🔱O Bir Katil🔱

☆7☆

Yavaş ilerliyorum çünkü iyi bi sonuç çıkarmak istiyorum. Beklettigim için özür dilerim.🖤

Gözlerimi açtığımda oda karanlıktı . Gördüğüm kabustan terlemiştim. Gür saçlarımı toplayıp yataktan kalktim.
Bornozu çıkartıp pijamalarımı giydim.
Dün gecenin izlerini taşıdığım bi psikoloji beni nereye götürürdü bilmem!
Abimi görmek istemiyordum. Aslında katil olduğunada inanmak istemiyorum ama ya doğruysa?

Merdivenlerden hızlıca inip mutfağa girdim. Masanın üzerinde birkac paketli yiyecek vardı. Gelirken almış olmalı.
Midem bulanınca vazgeçtim. Sindiremiyordum bi türlü. Gidip sorsam yaptım mı diyecekti?  Oflayarak arkamı dönünce abimle burun buruna geldim.
Gözleri kan çanağına dönmüş burnundan soluyordu.
Irkileyerek birkac adım attım.
'A-abi ne işin var burada?'

Gözlerini benden ayırmadan masaya oturdu.
"Acıktım abicim. Uykuda tutmadı'dedi. Az önce almaktan vazgeçtiğim yemekten midemin bulandigi abur cuburları açtı.
Oylece dikildiğim yerde durdum. O dimdik, güçlü, mutlu adam gitmiş omuzları düşmüş gözleri uykusuzluktan mıdır başka şeylerden mi bilmedigim mahvolmus biri vardı karşımda.
"Iyi "dedim mutfaktan çıkarken. Odaya hızlıca girio telefonu elime aldım.
Ceren birkac kere aramıştı.
Saat 23:00a geliyordu. Hızlıca telefonu tuşlayıp kulağıma götürdüm.

"Alo"

"Ceren nasılsın?"
Yatagin yanındaki lambaları yaktım.

"Seni ne kadar merak ettim Sahra biliyor musun! Hic geri dönmedin aramalarıma" dedi kızgınca.

"Başıma neler geldi bi bilssen. "Dedim bıkkınca.

"Bu saate gelebilme imkanın var mı ? Gel konuşalım dedikodu yapariz, sana da tatlı yaparim. Ha?" Heyecanla söylediği seylere gülümsedim.

"Dün de evde degildim aslında. Bugünlük sen gelsen olur mu ? Ben hemen bi taksi gönderiyorum sana sakın tek başına çıkma dışarı"dedim. Mutfaga koştururken.
Annem halı yıkamacının, sucu'nun telelfon numaralarını dolaba yapıştırırdı.

"Ben nasıl geliyim Sahra!. Laf ederler şimdi bana"

"Canım haber et. Taksi çağırdım. Araba beklemiyeceğim, yürümeyeceğim de"
Taksinin numarasını bulup masaya koydum.
"Tamam haber edeceğim" diyerek kapattı.

Kesinlikle gelirdi. Biliyorum.    

Bindiğini mesaj yoluyla haber edince Pjamanın ince yeleğini üstüme geçirdim. Mor renkte satendi. Küçüklükten beri annemim kıyafetlerine, ayakkabılarına o ihtişamlı giysilerinde gozum vardı.
Simdi onun gibiydim. Büyüdüm ve onun gibi giyinmeye başladım. Farklı hissettirdi, kadın gibiydi tam anlamıyla.
Bahçeye çıkıp kapının önünde dikildim. Hava hala soğuktu bir iki haftaya okullar kapanacak artık sabahın korunde uyanmak zorunda kalmayacaktım. 
Gülümsetti. Karanlık bahçenin onundeki sokak lambaları pek bi ise yaramıyordu.
Çın çın olan sokak ürkutsede arkadaşımı beklemek zorundaydım. 

Birayagimi  yükünü diğerine verirken arkamda bi nefes hissettim.
Gözlerim bi noktada takılı kaldı. Nefesim kesildi. Dönmeye korktum ama dikilemezdim de!
Hızlıca dönüp bağlı olan kollarımı çözdüm. O anda seyi planliyordm eem şeyi-

"Ne yapıyorsun sen?" Dedi Gece.
Onu vurmaya başlamıştım ki kollarımı sımsıkı sardı. Hareket edemedim.
"Asıl senin burada ne işin var? Gece'nin bu saatinde!"

Vücudu vücuduma yapışmış o iri elleriyle beni sarmıştı. Biz zaten bi kere beraber uyumuştuk, bana sarılmıştı, hatta ona dokunmuştum değil mi?
Hala niye boyle hissediyordum?
Nefesi yüzümu yakıp geçti. Içim çekildi bi an.
"Bu üzerindekilerle nasıl çıkarsın! Peki senin bu saatte burada ne isin vardı?" Dedi köpürurcesine.