Behind my eyes [Completed!]

07

ရိေပၚ ယုန္ျဖဴလုံးေလးဆီမေရာက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူအလုပ္ေတြပိေနၿပီ။ ေလးရက္ေလာက္အကုန္လုံးပစ္ထားမိတာေၾကာင့္ ပစ္ထားမိသမွ်ေနာက္ျပန္လိုက္ေနရတယ္။ အုပ္စုတြင္းခ်ိန္းပြဲေတြေရာ...ေနာက္ၿပိဳင္ပြဲအတြက္ ေလ့က်င့္ဖို႔ေတြေရာ။ လက္ကိုမလည္ဘူး။

"အခုဘယ္မွာလဲ"

ကားဒ႐ိုင္ဘာက သခင္ေလးဝမ္ရိေပၚဆီကဖုန္းကို မုန္႔တစ္ဖက္ပလုတ္ပေလာင္းနဲ႔ျပန္ေျဖတယ္။

"ရီ႐ွင္းအတ္ မွာ။ ပန္းခ်ီပစၥည္းေတြဝင္ဝယ္ေနတယ္ထင္တယ္။"

"ေနာက္တစ္နာရီက်ရင္ဖုန္းျပန္ဆက္မယ္။"

"ဟုတ္က့ဲသခင္ေလး"

လစာယူထားတာကေတာ့ ဝမ္မိသားစုဆီကပဲ။ အခုေတာ့ သူက ကားစီးၿပီး သူမ်ားေနာက္လိုက္ေခ်ာင္းေနရတယ္။ ဝမ္မိသားစုက တစ္ေယာက္စီတိုင္းဟာ ႐ိုးကိုမ႐ိုးရဘူး။

အေျခႀကီးတ့ဲသခင္ေလးက အခုေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္သြားပုံပါပဲ။ ဒီဇိုင္းေတြလဲ ၿပီးသေလာက္ျဖစ္ေနၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ဝမ္ရိေပၚလဲ မလာေတာ့ဘူး။ မနက္ျဖန္က စေနေန႔ပဲ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ အေႏြးထည္ထူထူဝတ္ထားဖို႔ထက္ အိပ္ေရးဝေအာင္အိပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ကိုးနာရီေလာက္အထိအိပ္ရမလား။ ကိစၥမ႐ွိဘူး။ သူဘယ္အခ်ိန္မွထထ အိပ္ရာေပၚအထိတက္ၿပီးႏိႈးမ့ဲလူလည္းမ႐ွိဘူး။

ဆြယ္တာကပုံက်ေနတယ္။ သူ႔ကိုယ္နဲ႔အႀကီးႀကီးပဲ။ ဘာၾကည့္ႀကိဳက္ၿပီးဝယ္ခ့ဲမိမွန္းေ႐ွာင္းက်န္႔မသိေတာ့ဘူး။

(A.Pမွာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ဝတ္ခ့ဲတ့ဲ JP shooting က ဆြယ္တာပြပြႀကီးပါေနာ္။ သူနဲ႔တအားလိုက္ၿပီး ပိုးျဖဴလုံးေလးလိုခ်စ္စရာေကာင္းေနတာေလ.....:)

လက္ကပြေနၿပီး ကိုယ္ကမနည္းေခ်ာင္ေနတယ္။ အိတ္ကိုသိုင္းလြယ္လိုက္ၿပီး စက္ဘီးနဲ႔အိမ္ကိုျပန္ခ့ဲတယ္။
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေသာက္မယ္။ ၿပီးရင္ေစာေစာအိပ္ရာဝင္မယ္။

..........

အင္း....စိတ္ကူးေလးပါပဲ။ တစ္စစီကြဲေၾကသြားတ့ဲစိတ္ကူးေလးေပါ့။ ေ႐ွာင္းက်န္႔အခု ထိုင္ေနတယ္။ ငုတ္တုတ္။ ထိုင္ေနတ့ဲေနရာက ပြဲၾကည့္စင္တတိယတန္းမွာ။ ဒီေနရာကျမင္ကြင္းေကာင္းတယ္ဆိုၿပီး သခင္ေလးဝမ္ကိုယ္တိုင္ေနရာခ်ေပးသြားတာ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔အိပ္မွံုစုံမႊားနဲ႔။ ဆံပင္ေတြကလဲထိုးေထာင္ေနတာပဲ။ ၾကည့္ေကာင္း႐ႈေကာင္းပါေစေတာ့ဆိုၿပီး လက္နဲ႔သပ္ခ်လိုက္တယ္။