That night.

EPILOOG

7 jaar later..

"LOPEN JESSLYNN!"

"IN JE RUG JESS!"

"WAT?! DAT IS EEN GELE KAART!"

"PAS OP VOOR DIE DIKKE!"

"JA GOEDZO! BEUK ZE MAAR WEG!"

"SCHIETEN, SCHIETEN!"

"JAAAAAA!"

"LEKKER JESSIE!"

Lachend kijk ik naar Donny. Als je een beschrijving van een fanatieke voetbalvader zou opzoeken, stond er een linkje naar Donny's Instagram.

-

We zijn aan het kijken bij een voetbalwedstrijd van Jesslynn. Ze heeft erg veel talent, en speelt als spits. Altijd als ze een wedstrijd heeft, staat Donny als haar grootste fan langs de lijn. Ze is nu 12 jaar, maar veel mensen zeggen dat ze sowieso net zo ver als haar vader gaat komen. Dat is dan ook haar droom, om bij de Ajax-vrouwen te spelen.

In tegenstelling tot de hele fanatieke Donny, sta ik altijd samen met Jayden, onze zoon van 9 rustig een paar meter verder op te kijken. Dat heeft een paar redenen.

De eerste reden is dat ik het Jayden niet gun, om op zijn 9e al gehoorbeschadiging op te laten lopen.

De tweede reden is dat als Jesslynn haar team verliest, je niet in de buurt van Donny wilt staan.

En de derde reden is, dat ik nog wel normaal over de club wil lopen, en niet bij alle kinderen bekend wil staan als de 'hooligan' ouder.

-

Als het fluitsignaal luidt, kom Donny een tevreden en trots gezicht naar ons toe lopen. Hij geeft mij een kus en Jayden een aai over zijn hoofd.

"Heeft ze even goed gedaan hé?" Zegt hij trots. Ik knik en glimlach naar hem.
"Dat heeft ze zeker."

-

Als we Mikky en Frenkie's huis inlopen, komt Luke gelijk op Jesslynn af om te vragen hoe haar wedstrijd ging.

Trots verteld ze iedereen dat ze met 4-1 gewonnen hebben, en dat ze 2 keer gescoord heeft.

-

Alle jongens komen ook binnen lopen, natuurlijk spelen ze niet allemaal meer bij Ajax, maar de vriendengroep is altijd bij elkaar gebleven.

Frenkie en Mikky zijn teruggekomen uit Barcelona, en Matthijs is nog steeds in Italië. Wel komt hij vaak naar Nederland om ons op te zoeken, zoals nu.

"Hee Mattie!" Hoor ik Jesslynn vrolijk roepen.
"Ha Jess! Hoe gaat het voetbalprinses?" Vraagt hij terwijl hij haar optilt en over zijn schouder gooit.
"Goed! Ik heb 2 keer gescoord!" Vertelt ze hem trots.

-

Als Hakim binnen komt lopen rennen hij en Jayden tegelijk op elkaar af.
"Hey favoriete terrorkind!" Roept Hakim hard.
"Hey klootzak!" Roept Jayden hard terug.

Boos en geschrokken kijk ik hem aan.
"Jayden! Van wie heb je dat woord?" Vraag ik hem streng. Voorzichtig wijst hij naar Donny wanneer hij wegrent.

Als ik mijn hoofd naar Donny draai kijkt hij me onschuldig aan. Waarna hij ook snel wegrent.
Hoofdschuddend kijk ik de twee na.

Dit soort momenten, zijn de momenten dat ik bedenk hoe blij en dankbaar ik ben voor mijn leven nu.

Ik heb een lieve man, twee mooie terrorkinderen, en goede banden met de hele familie en al onze vrienden.

Ik ben blij dat mijn leven zo gegaan is.

-