Impossible Disaster

[005]

[005]
[ғɪᴠᴇ]

1 мοиτн αƒτєя

"Caest? Gusto kitang pigila--"

"It's been a month Pyre! Dapat noon ko pa to ginawa. Ano pipigilan mo nanaman ako?"

"Okay I'm sorry"

Inirapan ko nalang siya. Kundi lang talaga dahil kay Vex ay matagal nakong nakaalis dito.

"Caest, I will miss you" habang hinahaplos ni Blish ang buhok kong wavy.

"I will miss all of you too" pamamlastik ko sa kanila. Syempre mahigit 2 taon ko silang di nakita. Ngayon ko pa ba sila mamimiss? Tsk.

Bahagyang dumistansiya sakin si Pyre. Mukhang nagtatampo.

"I'll be back soon, don't worry" saka ko sila niyakap, lalo na si Pyre.

"Are you really ready?" saka ako hinalikan ni Vex sa lips.

"Yes" cold kong tugon habang pababa na kami nang terrace at papunta na sa sasakyan kong kotse.

"Well I guess. I love you, my life" saka niya ko ulit hinalikan sa labi.

Bago niya ko ihatid sa lugar na pinamumunuan nang pamilya namin ay makailang ulit niya kong hinalikan. His kiss were passionate, it becomes torrid until it became french kiss. Hindi naman ako umangal, ginusto ko rin naman. Nung maramdaman kong pinark niya ang kotse sa tabi at lumilibot na ang kanyang kamay sa loob nang damit ko ay kumalas ako.

"I'm sorry, but I'm not yet ready for this. Just wait until our wedding day."

"Pano kung maunahan ako nang iba?" di ko alam pero nainsulto ako sa sinabi niya kaya nasampal ko siya.

"So anong tingin mo sakin Prostitute!? How dare you!" saka ko siya pinanlisikan nang tingin.

"Sorry, I'm really sorry Freniere. Nadala lang ako sorry talaga sorry" saka niya ko niyakap.

"Okay apology accepted. Wag mo na ulitin yun"

"I love you." saka niya ko hinalikan sa labi ulit. Hindi na niya hinintay ang sagot ko at nagmaneho nalang.

…

"Are you sure dito nalang kita iiwan?"

"Yes" kinuha ko na ang mga bagahe ko sa compartment nang kotse niya.

"I'll help you" sambit niya pag baba nang kotse.

"Hell go inside the car! Mabubulilyaso ang plano ko nito pag nakita nilang magkakilala tayo." pero di ko siya binalingan nang atensyon.

"Okay okay I'm sorry Freniere" ramdam kong nakangisi siya.

Hinarap ko siya. I cupped my hands in his face and kiss him.

"Enough?"

"No, I want you to say I love you and I want to see your smile" then he pouted.

"Tigil-tigilan mo ko sa kalokohan mo Vex. Sige na mauna nako" saka ko na sinarado ang compartment nang kanyang kotse.

"Freniere Caest, I love you" ngumiti siya pero halata sa mata niya ang lungkot. Hindi na siya naghintay nang sasabihin ko at pumasok na sa kotse at pinaharurot ito.