Potada Aşk Var

2.Bölüm Yeni Bir Dost

•Keyifli okumalar dilerim ❤

Multi; Savaş ❣

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
" Hoşgeldin oğlum "
" O-oğlum mu?" diye fısıldadım.
" Hoşbuldum anne..."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Şoku atlatır atlatmaz Furkan'ın yanından sıyrılıp geçtim. Fotoğraflardakinden bile daha ilgi çekici ve yakışıklıydı, tam tersi olması gerekmiyor muydu ya? Arkamdan biri seslendiğinde durdum ve yavaşça arkamı döndüm. Bu oydu, tam karşımda duruyordu, kanlı canlı... Birkaç saniye yüzüne aval aval baktım. Sesiyle birden irkildim " Para, parayı unutmuşsun" zaten ne demesini bekliyordum ki ? Saf Azra, aptal Azra, adam harika bir basketbolcu ve hayatında ilk defa seni görüyor *Ah merhaba evlenmeye ne dersin?* mi demeliydi? "Parayı ? Alıcak mısın?" aha salak durumuna düştün. "A evet, üzgünüm..." dedim ve paraya uzandım. Son kez o gözlere baktım, bir daha bu kadar yakından görmem imkansızdı... Göz temasını bozan yine o oldu "E o zaman sonra görüşürüz" dedi ve gülümsedi. Ben de gülümsedim ve birden iç sesim devreye girdi görüşemeyeceğiz...
Arabaya atladım ve gitmeden önce son kez eve baktım. Hangisi daha güzeldi? Ev mi onun gözleri mi?

Eve geldiğimde babaanneme parayı uzattım ve odama geçip koltuğa atladım. Odam değil, yani evet kaldığım oda orası ama sürekli evden eve geçtiğim için kalıcı bir yatağım veya odam yoktu. Ankara'da kalmaya kesin karar verseydim kendi evim olurdu zaten... Koltuğu açtım ve yatağı hazırladım. Telefonumu yeniden elime aldım önce Melike'i aramam gerekiyordu yoksa beni balkondan aşağı sallandırırdı tabi yanımda olsaydı... Telefonu açar açmaz hep sorduğum ilk soruyu sordum, "Meloşum nerdesin" çok geçmeden cevap verdi "Evdeyim Azoşum ne oldu?" direkt olaya girdim. "OHA AZRA, babaannenin şu her derde deva kremleri ilk defa bir işe yaradı! Kızım çok tuhaf, eminsin değil mi ? O Furkan Demir'di?" "Yok Melike o an onu nasıl hayal ettiysem ki ilk defa bu kadar ileri gitmişim demek ki ÇÜNKÜ KARŞIMDAYDI" "Ya tamam ne bağırıyorsun ki yani, sadece sindirmem gerekiyor. Çok şanslısın ya şaka gibi..." "Biliyorum kuzum biliyorum..." " Neyse bebeğim ben antrenmana geç kalıyorum gece konuşuruz öpüyorum kocaman" "Ben de aşkım iyi eğlenceler...". Ah basketbol... Beni çok erken yaşta bıraktın daha doğrusu bırakmamı sağladın... Tamam belki meslek olarak düşünmüyordum seni ama yinede aşıktım. O topun sekişi... Herkese itici gelirdi fakat o ses bana melodi gibi gelirdi. Rahatlatıcı... Fena da oynamazdım basketi, Melike kadar iyi değildim ama daha fazla çalışsaydım belkide onunla Shaq O'neal ve Kobe Bryant gibi olabilirdik bile... Ah o hayranlıkla izlediğim ikili... Kobe zaten bir efsane sayılırdı...

Ben baskete 8 yıl önce küstüm. Daha 16 yaşımdaydım. Yalnızca 16 . O gün Doğa'nın maçı vardı beni aşağıda beklediğini yazan bir mesaj atmıştı ama görmemiştim ve maçının o gün olduğunu unutmuştum. Hazırlanmam neredeyse 15 dakikamı almıştı. Aşağı indiğimde hemen arabasına atladık ve maçının olduğu sahaya sürmeye başladı ama bana çok sinirliydi ve aşırı hız yapıyordu "ÖF AZRA SENİN YÜZÜNDEN KENDİ MAÇIMA GEÇ KALIYORUM NEDEN HEP UNUTURSUN Kİ APTAL" "DOĞA BANA APTAL DİYEMEZSİN KES SESİNİ VE YOLA BAK" araba git gide hızlanıyordu ve bende korkmaya başlamıştım, "Doğa yavaşla!" beni dinlemedi hala çok hızlıydık ve... Gerisini hatırlamıyorum, tek hatırladığım hastanede birkaç gün komada kaldığım ve onun ben uyandığımda artık yaşamadığı...

