Behind my eyes [Completed!]

15

သူအဆင္မေျပဘူး။ က်န္႔ေကာကို ဒီလိုမ်ိဳးေက်ာျပင္ေနာက္ကေနသူၾကည့္ခ်င္တာမဟုတ္ဖူး။ စက္ဘီးကိုအသာတြန္းေနတ့ဲ က်န္႔ေကာေနာက္ေန သူညတိုင္းေတာက္ေလွ်ာက္လိုက္ေနတတ္တာ အိမ္ကေနထြက္သြားကတည္းက။ သိသိသာသာပဲ က်န္႔ေကာပိန္သြားတယ္။ ယုန္ျဖဴလုံးေလးဟာ အခုေတာ့ မျပံဳးႏိုင္မရယ္ႏိုင္ျဖစ္ေန႐ွာတယ္။ ရိေပၚထြက္ၿပီးေျပးေတြ႔ခ်င္တာ႐ူးမတတ္ပဲ။ ဒါေပမ့ဲ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚက ဒဏ္ရာေတြအတြက္ က်န္႔ေကာေမးလာရင္ ဘယ္လိုေျဖ႐ွင္းခ်က္ေပးရမလဲမသိဘူး။

စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ပဲ လမ္းမီးတိုင္ေဘးထိုင္ခ်လိုက္တယ္။

ဒီေန႔ ေလၿငိမ္တယ္။ ရိေပၚရင္ထဲေတာ့မုန္တိုင္းေမႊေနတယ္။ ဒူးေပၚလက္တင္ၿပီး ေခါင္းငိုက္စိုက္ေနတ့ဲသူ႔ေ႐ွ႕ကို ေျခတစ္စုံလာရပ္တယ္။ ဒီကုိယ္သင္းနံ႔ကိုသူသိတယ္။

"ဝမ္ရိေပၚ...ေမြးေန႔မွာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ"

သူေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လမင္းတစ္စင္းကိုျမင္ရတယ္။ သူတအားႀကိဳက္တ့ဲအျပံဳးေတြနဲ႔!

..........

သူ႔ဒဏ္ရာေတြက လီရႊမ္းတို႔နဲ႔ျဖစ္တာ။ လီရႊမ္းက သူ႔ၿပိဳင္ဖက္။ Tracer ေလာကမွာ အႏိုင္ရဖို႔အတြက္ ဒီလို လူမဆန္တ့ဲလူေတြ႐ွိတယ္။ ရိေပၚတစ္ေယာက္တည္း အရက္ဘားမွာ႐ွိေနတုန္း ေဆာ္ခံလိုက္ရတာ။ ဝမ္ရိေပၚက ဝမ္ရိေပၚပဲ ဆိုေပမ့ဲ အမ်ားနဲ႔တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ ခံလာရတာပဲ။ သူလဲက်ိဳး ကိုယ္လဲနာ!

က်န္႔ေကာက သူ႔ေမးေစ့ကေနကိုင္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုဟိုဘက္ဒီဘက္လည္ၾကည့္တယ္။

"ျဖစ္စတုန္းက ဒီ့ထက္ပိုဆိုးမွာေပါ့"

"အင္း.."

က်န္႔ေကာရဲ႕လက္ဖဝါးေတြကိုသူေထြးဆုပ္လိုက္တယ္။

"ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ဆိုးေနလား"

"ငါ့မွာမင္းကိုစိတ္ဆိုးခြင့္ေရာ ႐ွိလို႔လား"

"ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေရာ?"

အဆိုးအဆာေလးက ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ေတာင္းဖို႔ေတာ့မေမ့ဘူး။

"ဒီမွာ"

က်န္႔ေကာက ဘူးေလးတစ္ခုေပးတယ္။
ဖြင့္လိုက္ေတာ့ အထဲမွာ ဆြဲႀကိဳးတစ္ကုံး။ အ့ဲဒီဟာပဲ။ သူနဲ႔က်န္႔ေကာ ပထမဆုံးေတြ႔တ့ဲအခ်ိန္ကေန ေတာက္ေလွ်ာက္သူအေႂကြးနဲ႔သိမ္းထားတ့ဲဟာ။