"Sanırım birine aşık oldum"
Eva karar vermekte zorlanan ve mantığı ile ters karar verebilen bir kızdı. Çoğu zaman. Ama bu biraz değişti mi?
EVET! Bunu sonunda kabullenebildi. Ve artık ona göre doğru olanı yapmalıydı.
Okul günlerim eskisinden daha iyi geçiyordu. İnsanlar saygılıydı. Son bir ayda bir resimin nasıl bu kadar etkisi olur anlamış olmuştum. Bu arada bu gizemli çocuk bana beni sevdiğini yazarak küçük notlar bırakıyordu. Diğerlerinden ayıran fark aynı hoş estetik yazıyordu emin olun diğer aptal şeyleri görmek bile istemezsiniz. Egolu olduğum söylenmez ama bunun beni değiştirmesine asla izin vermezdim. Hep arkadaşım olan Anna. Diğerleri sadece yanıma yaklaşmaya çalışıyordu. Başta söylediğim en kötü kişilik tipi. Tanrım Lucas bile bunu denedi ve tam tamına yüzsüzlüktü. Ama aynı şeyleri bende ona yapabilirdim. Değil mi? Bahçede tek başıma oturuyordum. Anna kızlarlaydı. Koluma biri dokununca sıçradım. "Aman Tanrım." elimle kolunu ittim. "Özür dilerim Bayan Gonzalez. Böyle demeliyim değil mi?" Shawn. Onu tamamen unutmuştum. "Tanrım Shawn" dedim ve ona sarıldım. Onunla konuşmayı özlemiştim. "Eva. İşler nasıl?" güldü. Şakasına bir tane koluna vurdum. "Hey, gülme. O resim beni mutlu etti" dedim açıkça. Öyleydi de.
"Tamam tamam. Bende beğendim diğer binlerce kişi ile." Farklı geldi söylediği. "Ne o kıskandın mı?" dedim bende gülerek. Ama o ciddi gibiydi. "Hey." dedim. "Eva bu doğru ve seni seven bir sürü kişi var. Benimle konuşmamanı anlarım." Onu kırdım mı? "Hayır ben cidden. cidden üzgünüm. Yaptığım yanlıştı." dedim. "Önemli değil. Şakasına takıldım." dedi ama beni rahatlatmak istediği belliydi. Ama bu benim yapmak istediğim en son şeydi. Onu ve arkadaşlarımı kırmak. Ki arkadaş sayıma bakarsak az sayıda değerli insanlardı. "Üzgünüm arkadaşlarımla böyle olmamalıyım." dedim. Bana baktı ve koluma dokundu "Önemli değil dostum." dedi ve başka bir şey söylemeden gitti. Dost mu? Öyle miyiz? Bunun beni rahatsız ettiği gerçeğini saklayamam.
Bunu düşünmek için zamanım vardı. Sanırım.. O sırada telefonuma ajansımdan mesaj geldi. Beni tekrar istiyorlardı. Aman Tanrım bu kesinlikle harika bir şey. Anna'ya kısa bir mesaj attım ve dolabıma gittim. Hadi ama açılmalısın dolap. "Yardım edebilirim?" Lucas. "Kalsın." dedim ve dolaba vurdum. "Çekil ufaklık." dedi ve eliyle beni itip dolabı açtı. Teşekkür etmeli miyim? O, hayır. "Bir şey değil tatlım." dedi. Not düşünce o görmeden hemen aldım. "Saçma hareketlerini kendine sakla." dedim ve dolaptan eşyalarımı alıp kapadım. "Neyden bahsediyorsun? Konuşuyoruz işte." dedi ve güldü. "Hayır konuşmuyoruz. Hatırlasana sen bana ne dediğini." dedim. Elinin altından geçip gittim. "Hey hey." kolumu tuttu. "O küçük kötü anıyı silelim. Ne dersin?" dedi. Hala deniyordu. "Teşekkürler cidden kalsın." dedim. "Küçük şey gel bak üzgünüm dedim." evet ama üzgün olsa sa önce de gelebilirdi. "Hayır Lucas. Biraz geç oldu." dedim ve kolumu çekip çıktım. "Geç olamaz." diye seslendi arkamdan. Ama kime ne? Çıkışa doğru ilerlerken elimdeki notu okudum.
"Sen fazla tatlısın ve ben sana kapılıyorum ama benimle olmayacağını bilsem de... Diğer notlarla birlikte benimkinin pek önemi kalmayabilir belki de.."
Tanrı aşkına kim bilemesemde merak ediyorum. Anlamlı ve hoş sayılırdı. İlgimi çekmesinden değil ama sadece isimsiz olduğu içindi.
