hoor ik Donny vanuit de keuken roepen. "Ja lekker doe maar cola ofzo!" Roep ik terug.
Als Donny de woonkamer in komt lopen volg ik elke beweging die hij maakt. Ik weet niet wat het is maar ik kan mijn ogen gewoon niet van hem afhouden. Ik schrik op uit mijn gedachte als Donny vraagt of we een film zullen kijken. "Ja is goed, zet maar iets aan ik kijk alles mee." Vertel ik hem met een glimlach. Hij grijnst en vraagt: "Dus je bent niet bang voor horror?" Ik kijk hem aan en zeg, "Ik heb nooit gezegd dat ik ergens niet bang voor ben of iets leuk vind, ik zei alleen dat ik alles mee kijk." Donny lacht even om mijn reactie en zet dan een comedy film aan.
"Ik moet er niet aan denken om naast een bange Montana te zitten, heb zo'n gevoel dat ik dat niet mee wil maken." Grapt hij. Verontwaardigd kijk ik hem aan en gooi ik een kussen tegen zijn hoofd. "Hé- die ga je terug krijgen." Zegt hij met een grijns. "Je gaat wensen dat je dat nooit gedaan had Montana Alvarez." Met grote ogen kijk ik hem aan en ren snel voor hem weg. Hij rent me achterna en al gauw heeft hij me te pakken. Als ik zijn handen op mijn heupen voel draai ik me om zodat ik hem kan aankijken. Als we elkaar een tijdje aanstaren wendt ik mijn gezicht snel af. Gelijk voel ik mijn wangen gloeien.
Snel ren ik naar de bank om daar neer te ploffen. "Mon, zo kan ik er toch niet bij zitten?" Zeurt Donny. "Daar is plek," zeg ik terwijl ik naar een klein hoekje wijs waar mijn voeten liggen. "Daar kan jij makkelijk tussen Don, zoveel spieren heb je nou ook weer niet hé." Hij kijkt me aan en geeft me daarna een mep met het kussen wat hij nog vast had. "Auw!" Roep ik op een manier waarop het lijkt alsof ik écht pijn heb. Donny kijk me met grote ogen aan. "Shit! Sorry Mon, dat was echt niet hard bedoeld! Gaat het?" Vraagt hij bezorgt terwijl ik mijn best doe om niet te lachen, waarin ik behoorlijk faal. "Dat is echt niet grappig Montana." Zegt Donny terwijl hij me een speelse duw geeft. "Haha, ik vond het wel grappig je had je gezicht moeten zien!" "Haha heel leuk." Zegt Donny met een sarcastische lach op zijn gezicht. "Ik vond het wel lief dat je zo bezorgd was." beken ik. Nadat ik dat gezegd heb zie ik dat Donny's wangen rood kleuren. Om het onderwerp te veranderen vraag Donny snel: "Zullen we pizza bestellen?" Ik knik naar hem en ga verzitten zodat Donny er beter bij kan.
-
Nadat we gegeten hebben en nog een film aan het kijken zijn hoor ik mijn telefoon afgaan en kijk ik wie er belt. Onbekend nummer.
"Don, vind je het erg als ik even opneem? Is onbekend nummer." Vraag ik hem. Hij knikt naar me en glimlacht dan."Met Montana Alvarez?"
"Goedenavond, je spreekt met Elvira van het modellen bureau VDM Models.
"Uh hallo?" Verbaasd kijk ik Donny aan.
"Wij hebben al een tijdje jou Instagram in de gaten gehouden en we vroegen ons af of je geïnteresseerd bent om je bij ons in te schrijven." Ik voel mijn ogen groot worden en ik kijk Donny aan die mij nieuwsgierig aanstaart.
"Dat lijkt me super gaaf!" Ondertussen probeert Donny mij via gebaren duidelijk te maken dat hij wilt weten waar het over gaat.
"Fijn om te horen dat je zo enthousiast bent, we zouden graag een afspraak met je willen maken om de inschrijving te plaatsen en bevestigen, én om te kijken bij welke openstaande shoot we jou het beste vinden passen."
"Oké, wanneer?"
"Wat dacht je van morgen om 2 uur?"
"Prima, dan zie ik je morgen."
"Tot morgen, Trek trouwens gewoon je eigen normale kleding aan."
"Oké, doei!"
Gelijk komt Donny op me afstormen. "Wie was dat? En wat is super gaaf?" Ik lach even om zijn nieuwsgierigheid en vertel hem dan wat er net gebeurde."Dat is super vet Mon! Ik ben trots op je." Ik glimlach naar hem. "Zullen we dan de film maar afkijken?" Donny knikt, "Goed plan."
-
Als ik na de film op de klok kijk zie ik dat het 10 uur is. Wanneer ik Donny aankijk zie ik dat hij in slaap gevallen is. Voorzichtig wrijf ik over zijn wang. "Don, wakker worden." Fluister ik naar hem. Hij mompelt wat en kijkt me dan aan. Snel haal ik mijn hand van zijn wang en ik glimlach ik naar hem. "Kan je me misschien naar huis brengen?" "Tuurlijk kom." Mompelt hij.
"Bedankt voor het thuisbrengen." Zeg ik tegen Donny, snel geef ik hem een kus op zijn wang en stap daarna uit. Ik zwaai nog even naar hem en dan loop ik naar binnen.
-
Terwijl ik in mijn bed lig na te denken over vandaag kom ik tot een conclusie. Ik begin gevoelens te krijgen voor Donny. Met die gedachte val ik al snel in slaap.
JE LEEST
That night.
FanfictionMontana gaat met haar beste vriendin Noëlle en haar 'bijna' vriend Matthijs de Ligt uit. Dan blijkt het dat Matthijs een best wel leuke teamgenoot heeft. Donny van de Beek. Ook gaat Montana's modellen carrière de goede kant op. (completed) #3 fanf...