~Ιωαννας pov~
Αχχχχ τι ωραία σήμερα είναι Σάββατο... Και μαντεψτε... Δεν θα το βρείτε... Κι όμως ναι... Θα έρθει ο Κώστας στον Βόλο να με επισκεφτειιι... Είμαι ενθουσιασμένη! Λες και δεν το έχετε καταλάβει...
Αφού πήγα στην κουζίνα και έβαλα δημητριακά με γάλα και όχι γάλα με δημητριακά γιατί το βρίσκω περίεργο έπλυνα τα δόντια μου χτενιστηκα δεν βάφτηκα γιατί ήθελα να είμαι φυσική για να υπάρχει χημεία μεταξύ μας... Το πιάσατε;; Όχι;; Εντάξει δεν ξανά κάνω αστειακια... έβαλα ένα κολλητό γκρι τζιν με σκισιματα στα γόνατα και μια κόκκινη ως τον αφαλό μπλούζα και τέλος τα μαύρα μου stansmiths και πήρα το τσαντάκι μου που είχα μέσα κινητό λεφτά και ακουστικά και έτοιμη...
Έφυγα βιαστική για το καφέ που είχαμε πει πως θα συναντηθούμε... Αυτή την φορά δεν νιώθω καθόλου αμήχανα που θα τον συναντήσω πιο πολύ μπορώ να πω ότι ανυπομονώ κιόλας να τον δω μετά από αρκετό καιρό που έχουμε να ξανασυναντηθούμε. Έφτασα στην καφετέρια και είναι ήδη εδώ γαμοτο άργησα και τον άφησα να περιμένει... Εεε εντάξει το καλό πράγμα αργεί να γίνει στο κάτω κάτω.
Ιωα: Γεια σου Κώστα μου έλειψες του είπα κοιτώντας τον στα μάτια και χαμογελώντας τον με ένα από τα πιο όμορφα χαμόγελα μου.
Κωσ: Και εμένα μου έλειψες μωρό μου
Μου είπε και ένωσε τα χείλια μας απότομα. Το φιλί του ήταν κτητικό και άγριο αλλά ταυτόχρονα ήρεμο και παθιασμένο.
Απομακρυνθηκαμε για να πάρουμε ανάσα και οι δύο και κοιταχτηκαμε στα μάτια... Αυτά τα μάτια του... Αυτά τα λαδί μάτια του...
Κάτσαμε στην καφετέρια και παραγγείλαμε εγώ πήρα γλυκά πανκεικ καθώς πεινούσα ενώ αυτός πήρε ένα φρέντο καπουτσίνο.
Ήρθαν τα πανκεικ και ως φυσικού τα εξαφάνισα... Πουφ... Μαγεία...
Κωσ: Είσαι λερωμένη βρε γουρουνάκι μου
Ιωα: Που;
Κωσ: Μισό θα σε βοηθήσωΕίπε και πέρασε το δάχτυλο του πάνω από χείλια μου περνώντας την Μερέντα από πάνω τους και την έφαγε... Αχχχ θεέ μου λιωνωωω...
Ιωα: Οκευ τώρα;
Κωσ: Όχι μισό έχεις λίγο ακόμαΕίπε και με φίλησε ξανά. Εγληψε τα χείλια μου και μετά τα δάγκωσε ελαφρά ζητώντας άδεια για να εμβαθύνει το φιλί μας. Νιώθω τόσο υπέροχα μαζί του...
Τελείωσε με τον καφέ του πληρώσαμε... Διόρθωση πλήρωσε... Και πήγαμε βόλτα στο λιμάνι... Αχχχ είναι τόσο ωραία να ήμαστε μαζί... Δεν μπορώ να τον χορτάσω... Τα υπέροχα μάτια του την μεθυστική του μυρωδιά... Βανίλια... Την γεύση των χειλιών του... Και με αυτήν την σκέψη γύρισα και του έδωσα ένα πεταχτό φιλί
VOCÊ ESTÁ LENDO
Maybe I Regretted It #ABA2019 #GRcontest
Ficção Geral??: Μου είπες ότι η απόσταση δεν είναι θέμα... Σε περίμενα πολύ καιρό για να σε αφήσω τώρα... Ιωα: Δεν μπορώ να σε κοροϊδεύω συγγνώμη για ότι έγινε... Όχι λοιπόν δεν είναι η κλασική ιστορία που το κορίτσι αλλάζει το αγόρι... Είναι το κάτι διαφορετι...