[006]
[sɪx]Lumabas na ko nang kwarto ko at dumiretso na sa kusina para makapag agahan.
Ngunit nagulat ako nung makita ko ang lintek na Josephine nayon sa may lalagyan ng pinggan.
Pero imbes na umiwas ay tumuloy parin ako at kumuha nang pinggan.
Gulat na gulat siyang tumitig sakin.
"B-bago k-ka lang b-ba dito?" nanginginig niyang sambit.
Hinarap ko siya, at mas lalo siyang namutla.
"Oo, kakalipat ko lang. Ikaw din?" walang emosyon kong sabi at binaling ulit ang atensyon sa pag kuha nang pinggan at kutsara.
"M-matagal n-nako d-dito"
"I'm Neri Cae, bat kaba namumutla di naman ako multo"
"A-ako d-din, J-josephine. P-parang m-may k-kamukha k-ka k-kase. A-ah n-nev..nevermind na..lang"
Di ko na siya tinapunan nang tingin at dumiretso na sa lamesa. I won't bother talking to you thief.
"Gising kana pala Ija, nagkakilala naba kayo ni Joseph-- ine Ija namumutla ka ata."
"W-wala m-manang..."
Umupo na si Josephine sa may harap ko para kumain.
Tahimik lang akong kumakain. Di nako nasanay sa pasosyal na paraan nang pagkain kaya mala sundalo ako kung umasta. Nakataas ang isa kong paa sa upuan na bahagyang nakatiklop.
"Josephine titig na titig ka kay Neri di na nagagalaw pagkain mo." nakatitig si Manang Roya ngayon kay Josephine.
"Wala po, nagagandaha...n l-lang po." palusot pa.
Pero ramdam kong takot na takot siya.
"Hirap nang buhay no?" paninimula ko. "Yung abandonahin ka nang pamilya mo" sarkastiko kong saad.
"Wala k-kang pamilya N-neri?" tanong ni Josephine.
"Meron, pero ewan kung pamilya ba turing sakin, ni di nga ko makakain nang maayos"
"D-di kayo ma-mayaman?" may ilang niyang tanong.
"Hinde, kung mayaman bako titira ba ko rito at kakain nang paganito? I didn't meant to offend you Manang. Pero sa kabutihang palad, nakatapos ako nang pag aaral. Kaya medyo marunong ako nang English" pagsisinungaling ko sa kanila.
"Hahahaha nakakatawa ka naman ija" what the hell? wala namang nakakatawa sa sinabi ko? Is she high?
Nagkibit balikat nalang ako kahit na naiinis at pinagpatuloy ang pagkain.
"A-ako n-na maghuhugas" edi ikaw na.
Dumiretso nalang ako sa kwarto at iniwan si Josephine sa mga hugasin. Di ko na ipipilit pa kung gusto niya edi siya gumawa. I don't need to utter words para sabihin sa kanya na siya na maghugas.
Pag katapos ko maligo ay inayos ko na ang mga gamit ko.
I stayed 2 years sa Iraq at pina advance ako nila Mama para don nako grumaduate. And yeah, I got my diploma and graduated informally. Tss.
BINABASA MO ANG
Impossible Disaster
Teen FictionEverything isn't normal. Everything seems to be a challenge. But what if the challenge I made became even complicated? Could I still resolve the mess I did? Or I'll be trap by the disaster I thought Impossible.