ÖZ'DEN DEĞERLİ [ DÜZENLENİYOR]

Bela Geliyorum Demez

Saatine baktı, yaklaşık olarak yirmi dakikadır aracında bekletiliyordu. Parmaklarıyla direksiyonda tuttuğu ritim ya da açtığı hafif müzik sabah sabah gelmeye başlayan sinirini bastıramıyordu.

"Sözde beş dakikaya gelecekti!. " Kornaya basmadan edememişti.

Dittttttttt , dittttttttttt !!

"Ne basıyorsun lan kornaya sabah sabah eceline mi susadın. ?"

Böyle bir sabah kesinlikle isteyeceği bir şey değildi! Hele de bir bacaksız yüzünden.

Aracının açık penceresinden başını uzatarak elini kaldırdı" kusura bakma birader , kiz kardeşimi bekliyorum bir saattir çıkmayınca mecbur bastım ."diyerek duruma açıklık getirdi

Başını kaşıyan şahıs kısa bir duraksamanın ardından" Allah sabır versin kardeșim , biz on yıldır bekliyoruz alışırsın" diyerek ilerideki hayatını kısaca özetlemişti . Ona neyse. !

"Alışacağız elbet " dişleri arasından söylediği sözlerin ardından aracından inerek eve doğru yürümeye başladı. Kapıyı açacağı sırada karşısında bir adet sinirli bir yüz, kendisine hesap sormak için hazır bekliyordu.

"Ne biçim ev burası ! ne havlu var ,ne tarak görünürde zengin bir şeysin ama tuttuğun eve bak.? "

Neye yansaydi? gece gece koşturmasına mi sabah sabah yaşadığı atraksiyona mı yoksa bacaksiz bir çocuktan yediği azara mı?. Hepsi ilkler listesinde bir numaraya adaydı doğrusu.

Tek kaşını kaldırarak ellerini göğsünde bağladı üstten bir bakışla "senin kaldığın yeri de gördüm" hafif eğildi ." Eğer memnuniyetsizliğini hemen üzerinden silmezsen bir sonra ki durağımız yurt olacak., orada çok daha rahat edeceğine eminim. "

"Aman çok korktum !" üzerindeki kapsonluya daha da sokulup somurtuk bir yüzle aracın ön koltuğuna kuruldu..

Gökyüzüne bakarak bolca sabır dilendi , zira uzun bir gün olabilirdi. Aracının yanına gelerek küçük hanımın emniyet kemeri takıldığından emin olduğunda aracını çalıştırdı , tanınmamak adına her zaman gittiği restoran dışında bir yer tercihi yapacaktı.

Kendisine bakıldığının farkındaydı ancak otoriter görünmek adına sessiz kalmayı uygun bulmustu.

"Tam olarak nereden akraba oluyoruz bay x şahıs" . Erdem'e bakarak sormuştu.

Adım Erdem x değil ufaklık !.

Bende ufaklık değilim bir adım var!

" Evet var "sesli bir nefes bıraktı Yeșim'e dönerek "doğru dürüst bir tanışma gerçekleştirmeliyiz sanırım normal insanlar gibi başarabilir miyiz? Ne dersin? "

Omuz silkti "ben son derece normalim."

Önüne dönerek yola odaklandi, ayni anda dudağının sağ kenarı kıvrılmıştı , söze ilk kendisi girdi.

"Adım Erdem Teksoy , varlıklı bir aileden geliyorum babam ve annem Kemal ve Emel Teksoy çifti dikkate değer başka bir şey yok. "

"Bende Yeşim Urukan tek başınayım gördüğün gibi , nasıl akraba oluyor muşuz ki anlamadım soyadlarımız bile farklı ?"

"Evet güzel soru". Babasını aramadan bu durumu netleștiremezdi.

"Araştırılacak bir konu, eğer gerçekten akrabam isen orada kalmana göz yumamam "

"Takılma ben hep tektim". Bacak bacak üzerine atarak arkasına yaslandı.

"Nasıl bu kadar rahat olabiliyorsun görünürde ondört onbeş falan gösteriyorsun .."