Sır

122 67 8
                                    

Üzülmüştüm aslında ben hiç kral, kraliçe, prens ile konuşmadan 1 ayın geçmesini bekliyordum. Daha doğrusu öyle olmasını umuyordum. Ama hiç üzüldüğümü belli etmeden başımı salladım ve aşağı indim. Saat 9 olmuştu ve benim acilen yemek yemem gerekiyordu. Aklımda ise vahşiler hakkında nasıl daha fazla bilgi edinebilirim ? Sorusu dönüp dolaşıyordu. Sanki biri o yazarları görevlendirmiş ve farklı birşey yazmalarına izin vermemiş gibiydi. Ve o kapak en önemlisi oydu. Bir anda aklıma gelen şeyle durdum. Kraliçe den öğrenebilirim resmen ayağıma fırsat gelmişti. Ve yüzüme kocaman bir gülümseme koyup mutfağa girdim. Yemeklerimi bitirip odama geçtim. Ve tüm düşünceleri bir kenara bırakıp uykunun tadını çıkardım. Sabaha karşı başımda inanılmaz bir ağrı vardı. Sanki biri bıçakla başımı kesiyordu. Dışarı baktığımda gün yavaş yavaş doğmaya başlamıştı. Dışarı çıkıp temiz hava almak istedim. Üzerime ince hırka atıp merdivenlerden aşağı indim. Fakat daha önce hiç görmediğim koridorun sonunda ki odanın ışığı yanıyordu. Bildiğim kadarıyla kralın çalışma odasıydı ama bu saatte neden ışığı açıktı ? Kendi kendime kızdım "sanane Meltem yani " ama ayaklarım benden habersiz gitmeye başlamışlardı bile. Daha kapıya varmadan sesleri duymaya başlamıştım. Kral birine bağırıyordu.

Ne demek yeni gelen kız vahşileri araştırıyor ? İstediği kadar araştırsın gerçekler hakkında hiçbir bilgi elde edemez bunu bilmiyor musunuz ? Ama eğer bir şeylerden şüphelenecek olursa hepinizi idam ederim anlıyor musunuz ?

Hikaye hakkında ki fikirleriniz benim için çok değerli. Yorumlara düşüncelerinizi yazabilirsiniz

03.07Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin