İHTİMAL: Tek Umut 🍁

6.Bölüm "UNUTMA"

---

Pat!
Şaşkınlıkla gözlerimi açtığımda yerde olduğumu fark ettim. Başımı yere sertçe çarpmıştım. Elim otomatikman ağrıyan bölgeye kayıyordu.

"Ahh!"

Zar zor yerimde doğrulmaya çalıştım. Pislik ya. Resmen fırlatmış beni yataktan. Üzerimizde dün geceki kıyafetler duruyordu.

Dün geceki?

Dün gece!

En ufak birşey dahi hatırlamıyordum. Aklımdaki binlerce soru arasından açık ara farkla en merak ettiğim soru, biz nasıl eve gelmiştik?

"Esin?"

Yatakta kıpırdandı ama bir cevap vermedi.

"Kalksana be!"

Cırlamam işe yaramış olacak ki yüzünü buruşturup gözlerini açma gereğinde bulundu.

"Dün gece neler oldu?"

Düşünceli bir şekilde yatakta doğruldu. Belliydiki oda hatırlamıyordu.

"En son dans ediyorduk. Sonrası tam bir karanlık ."

Ayakkabıları odanın bilmem hangi köşesine çıkarıp attım.

"Yinemi fazla kaçırdık alkolü ya?"

Esin onaylar bir biçimde kafasını salladı.

Hızla banyoya girip kısa bir duş aldım. Tos pembe pijamalarımı üzerime geçirip çıktım. Başımda dünün yaptırımı olarak şiddetli bir ağrı vardı. Ama hâlâ düşünüyordum.

O kafayla demek akıl edebilmişiz gelmeyi allahtan.
Pek te önemsemeyerek mutfağa gittim. İki kaşarlı tost ve iki bardak meyvasuyunu hazırlayıp masaya indirdim. Oturup bir ısırık almıştım ki Esin başında havlu ile mutfağa girdi.

"Başım acayip kötü."

Oturup yemeğini yemeye başladı.

"Birdaha asla beni bara götüremezsin. Gerekirse zincirlerim buraya kendimi ama asla."

Oda farkındaydı sürekli kötü sonuçlar doğurduğunu. Bana karşı gelmeyecekti, ki gelemezdide. Tek kelime etmemişti yemek bitene kadar. Saate bakmak daha yeni aklıma geliyordu. Nereye koyduğumu bilmediğim için telefonu aramaya mutfaktan başladım.

"Canım, benim odamdaydı galiba."

Direk yukarı çıktım. Yatağın üzerinde duruyordu. Alıp ekranı açtım.

13:45

Oha. Öğlene kadar uyumuşuz resmen. Birkaç arama ve mesaj gelmişti. Bu numara telefonumda kayıtlı değildi. Tam 14 kez aramıştı. Mesaja tıklayıp açılmasını bekledim.

"Bana haber vermeden gitmişsin."
"Bavulunda yok."
"Kaç gün oldu. Aramanı bekledim ama aramadında."
"Canım endişeleniyorum artık :("

Bu Emre olmalıydı. Ne cesaret ya bu, gerizekalı! Fark ediyordumki sadece wpden engellemiştim o zaman. Neden numarayı engellemedimki direk?
Ay aman geç olsunda güç olmasın. Numaralardan engelledikten sonra artık rahat bir nefes alabilirdim.

Şu an fark ediyordumki, hiçbirşey hissetmiyordum ona karşı. Benimki bi hayranlıktı yada beğenme. Ağladığım zaman sanırım öyle bir muamele görmek içimi acıtmıştı. Yoksa ona aşkımdan değildi mevzu. Bunun adına aşk asla denmezdi.

Tam 2 günümüz kalmıştı okula.

-2 GÜN SONRA-

"Görende bu gün kına gecem var sanacak."