-
Çıkışta stüdyoya gittim. Kadın yine beni içeri aldı ve neler yapacağımdan bahsetti. Sadece denim bir üründü. Yani uzun sürmezdi. Masaya oturup makyajımı yaptılar. Ve bu.. Harika. Cidden kendimi aşırı beğendim. Bu kadar yoğun kendimi hayal etmezdim ama hoşuma gitti. "Lütfen içerde üstünüzü giyin. Sizi orada bekliyorlar Bayan Gonzalez." dedi bir kadın ve beni kaldırdı. Başımla onayladım. İçeri geçtim ve bekledim. Bana bir kaç tane farklı alt takım getirdiler ve birini seçtim. En azından sevdim ve giyiyorum. "Merhaba Bayan Gonzalez. Beni ajansınızdan gönderildim. Menejeriniz Dominic Foster. Sizin için buradayım çünkü yeni teklifler gelecek ve ben size yardım edeceğim." dedi. "Merhaba bende.. Tanrım zaten biliyorsunuz. Özür dilerim çok heyecanlandım. İlk işim. Bay -" gerçekten heyecanlandım ve sanırım o da anlamıştı. "Sakin ol lütfen. Bana Dominic diyebilirsin." dedi ve ekledi. "Sen şimdi içeri git ben burada senin için diğer işlerini halledeyim." dedi. El sıkıştık ve başımla onayladım. İçeri geçip bekledim. Şimdi sandığımdan daha heyecanlıydım. İşte başlıyoruz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
4,548 like 1,870 comments
evagonzalez : i love denims
Bunu cidden çok sevdim. Giderek hoşuma gidiyordu ama önce Dominic ile konuşmam gerekiyordu. Ya da o geldi. "Harika gitti. Çok güzel görünüyorsun." dedi. Bu beni daha da mutlu ediyordu. "Teşekkürler Bay- yani Dominic." dedim o da gülümsedi. "Peki bu benim numaram ve bu da senin açılan hesabına yatacak. Şimdi ise başka kişilerle görüşünce seninle iletişim halinde olacağız." dedi numarasını uzatırsan. "Teşekkürler Dominic. Sende harikasın. Yardımın için." dedim ve sarıldım. Diğerlerine veda edip çıktım.
Arabaya binip eve doğru sürmeye başladım. Kesinlikle Anna gelmişti ve açmadığım için kıza bilirdi. Eve gitmesem mi diye de düşünmedim değil. Eve gelince Kapının açık olduğunu fark ettim. Tanrım neler oluyor? Kapıyı hızlıca açıp içeri girdim. Çantalarımı yere atıp hemen sesin olduğu kısıma çıktım. Evde farklı biri olmalı. Eşya dağıtma sesleri geliyordu. Sessizce bir bıçak alıp yukarı tekrar çıkıverdim. Bir şey kesinlikle yapacağımdan değildi ama tedbir için iyiydi. Odama doğru ilerledim. Kapının arasına baktım. Evet bu.. bu. "Ellerini çek çabuk." diye bağırdım bıçağı tutarken.
"Tanrı aşkına Eva elindeki de ne? Ne yapıcaksın?" Lucas evime zorla girdi. Ne dememi bekliyordu? "Lucas ne demeliyim sence? Evime zorla girdin bir önemi yok. Gel kahve içelim falan mı?" dedim ve elimdeki bıçağı yandaki masaya koydum. "Aslında evet." dedi. Elinde ne vardı onun? "Bu arada" dedi ve elindekini bana çevirdi. Siktir. "Sana kırmızı yakışır. Ya da bak siyah-" terbiyesiz. "Sen, kes sesini. Ozel eşyalarımı karıştıramazsın!" elinden alıp geri çekmece sıkıştırdım. "Ciddiyim Lucas. Burada ne arıyorsun?" dedim. Önemli bir soru ve zamanı çoktan geldi bile. "Seninle olmak istedim Geldim ve.. ım biraz etrafı karıştırmış olabilirim. Üzgünüm." dedi. Ama eminim gerçekçi bile değildi. "Anna'dan adresi aldım ve kapıyı açık görünce.. Siz ne yapıyorsunuz?" Bu şakamı yoksa kabus mu? Shawn burada ne yapıyor. "Shawn.." ne diyecektim ki? Bu nasıl açıklanır. "Eva' yı ziyarete geldim gitarcı çocuk." dedi Lucas ve bana öpücük attı. "Sonra konuşalım." gitti. Harika Lucas bu şekilde bırakmalısın. Tam uygun ve senlik. "Shawn bak evime zorla-" demeden lafımı kesti. "Önemi yok açıklama yapmana gerek yok. Ben kimim ki? Dostum." Bu tekrar oluyordu. Nasıl garip bir histi bu? Kötü ve kırcı mı?
Beni ne olarak görüyordu? Okulda ki popüler olunca değişen o kotu insanlardan mı? Oyle miyim?
Tanrım kalbimi kontrol et. Yoksa ben apatllik yapacağım..
Özür dilerim biraz kısa ama diğer bölümler güzel gelecek. Bekleyinn lütfenn
