"Τι εννοείς θα πας για κατάθεση;;" ρώτησε έξαλλος ο Κάσιεν"Με κάλεσαν ρε μπαμπά! Υποθέτω ήμουν στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή..." είπε λυπημένη
"Έρχομαι Αμερική με το πρώτο αεροπλάνο!"
"Όχι ρε μπαμπά!"
"Αυτό που είπα! Δε σηκώνω κουβέντα!"
"Μα σου εξήγησα πως είναι για τυπικούς λόγους..." επέμενε η Ιζαμπέλ αλλά εκείνος ήδη ήξερε πως κάτι δεν ήταν σωστό. Η κόρη του βρέθηκε σε εμείς όπου διεπράχθη δολοφονία. Εν μέσως πλην σαφώς, μπορούσε να κατηγορηθεί. Όσο κι αν εκείνη του εξηγούσε τη κατάσταση άλλο τόσο εκείνος έχτιζε βάσιμες υποψίες πως σε κάποιο σημείο του λέει ψέματα.
"Μπορείς να μου ξαναπείς τι έγινε σε παρακαλώ; Ίσως ηρεμήσω..." την προέτρεψε κι εκείνη ξεφυσησε.
"Πάλι; Πεντε φορές σου έχω πει !"
"Ναι Ιζαμπέλ πάλι!"
"Έφυγα από τη βιβλιοθήκη και έβρεχε πολύ. Είδα το υπόστεγο τους και απλά μπήκα από κάτω ώσπου κάποιος προσφέρθηκε να με βοηθήσει. Μπήκα για να τηλεφωνήσω στη συγκάτοικο μου και έσβησαν τα φώτα. Μετά τρόμαξα και έφυγα..."
"Μα είπες πιο πριν ότι χτύπησες κατά λάθος..."
"Ναι ,έπεσα έξω καθώς άνοιξα τη μπαλκονόπορτα..."
"Και γιατί άνοιξες τη μπαλκονόπορτα;;; Ένα παιδί από αυτούς βρέθηκε νεκρό σε εκείνο το σημείο!"
"Ληστεία ήταν ρε μπαμπά! Που να ξερα πως κάποιος θα σκοτωθεί;"
"Ιζαμπέλ; Για το καλό σου να μην λες ψέματα..." είπε αλλάζοντας το τόνο της φωνής του και από τη σιωπή της κατάλαβε πως έλεγε. Αναστέναξε βαθειά και ανάβοντας ένα τσιγάρο βγήκε έξω "Λες ψέματα έτσι;"ρώτησε ξανά
"Όχι..." του είπε διστακτικά
"Όχι εξ ολοκλήρου σωστά;"
Την άκουσε να ανασαίνει βαθειά και έπειτα ξέσπασε σε κλάματα
"Μη κλαις μωρό μου ... Πες μου σε παρακαλώ όλα όσα έγιναν... Ο μπαμπάς μπορεί να βοηθήσει πίστεψε με... "
Εκείνη μέσα στους λυγμούς της ,του είπε για το πάρτι. Του είπε για τον διαπληκτισμό που είχε με τον Τζωρτζ και φυσικά για όσα έγιναν μετά.
"Μπαμπάκα; συγγνώμη που είπα ψέματα αλλά φοβήθηκα και ..."
"Σσς, ηρέμησε μικρό μου..." της είπε μαλακά "Μπορείς σε παρακαλώ να μου περιγράψεις το νεαρό που σε βοήθησε στο πάρτι;"
أنت تقرأ
Mind Games 3 : Lies
مغامرةΗ μοίρα είναι πουτανα ... Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε τουλάχιστον ύστερα από τόσα χρόνια... Ύστερα από τόσα ψέματα μα και τόσες αλλαγές... Πόσο δυνατά κολλημένο είναι ένα ήδη σπασμένο γυαλί; Πόσο τρόμο μπορεί να προκαλέσει μια τόσο αθώα λέξη όσο...