Gülhazan için günler hızlı ilerliyordu.Geçen günler içinde babası ile kaldığı köy misafirhanesinden görev yaptığı süre boyunca kalacağı yaşlı teyzenin evine bile yerleşmişti.Babası Yakup Bey gönül rahatlığıyla kızını önce Allah'a sonra ilk geldiği günden beri kendilerine insanlık gösteren köy halkına emanet etmişti .
Elbette vedalaşmak kolay olmamıştı.Güzel bir niyet için olan ayrılık babanın evlat hasretini biraz olsun sarıp sarmalayacaktı .Allah'a şükür ki bu ayrılık, aralarına dağları, yolları koysa da kalp kırıklığının, kırgınlığın olduğu bir ayrılık değildi.Ve tekrar görüşene kadar güzel bir veda baba ve kızın en doğal hakkıydı .
-Aramızdaki mesafe ne kadar uzak olursa olsun, hamdolsun gönülden uzak değiliz kızım .
Gülhazan'ın gözleri dolu dolu olmuştu ,elbette babasının karşısında ağlamak,ondan ayrılmanın zor olduğunu göstermek istemiyordu ama yapacak birşey yoktu .
Babasına sarılıp doyasıya ağladı . Yakup Bey de kızından farklı değildi .Baba kızın gözyaşları birbirine karıştı . Çünkü onlar birbirlerinden hiçbir zaman hiçbir şey saklamamışlardı.Hele hele çekilecek hasret, duyulacak özlem ve sevgi saklanır mıydı hiç sevilenden.Mutluluk gibi bu duygular da paylaşılmalıydı.
Hem Gülhazan için babası hem anne hem baba olmuştu . Tıpkı babası olmayanlara annenin hem baba hem anne olması gibi .En azından bu dert üzere çaba göstermeleri paha biçilemezdi .
-Hakkını helal et babacığım . Emeklerini boşa çıkarmayacağım inşallah.Gözün arkada kalmasın .Tekrar görüşene kadar Allah'a emanet olun.
Babasıyla konuşması devam ederken ellerini öpüp başına koymuştu.Gelenek göreneklerimizde saygı olarak görülen bu davranış Gülhazan için daha fazla anlam taşıyordu .Onu büyüten babasının ellerini saygıyla öpüp başına koymak , onun için babasından hayır duası dilemek gibiydi . Babasının gönlünü hoş tutmak gibiydi belki de .
Bir baba olsun veya bir anne evlatları için edecekleri hayırlı dualarının zamanı, mekanı olmazdı ki.Allah'tan birer emanet olarak görülen evlatlar yine Allah'a emanet edilirdi.
Rabbim bizi ,ana ve babamızı evlatlarına beddualar ettirecek hale getiren evlatlar olmaktan muhafaza buyursun .(Amin)
Ve hamdolsun bir baba daha evladı için güzel dualarda bulunmuştu.
-Sen yüreğini ferah tut güzel evladım.Rabbim utandırmasın.Yolun açık olsun .Rabbim seni muhafaza buyursun . Öğrencilerine hayırlı bir öğretmen ol inşallah.Rabbim seni hayırlı eylesin, hayırlı insanlar ile karşılaştırsın .(Amin).
Gülhazan'ın nemli gözleri babasından duyduğu dualarla ışıl ışıldı.
-Amin babacığım amin .Allah senden razı olsun.
-Senden de güzel kızım senden de .Hem bana belli olmaz ,yerini yurdunu biliyorum artık, her an davetsiz misafirin olabilirim .
-Estağfurullah babacığım başımın üstünde yerin var . Köy misafirhanesinde kalırız yine geldiğimiz ilk günkü gibi .Hem o zaman buraları iyice öğrenmiş olurum .Seni daha iyi ağırlarım . Öğrendiğim yerleri gezdiririm.
-Seni görsem yeter evladım .Sen iyi ol biz de iyi oluruz inşallah.Hem belki abinler,ablanlar hep beraber geliriz.
-İnşallah babam inşallah.Telefonda görüntülü de konuşuruz ama sen yine de selamlarımı ilet olur mu ?
-Aleyküm selam kızım .
Yakup Bey kızıyla köyde vedalaştıktan sonra ilçeye doğru yola koyulmuştu, Gülhazan babasının yanında ilçeye kadar olsun gelmek istese de babası burada vedalaşmanın daha iyi olacağı konusunda kızını ikna etmişti .Eğer yanında biraz daha olsun gelirse kızıyla beraber eve geri dönmek isteyebilirdi .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sakinliğim "Hatm-i Çiçeğim" Tamamlandı
EspiritualHer insanın kendine özgü bir hikâyesi vardır . Acı da sevinç de insan içindir. Ömürlerinde samimi gülüşler de vardır derin hüzünler de .Ve şimdi tebessümünde hem hüznü hem mutluluğu saklayan Gülhazan ve Eyüp Vefa'nın hikayesi başlıyor. Farklı geçmiş...