Basket beni bırakmamıştı belki de, ama ben ona küsmüştüm bir daha barışmamak üzere... Hayat kısa dedikleri bu olsa gerek daha sevdiğin insana doyasıya sarılamamışken onu kaybedecek kadar kısa... Gözlerimden istemsizce birkaç damla yaş düştü, silmeye çalışıyordum ama ben daha silmeden devam ediyordu göz yaşları. Nefesim daralıyor, yine suçluluk duygusu beni yiyip bitiriyordu. Hepsi... Hepsi benim yüzümden...

Gece yine gözlerimi açtım. Gece kalkıp tekrar uyuyamama sendromu... Her gece yaptığım gibi yine sessiz adımlarla mutfağa ilerledim fakat bir şeyler yiyesim yoktu. Ben de ağzımın kuruluğunu suyu görünce anlamıştım sanırım. Dolaptan bir şişe çıkardım ve içmeye başladım. Aşağıdan bir ses duyuldu. Ah o muazzam ses. Şimdi diyeceksiniz bu saatte hayırdır ne sesi? Basket topunun sesi tabikii. Ses çıkarmadan yavaşça dış kapıya ilerledim ve yine yavaş hareketlerle kapıyı kapattım.
Aşağı koşar adım indiğimde bu havaya rağmen altında şort olan adama bağırdım " Hey sen" Azra ne yapıyorsun kızım hırlı mıdır hırsız mıdır sapık mıdır sarhoş mudur... "Evet?" aha cevap verdi . Bana döndüğünde onu inceleme fırsatım oldu. Kumral düz saçlı, gocemen uzun boylu, kahve gözlü karizmatik bir adamdı... "O elindeki ney?" voleybol oynayacaklar bence kanka ilk pes eden oyunu kaybeder nasıl fikir? "Eve süs diye almıştım ama sen diyorsan ki bu başka iş için dinlemek isterim" anaa bu daha bi değişik fikir sevdim sevdim devam et "Ondan sormadım buralarda basketbol oynayan dostum olmadığı için az çok eski evimi özlüyorum, seni görünce de heyecanlandım" ooo iyi özet aferin "Ama bu saatte tanımadığın bir adama bağırdığına göre ya delisin ya kendine güveniyorsun?" delisin "Kendime güveniyorum" yalan "O zaman şey, ben Savaş Aksoy şu Aksoylar Holding'in sahibinin torunuyum 27 yaşındayım taliplerimi bekliyorum ." gülümsedim ve bende bana uzattığı eli tuttum "Azra Toprak, sadece Azra, 24 yaşındayım burdan Acun abiye sesleniyorum beni de Survivor'a al abi" ikimizde gülüşüp tokalaştıktan sonra sessizlik sardı etrafı ilk bozan Savaş oldu " Telefonunu uzatır mısın numaramı vereyim wp den konuşuruz? Hatta sosyal hesaplardan takipleşiriz " telefonu çıkarıp rehbere girdim ve tuşlaması için ona uzattım, bana geri verdiğinde ekrana baktım kendisini *Savaş Kankam* diye kaydetmişti gülmeden edemedim ve onun uzattığı telefonu aldım bende aynı şekilde kendimi *Azra Kankam* diye kaydedince ikimizde gülüşüp ayrıldık. Ah sonunda basketten anlayan bir dostum vardı Ankara'da bir insan daha ne kadar şanslı olabilir ki?

Sessizce eve girdikten sonra yatağıma uzandım ve tam bedenimdeki soğuk ile yorgandaki sıcaklık ısı alışverişine gireceği sırada telefonum titredi telefona uzandım ve mesaja baktım kalbim yerinden fırlayacak gibi atıyordu o kadar mutlu olmuştum ki uzun bir aradan sonra, yeniden...

Gönderen: Savaş Kankam
Azra kankam söylemeyi unuttum! İki hafta sonra saat 21.45 civarında bir dostum ile sokak maçım var eğer izlemek istersen falan geçerken seni alabilirim.

Gönderilen: Savaş Kankam
Ne kadar isterim tahmin bile edemezsin

Gönderen: Savaş Kankam
2 Hafta sonra 21.35 de hazır olun küçük bayan çünkü harika bir maç izleyeceksiniz. NBA i aratmayacak türden hemde !

Gönderilen: Savaş Kankam
Öncelikle, bayan değil kadın diyeceksin ve son olarak, Sabırsızlıkla bekliyorum🤙🏼
İyi geceler

Gönderen: Savaş Kankam
Ah üzgünüm (!) neysee, Sana da iyi geceler 🐤

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Okuduğunuz için teşekkür ederim 💞
•Yeni bölümü nasıl buldunuz?
• Sizce Doğa kim?
• Bir insan hele ki bu Azra ise daha şanslı olabilir mi?
•Maçta başka kimi görebiliriz acaba 🤔
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~