When It Was You - Joe Gomez de Liaño (Editing)

Chapter 12

#WIWY12 — Chapter 12

"J-Joe," I called.

He handed me my food, "Hmm?"

He turned to the crew and give her a warm smile, "Thank you so much, Mandy!" basa niya sa nameplate nung crew, kaya naman kinilig ito at kumaway.

Grabe talaga ang epekto ng ga Gomez de Liaño sa mga babae! Isang beses nakita ko sa Twitter 'yung ni-retweet ni Juan, trending 'yung #AskGDL nila! Kaya hindi nako nagugulat!

"What is it, Nikola?" he asked.

"D-Do you have bank account?" I asked as he continue driving.

Hello, Nikki! Obviously, may bank account siya! May sarili ngang sasakyan bank account pa kaya?! Sa dami ng endorser nilang mag ka-kapatid no! Ang bobo ng tanong mo!

"Yep, why?" with a ghost of smile on his face.

"C-Can I have your account number?" I almost whispered.

"Why, Nikola?" what the hell is wrong with him! He keep calling me by my first name, Ugh!

I opened my wallet and I saw him looking at my high school graduation picture. Kaya naman I immediately close it at napailing naman siya habang nakangiti.

"I-I only have 200 pesos c-cash in my wallet, I'll take your account number and s-send there my kulang." I hysterical said and handed him my 200 pesos.

He chuckled, "So you'll pay?" he asked sarcastically at tumaas pa ang kilay. Kaya naman I immediately nod and eat my fries, "That's why you're asking for my account number?"

I nod again, "Y-Yeah." I sipped on my drink while watching him, umigting ang kanyang panga.

"My sister and little brother asked for pasalubong, it's okay, no worries." At sumulyap sa akin.

I sighed, "B-But, Joe, naabala ka namin!" I explained. "I bet you ditched your class too just to drive us home to Kaila's!"

"It's my vacant and I'm with my friends naman too." He said habang seryosong nakatingin sa daan, "Also, choice ko kung papasok ako o hindi."

"Joe," I whispered.

He groaned, "Just don't be so makulit, Nikola! Just take it as my libre, since you accept professor's favor for me." In his low baritone voice.

Naiinis nako, alam ko ang babaw pero hindi pa naman kami nagsisimula! Ayokong abusuhin siya or what. And about sa favor ni Sir Montecarlos, tinanggap ko 'yon dahil alam kong matutulungan din ako no'n!

"Ikaw ang makulit, Joe!" I whispered and rolled my eyes.

I heard him heavily sighed. Nakapasok na kami ngayon sa loob ng subdivision namin at imbis na lumiko pakanan kung saan mas malapit ang bahay namin, lumiko siya pakakilawa at mukhang iikot pa papuntang clubhouse na nasa kabilang dulo ng subdivision! Jusko naman, Joe! Problema nito?

"Bakit 'di ka lumiko dito?" I asked habang nakatingin sa labas.

Hindi siya sumagot at ilang minuto kaming tahimik lang. Nang natanaw ko na ang bahay at sasakyan ni Dad, dun naman siya huminto! Ano bang problema nitong lalaking 'to!?

"Nikola," he called.

"Bakit dito ka huminto, Joe? Ayun ang bahay namin—" at tinuturo pa ang gate pero pinutol niya na ako.

"Nikola," he called again na nagpatahimik sa akin. "Can I asked a question?"

I nod as my response at tumingin sa kanya.

He sighed, "Binabayaran mo ba si Anton every time na nililibre ka niya?" he asked habang nakatingin sa labas.

My heart is now skipping uncontrollably. Bakit napunta sa akin ang usapan? At bakit ganto mga tanong nitong lalaking 'to?!

"B-Bakit?" napapaos kong tanong na naging dahilan para tumingin siya at umiwas ng tingin.

"Cause if it's a yes, I'll accept your payment." He said, "Pero kung hindi, I won't." He added.

Napalunok naman ako sa sinabi niya. Bakit naman nadawit si Anton dito, ha, Joe?! Tupiin kaya kita sa walo, bakit sinasali mo si Anton sa usapan na 'to! Grr!

He seriously looking at me, waiting for my answer.

I heavily sighed, "Hindi, kasi kapag nilibre niya ako, ako naman ang manlilibre sa susunod."

