မ်က္လုံးေတြဝိုင္းသြားပုံကရယ္ရတယ္။ ဆိုင္ကယ္ေ႐ွ႕လက္ဆြဲေခၚလာတာေတာင္ သူကျငင္းခ်င္ေနတုန္းပဲ။
"ဘာလို႔ငါကအေလ်ာ္ေပးရမွာလဲ"
ေျခကန္လက္ကန္ျငင္းေနတာက ရီေပၚမ်က္စိထဲ ေၾကာင္ျဖဴလုံးေလးအစာေတာင္းေနသလိုပဲ။ စိတ္ထဲ ရယ္ျမဴးေနေပမ့ဲ ငါ့မ်က္ႏွာထားကေတာ့ ....အိုေက။ မင္းတို႔သိတ့ဲအတိုင္း ႐ွစ္ေခါက္ခ်ိဳးကို ႏွစ္ျပန္ခ်ိဳးထားတ့ဲမ်က္ႏွာေသနဲ႔။
ဆိုင္ကယ္ေပၚကေဆးေတြကိုျပန္ဖ်က္တုန္းကတမင္ကြက္ခ်န္ထားခ့ဲတ့ဲ လက္ဝါးရာမွာ သူ႔လက္ကို ဘတ္ကနဲ သြားဆြဲကပ္ေပးလိုက္တယ္။
"ျငင္းခ်င္ေသးလား"
ဘယ္လိုႀကီးလဲ ။ လက္ကိုလြတ္ၿပီးေအးေအးေဆးေဆးေျပာလို႔ရပါတယ္ဟ။
"ဒါမွမဟုတ္ ခင္မ်ား...."
ေအးေအး ငါ့လက္ကိုသာျဖဳတ္ယူသြားလိုက္။
မထီတရီနဲ႔ ထိုကေလးက ခဏေလးျပံဳးလိုက္တယ္။
"ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ဝင္စားေနတာလား"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ၾကက္ေသေသ သြားသည္။ တစ္ဆိတ္ေလာက္။ ငါနားၾကားမွားတာလား။
သူ ့လက္ထဲက ကိုယ့္လက္ကိုလည္းမ႐ုန္းမိေတာ့။ ငါဘာေတြၾကားလိုက္တာလဲ။
ရင္ထဲလိႈက္တက္လာသည္။
(ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ဝင္စားေနတာလား)
ခြီး..~
"ဟားဟား
..
ဟားဟားဟား.....ဘယ္လို..ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ ငါက မင္းနာမည္ေတာင္မသိတာ။ ဟားဟား..."
ဝမ္ရိေပၚမ်က္ႏွာမ့ဲသြားတယ္။ လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲပစ္ေတာ့ ပခုံးေတြက သူ့ဘက္ယိုင္က်လာတယ္။
Shit..မ်က္ႏွာခ်င္းအေသနီးေနၿပီ။
ဒီကေလးက ကိုယ့္ကိုကိုယ္အထင္ႀကီးလြန္တ့ဲေရာဂါျဖစ္ေနတာပဲ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔မရယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေဘးမွာသိုင္းျခံဳလာတ့ဲ ေအးစက္တ့ဲအရိပ္အေငြ႔ေတြကိုခံစားေနရတယ္။ ဒါကဘာလဲ။
"ဒါေတြက ခင္မ်ားလုပ္ေနက်ေတြမဟုတ္လား။ ကြၽန္ေတာ္ခင္မ်ားကိုစိတ္ဝင္စားလာေအာင္ေလ။ တမင္တကာ လက္ဝါးရာခ်န္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပုံတုံးတုံးနဲ့ဆြဲႀကိဳးတစ္ကုံးပါထားသြားေသးတယ္။ မဟုတ္ဖူးလား...ဟမ္"
YOU ARE READING
Behind my eyes [Completed!]
Fanficတစ်ချိန်တုန်းက ခရီးလွန်နေတဲ့ ယုန်ကလေးတစ်ကောင်ရှိတယ်။ Inspire by Fanmade Video WangYiBo×XiaoZhan