Behind my eyes [Completed!]

03

မ်က္လုံးေတြဝိုင္းသြားပုံကရယ္ရတယ္။ ဆိုင္ကယ္ေ႐ွ႕လက္ဆြဲေခၚလာတာေတာင္ သူကျငင္းခ်င္ေနတုန္းပဲ။

"ဘာလို႔ငါကအေလ်ာ္ေပးရမွာလဲ"

ေျခကန္လက္ကန္ျငင္းေနတာက ရီေပၚမ်က္စိထဲ ေၾကာင္ျဖဴလုံးေလးအစာေတာင္းေနသလိုပဲ။ စိတ္ထဲ ရယ္ျမဴးေနေပမ့ဲ ငါ့မ်က္ႏွာထားကေတာ့ ....အိုေက။ မင္းတို႔သိတ့ဲအတိုင္း ႐ွစ္ေခါက္ခ်ိဳးကို ႏွစ္ျပန္ခ်ိဳးထားတ့ဲမ်က္ႏွာေသနဲ႔။

ဆိုင္ကယ္ေပၚကေဆးေတြကိုျပန္ဖ်က္တုန္းကတမင္ကြက္ခ်န္ထားခ့ဲတ့ဲ လက္ဝါးရာမွာ သူ႔လက္ကို ဘတ္ကနဲ သြားဆြဲကပ္ေပးလိုက္တယ္။

"ျငင္းခ်င္ေသးလား"

ဘယ္လိုႀကီးလဲ ။ လက္ကိုလြတ္ၿပီးေအးေအးေဆးေဆးေျပာလို႔ရပါတယ္ဟ။

"ဒါမွမဟုတ္ ခင္မ်ား...."

ေအးေအး ငါ့လက္ကိုသာျဖဳတ္ယူသြားလိုက္။

မထီတရီနဲ႔ ထိုကေလးက ခဏေလးျပံဳးလိုက္တယ္။

"ကြၽန္ေတာ့္ကို စိတ္ဝင္စားေနတာလား"

ေ႐ွာင္းက်န္႔ ၾကက္ေသေသ သြားသည္။ တစ္ဆိတ္ေလာက္။ ငါနားၾကားမွားတာလား။

သူ ့လက္ထဲက ကိုယ့္လက္ကိုလည္းမ႐ုန္းမိေတာ့။ ငါဘာေတြၾကားလိုက္တာလဲ။

ရင္ထဲလိႈက္တက္လာသည္။

(ကြၽန္ေတာ့္ကိုစိတ္ဝင္စားေနတာလား)

ခြီး..~

"ဟားဟား

..

ဟားဟားဟား.....ဘယ္လို..ဘယ္လိုလုပ္ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။ ငါက မင္းနာမည္ေတာင္မသိတာ။ ဟားဟား..."

ဝမ္ရိေပၚမ်က္ႏွာမ့ဲသြားတယ္။ လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲပစ္ေတာ့ ပခုံးေတြက သူ့ဘက္ယိုင္က်လာတယ္။

Shit..မ်က္ႏွာခ်င္းအေသနီးေနၿပီ။

ဒီကေလးက ကိုယ့္ကိုကိုယ္အထင္ႀကီးလြန္တ့ဲေရာဂါျဖစ္ေနတာပဲ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔မရယ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေဘးမွာသိုင္းျခံဳလာတ့ဲ ေအးစက္တ့ဲအရိပ္အေငြ႔ေတြကိုခံစားေနရတယ္။ ဒါကဘာလဲ။

"ဒါေတြက ခင္မ်ားလုပ္ေနက်ေတြမဟုတ္လား။ ကြၽန္ေတာ္ခင္မ်ားကိုစိတ္ဝင္စားလာေအာင္ေလ။ တမင္တကာ လက္ဝါးရာခ်န္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပုံတုံးတုံးနဲ့ဆြဲႀကိဳးတစ္ကုံးပါထားသြားေသးတယ္။ မဟုတ္ဖူးလား...ဟမ္"