Mind Games 3 : Lies

Δύσκολες αποφάσεις

Καταλινα

Είναι στιγμές που νιώθω φόβο για το αύριο. Φόβο για μας , για τα παιδιά μας. Δρασαμε έξυπνα για ακόμα μια φορά, ανακαλύψαμε τη Βαλερια μα ο Βλαντιμίρ αγνοείται. Ο κίνδυνος δεν είναι όμως αυτός... Είναι η καθημερινότητα και η σκοτεινή μας ζωή. Είναι το όπλο που οπλίζει στον επόμενο στόχο. Είναι όλα εκείνα τα παιδιά που υποφέρουν και προσπαθούμε να σώσουμε. Ένας ποιος θα μας σώσει; Ποιος θα σώσει τις ψυχές μας ; Ποιος θα μας πάρει από το χέρι να μας οδηγήσει στη κόλαση; Γιατί εκεί θα πάμε οι περισσότεροι...

Νιώθω με δυσβάσταχτη θλίψη μέρες τώρα. Ο Ίαν ξέρω πως προσπαθεί και η συμπεριφορά του δεν με εκπλήσσει καθόλου. Πάντα ήταν ηγέτης. Πάντα μας οδηγούσε με σοφία και υπομονή. Εγώ γιατί αισθάνομαι όμως πως φτάνουμε κοντά στη κατάρρευση; Δεν ξέρω αν κάποιος μπορεί να με νιώσει... Είναι τόσες οι στιγμές... Στιγμές καινούριες, παλιές...

Βλέποντας τον Κάσιεν εκείνη τη μέρα ζωντανό, έχασα την εμπιστοσύνη στα μάτια μου. Προσπάθησα να κρατηθώ ψύχραιμη όταν εμαθα την αλήθεια μα...Είναι δύσκολο. Τον κοιτάζω και μέσα του βλέπω εμάς. Τα νιάτα μας. Τη φωτιά μας. Τους ατελείωτους καυγάδες μας γιατί ποτέ δεν ήθελα να αφεθώ σε εκείνον. Φοβόμουν να το κάνω... Τα αισθήματα του για μένα,ακόμα και εκείνη τη μέρα που με χτύπησε στο κεφάλι ,ήταν δυνατά. Με κράτησε για να μη πέσω... Πάντα με κρατούσε... Έχει εκείνο το τρόπο που σε κάνει να πιάσεις το χέρι του και να περπατήσεις πάνω στη φωτιά. Ο Ίαν από την άλλη σε βάζει μέσα της και σου μαθαίνει να κολυμπάς. Τόσο διαφορετικοί μα τόσο ίδιοι για όσα αγαπούν. Εγω; Εγώ τελικά τι αγαπάω; Πώς να προσωποποίησω την αγάπη και να της δώσω όνομα; Γιατί πρέπει να ορίζουν τη ζωή μας με λέξεις και πράξεις; Γιατί πρέπει να κλείνουμε τα συναισθήματα μας βάζοντας τους μια ταμπέλα μπροστά;