KIZIL FIRTINA(tamamlandı)

Bölüm 25

 "Abi bundan benim nasıl haberim olmaz?"

Rüzgar abi,"Buse'nin bile 2 ay önce haberi oldu."

"offff"

Can,"umarım düşündüğüm şey başına gelmemiştir."

Rüzgar abi,"umarım"

Kaya amca,"en son ne zaman oldu bu?"

"sanırım eve geç gittiği zaman"

Can,"hayır. Meriç'in bıçaklandığı gün."

Buse,"iyi olması lazım!"duyduklarımın etkisinden hala kurtulamamıştım. Bilicini kaybetme durumunu düşünmek istemiyodum. Doktor odadan çıkıp yanımıza geldiğinde doğruldum.

Nermin teyze,"noldu?"

Doktor,"malesef"

Kaya amca,"noldu?"

Doktor,"bilinci kaybetti."başımın döndüğünü hissettiğimde duvardan destek aldım.

Buse,"na-nasıl?!!"

Can,"tamam sakin ol"

Nermin teyze,"bi çözümü yok mu?"

Doktor,"bekleyip dua etmekten başka bi çözüm yolu yok"dedi ve uzaklaştı. Daha fazla ayakta duramayıp yere oturdum.

Merih,"abi!"yanıma gelip destek verdi.

Merih,"şuan güçlü durman gerek Defne abla için"uçrumdan düşmemesi için tuttuğum elin yavaş yavaş elimden kaydığını hisseder gibiydim. Sanki o japon yapıştırıcısı etkisini kaybediyomuş gibi hissediyodum.

Can,"o-olamaz bi hata olmalı"

Kaya amca,"çocuklar tamam daha hiç bişey belli değil bekleyelim"

Buse,"hala şansı var değil mi?"

Rüzgar abi,"var. Sadece iyi düşün tamam mı?"

"ya-ya iyi olmazsa"

Annem,"Meriç!"...

Yoğun bakımda bilinçsizce yatıyodu. Hiç bir haber veya gelişme yoktu. Bi haber yoktu. Nasıl olucağı hakkında kimsenin hiç bi fikri yoktu. Hayatımda hıçkırıkla ağladığım tek durumdu. Kalbim sanki birinin elindeydi ve onun cıvığı çıkana kadar sıkıyodu. Nefes borumu bişey tıkamıştı. Tek çıkan ses ağlama sesleriydi. Rüzgar abinin bile gözünden akan yaşı görmüştüm. Kaya amca ciddiyetini korurken Nermin teyze donuktu hatta o kadar donuktu ki üzerine battaniye bile örtmüşlerdi. Buse'nin gözyaşları dinmek bilmemişti. Can ise soğuk kanlılığını koruyodu. Pelin ananesine götürülmüş hiç bişeyden habersizdi. 

Doktor,"koşun çabuk!!!"doktorlar Defne'nin olduğu odaya girdiğinde ayaklandım ve camın önüne ilerledim. Oksijen tüpü takılıp gözlerine ışık tutulmuştu. Yanında ki hemşirelere bişeyler söyledikten sonra bi iğne alıp kolunda ki damarı bulup batırdı. Defne aniden yerinden zıpladı sonra doktor omzundan tutup geri yatırmıştı ama bilicinde hala bişey yoktu. Gözleri kapalıydı. Doktor bir iğne daha vurduğunda Defne tekrar yerinde zıpladı.

Buse,"nabıyolar?!"

Rüzgar abi,"bu bi kan dolaşımının hızı için adrenalin"

Can,"yani?"

Rüzgar abi,"bilmem ben tıp okumuyorum."son bi iğneden sonra kolundaki serumu çekip nabız makinasını kapattı. Ne demekti bu?

Bölüm sonu... 

Kısa biliyorum ama diğer bölüm çoook uzun olucak. Sizleri seviyorum....