I can see from my peripheral vision ang pagtango niya at pagigting ng panga niya.

He started the engine again and nagdrive papuntang bahay. Nang saktong nasa tapat na kami, muli siyang nagsalita.

"I'll have a long vacant tomorrow, pay me." He sighed, "Libre me, after our review. I'll pick you up, okay?"

Aba't may meeting kami ng organization ko bukas after class ko!

"I have a meeting with my org, tomorrow." I reasoned out.

He didn't answer, instead lumabas siya at umikot para pagbuksan ako ng pinto. I removed my seatbelt and looked at him.

"I'll wait, then," nguso niya.

"Nikki?" si Kuya na kakalabas lang sa bahay.

Ugh, 'di man lang ako nakaalma!

"Oh, Joe!" lapit niya, "Ikaw pala!" bati niya habang nagdududang nakatingin sa amin.

I looked at Joe, "Thanks! Ingat." I mouthed.

Bumaba na ako at iniwan na sila, hindi na nagabala pang lingunin at panoorin sila na magkamustahan.

Hindi na kami nag dinner sa bahay dahil ayon kay Dad, mag si-simula na raw ang party nila. Ayos din pala na binilhan ako ng pagkain ni Joe!

Patuloy ang pangiintriga ni Kuya sa akin habang nasa sasakyan. I tell him everything, kung bakit kami magkasama at bakit niya ako hinatid. Pero hindi pa rin 'yon sapat sa kanya, kaya naman kung ano ano na ang naiisip niya!

"I'm telling you, Nikola, masyado pang maaga para pumasok ka sa mga relasyon!" he hissed, "Alam kong inaasar kita kay Anton kasi alam kong 'di ka naman kakagat pero 'yun pala si Joe ang gusto mo? And you're too young pa for those things? What the hell!"

May kinalikot siya sa cellphone niya at pinaka kita 'yon sa akin, "Ayan, tignan mo! Gusto mo bang dagsain ng mga fans niya?"

Napapairap na lang ako sa hangin at tumingin na lang sa labas. Bakit ba ganto pinagsasabi ng kapatid ko? Mukha ba akong may interes sa kay Joe?

"Hijo, can you calm down? Dinaig mo pa ako?" si Dad, "Ayos lang naman 'yan, as long as 'di pinapabayaan ni Nikki ang pagaaral niya! Malaki na siya at nasa tamang edad na siya!" Dad laughed.

Napailing naman si Mom, "May tiwala naman ako sa kapatid mo na hindi niya ililihim agad kung sakali na magkakaroon man siya ng boyfriend! Ang OA mo na, 'tsaka para namang iba sa atin si Joe at ang pamilya niya!"

Kuya groaned, "Mom, nineteen pa lang 'yang si Niks! 'Tsaka na pag twenty-one na siya or twenty-three! Wala pa nga akong girlfriend, aba ako muna bago siya!"

"Kuya, stop it!" I hissed. "Tigilan mo na nga ako! Kaya hindi ka magkaron ng girlfriend e, masyado kang overprotective sa akin!"

"Oh, tignan mo 'yan, Mom! Defensive!" Iling ni Kuya Niko, "Pipili na nga lang 'yung lapitin pa ng chicks! Jusko, mundo ano ba nangyayari!"

Natatawa na lang sila Mom sa mga pinagsasabi ni Kuya. Ang sabi pa, malaki nanaman daw ako para roon at ayos lang naman, kaya naman mas lalong nagalit si Kuya.

Alam ko naman na protective lang si Kuya sa pagkakaroon ko ng Boyfriend at hindi ko pa naman 'yon iniisip pero sobrang overreacting talaga nitong kapatid ko, gusto ata na tumanda ako ng dalaga para may magaalaga sa mga magiging pamangkin ko!

'Tsaka alam ko naman ang lakas ng mga Gomez de Liaño sa mga babae no!

We arrived on time. Pagka park pa lang ni Dad ng sasakyan sa lugar ng mga Gregorio kung saan gaganapin ang party, nanlaki ang mata ko kung sino ang nakita ko.

Bakit nandito ang mga Gomez de Liaño? Anong ginagawa nila rito? High school friends ba sila ng Nanay at Tatay ko?