songwriter

485 36 25
                                    

"Sadece merak ediyorum."

"Okuldan biriyle ilgilenmiyorum,"

"Ama-"

"Sen varken neden başka birine ihtiyaç duyayım?"

Bedenimde bir elektriklenme hissettiğimde kulaklarımın gerçekten bu kelimeleri işitip işitmediğini sorguladım.

Sen varken neden başka birine ihtiyaç duyayım?

O da beni istiyor olabilir miydi?

"Amelia,"diye fısıldadım.  "Ben...ben bir şeyler söylemek istiyorum ama sonrasında neler olacak bilemiyorum. Uzun zamandır farklı şeyler hissediyorum. Çözmeye çalışıyorum ama olmuyor. Sadece hiçbir şey eskisi gibi değil, bunu biliyorum."

"Bak," diye mırıldandı. "Sanırım bunun ne olduğunu farkediyorum ama sadece zaman. Lütfen."

"Seni istiyorum," dedim aniden. Bunu söylediğime inanamıyordum.

Amelia şaşkın ifadesiyle bana baktı.

"Yani... şey, hep yanımda olmanı, sadece benimle olmanı istiyorum. Çocukluğumdan beri senden başka kimse bana böyle yakın olmadı."

Yüzündeki ifade gülümsemeye dönüştü. Biraz buruktu.

"Ben buradayım. Evet, biraz tuhaf ve sorunlu bir kızım ama buradayım ve iyi olacağım."

Telefonum çalmaya başlayıp ortamı böldüğünde homurdandım. Cebimden telefonumu çıkartıp arayana baktım.

"Beni bu kadar çok özlediğini belli etme Craigen. Henüz sabah aradın."

Brian'ın adını duyunca Amelia kıkırdadı ve selam söylememi fısıldayıp benden uzaklaştı ve koltuğa oturdu.

"Ya ya sorma, Rick. Saçmalamayı kesip o güzel jeepinle havaalanına gelip beni almaya ne dersin?"

"Ne?" dedim şaşkınca. "Hani üç güne geliyordun?"

"Annemlere süpriz yapmak istedim. Malum sen de boşboğazsın, onlara söyleme diye sana da söylemedim yakışıklı."

Gözlerimi devirip güldüm. "Tamam, 10 dakikaya çıkarım. Amelia sana selam söylememi istedi."

Amelia telefonundan başını kaldırıp bana baktı ve kıkırdadı. Gülüşünde oyalandı gözlerim. Bir şeyler kafamda bugün beliriyordu. Özellikle onunla ilgili. Belki de bir umudum olabilirdi.

"Ah benim güzel kızım. Ona kocaman sarılacağımı söyle."

"Kes sesini,"

"Kıskanma hemen, en yakın dostunu çalmıyorum bebeğim! Çabuk ol bir yerlerim buz tutacak!"

Alayla güldüm.

"İyi tamam, seni lanet olası."

Telefonu kapatıp gözlerimi Amelia'ya diktim. O sırada o da buz rengi gözlerini bana dikti.

"Sanırım gitmen gerekiyor?" diye sordu ayağa kalkarken.

Kafamı salladım. "Brian dönmüş, onu alacağım."

"Tamam, onu özlediğimi söyle."

Güldüm. "Tamamdır. Yarın sana uğrarız. O da şaheserini görünce bayılacak."

Kıkırdadı.

"Bu gece tamamlayacağım. Umarım beğenir. Bu arada yarın gelirken lütfen tatlı bir şeyler de alın. Evimde tatlı stoğu tükendi." dedi dudağını büzerek.

WhyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin