kid in love : s.m

11 - be realistic

İyi Okumalar

-

Sabah erken kalkıp Lucas'a gittim. Onu sakinleştirmem gerekiyordu. Evlerine gittim. Kapıyı annesi açtı. "Merhaba efendim, günaydın."

"Günaydın Eva, nasılsın?" dedi. İçeri geçtik. "İyiyim, siz?" dedim. Başını salladı. "İyiyim tatlım."

"Anthony erken çıktı. Rahat olabilirsin. Lucas da..." duraksadı ve bana baktı. Boğazını temizledi. Devam etti. "Lucas dün gece odasından çıkmadı. Biriyle tartışıyor gibiydi. Biraz kötü durumda." Ah, o benim işte. Bir bilseniz. Başımı salladım. "Onu görmek için geldim bende. Dün konuşmadık. Açmadı." dedim.

"Tamam canım. Uyuyor dediğim gibi. Kaldırabilirsen.. ne mutlu." dedi. Gülümsedim ve yukarı çıktım. Kapıyı yinede çaldım ama ses yoktu. O yüzden girdim. Odasına girdiğim gibi Bira ve vodka kokusu aldım. Çok olmasa da algılanabiliyordu. Yatakta biraz aşağı sarkmış ve üstü açılmıştı. Çantamı bir kenara bıraktım ve yanına yaklaştım. "Lucas?" yok uyanmıyordu. Zaten duyduğunuda sanmıyorum.

Aslında pek tatlı duruyordu. Ama böyle üşüyebilirdi. Üstü açıktı. Biraz üstünü örtmeye çalıştım. Pek izin vermese de biraz kapanmıştı. Yerdeki cam şişeleri aldım ve banyosundaki çöpe attım. Camı biraz araladım ki hava alsın. Etrafa saçılmış çöpleri ve eşyaları da kendimce toparladım. Yere attığı kıyafetleri de kirli sepetine attım. Dolabından başka kıyafet baktım. "Eva?" Lucas'ı duyamam ile ona döndüm. "Lucas?" Gözleri kapalıydı. Yatakta kıvranıyordu. Bir tişört alıp yanına yaklaştım. "Uyandın mı canım?" yanına oturdum ve saçlarını okşadım. "Eva, bu gerçekten sen misin?" dedi. Doğruldu. Ve bana sarıldı. Ne hissettiğini bilmiyorum ama kırılmıştı galiba.

"Eva, burada kal bitanem. Bırakma beni." dedi. Göğsüme yattı ve kollarını sardı. "Tamam ben buradayım." Bir süre daha böyle kaldıktan sonra benden ayrıldı. "Artık benden hoşlanmıyor musun?" dedi.

Bu nasıl soruydu. Ne zaman dürüst olmak istesem ona üzüldüğüm için yapamıyordum. "Tabii ki hayır. Neden bunu soruyorsun?" dedim. "Nedeni yok. Ama artık beni sevmediğini düşündüğünde lütfen söyle olur mu?" dedi. Al işte al. Vicdanıma karşı koyabilsem keşke. "Tamam."Lucas üstünü giydi ve yüzünü yıkamak için banyoya gitti. Toparlandı ve yanıma geldi. "Kendime geldim. İyi oldu." dedi. Gülümsedim. "Böyle yapma bir daha. İçme fazla."

"Şişeleri de toplamışsın. Etrafı da temizlemişsin. Gerek yoktu ama çok sağ ol sevgilim."

"Ne demek canım. Neyse iyiysen daha gidelim. Atıştıralım, yiyelim-içelim. Midene bir şey girsin." dedim. "Beni de düşünürmüş." yanağıma öpücük bıraktı. Birlikte aşağı indik. "Anneme bir bakalım." birlikte salona geçtik. Annesi de kahve içiyordu ve gazete okuyordu. "Anne biz çıkıyoruz.

Annesi doğruldu. "Yüzün gülüyor. Ne oldu?" İlk önce bana baktı sonra tekrar döndü. "Eva geldi. Konuşmak iyi geldi diyelim." dedi. Annesi gülümsedi ve sarıldı. Sonra da bana. "Dikkat edin çocuklar."

"Tabii, görüşürüz anne." dedi. "Görüşürüz." dedim bende. Birlikte çıktık. "Evet, şimdi ne yapıyoruz? Ben de kahvaltı yapabiliriz istersen." dedim. Düşünürmüş gibi yaptı. "Sen yapacaksan ben kabul ederim biliyorsun." Arabaya bindik. "Tamamdır." dedim. Anna evde olurdu herhalde. Gece geç geldiği için uyurdu. "Anna geç geldi. Fazla ses yapmayalım." dedim. O sırada arabayı çalıştırıyordu. "Umarım yapmayız." dedi gülümseyerek. Umarım..

Eve geçince sessizce içeri girdik. Eşyalarımızı bıraktık. Ben direkt mutfağa geçtim. "Güzel ve hızlı şeyler olsun. Sonra çıkar gezeriz dimi?" diye sordum. Mutfaktan ona baktım. "Olur" dedi. Önce krep hazırladım. Üzeri için meyve kestim. Birkaç çeşit meyve suyu çıkardım Belki isterdi." Gelsene Lu, hangisi?"