GOD OF STUDY

11.BÖLÜM:Buluşmak ayrılığın başlangıcıdır

'İşte bitti ' dedi Sehun patronu elindeki çiçek demetini süslerken.

''Vayy, bu gerçekten de göz alıcı ' dedi Sehun.

''Elimden gelen herşeyi yaptım.Ekstra ödeme almadan %20 fazla çiçek koydum ''

''Teslim mi edilecek ben götürebilirim'

''Hayır gerek yok ''

''Gelip alacaklar öyleyse ''

''Aslında bu senin için.Bir bakalım, Luhan'dan.Burada mesaj da var.Yeterlilik sınavını geçtiğin için tebrikler, vesaire.Senin arkadaşın mı ? ''

Başkaları için birşey yapma konusunda pek  iyi değilim ama sadece seni mutlu görmek istiyorum hepsi bu..Duyguların bir kişiye ulaşır ve onu mutlu ederse ve onun gülümsemesini görürsen, bu ne harika bir duygudur.. diye düşünürken Luhan, Sehun içeri daldı.

''Luhan, Çiçeklerini aldım''

'Sadece bir buket, deneme öğrencisi.Kafanı karıştırmasın.Sadece denemeyi geçtin.Daha gerçek sınavı geçmedin.Bundan sonra daha da zorlaşacak.. ''

Sözlerimi bitiremeden hızlıca sarılmıştı.

''Luhan , o kadar mutluyum ki sanırım ölebilirim'

******************************

  Sehun ortadan kayboldu.Luhan elinde bir not, çömelmiş bir şekilde yerdeydi.Kağıdı okumadan içini kötü bir his kaplamıştı.İstemeyerek de olsa okumaya başladı.

"Luhan nasılsın? Skycanner hava alanında 5130 bölümüne saat 16:00'da varacak uçakla Amerika'ya gidiyorum."

××××××××××××××××××××××××××××××××

Luhan'ın ağzından ;

Metrobüs yolculuğum boyunca düşünüyordum.

"Ne tür bir sevgili hiçbir şey söylemeden gider ve koca bir yıl boyunca ortadan kaybolur.Bu doğru.O aptal, kuş beyinli Oh Sehun bana tek kelime etmeden yurtdışına, Amerika'ya Ulusal Tıp Fakültesine okumaya gitti.

××××××××××××××××××××××××××××××××

Artık 6 yıl oldu.Onun kafasını tekmelemeye hakkım var.Şimdi hiçbir pişmanlık duymadan ondan ayrılabilirim.

Eve vardığımda kapıda tanıdık bir simâ vardı.Evet, evet bu oydu.Altı yıl onu çok fazla değiştirmemişti.
Kapıya yaklaştığımda konuşmaya başladı.

"Üzgünüm, seni burada beklerim diye düşündüm" dedi.

Tepkisiz bir surat ifadesiyle,
"Ne istiyorsun" diye sordum.

"Bu gece burada kalabilir miyim?Dairemin anahtarını kaybettim.Ev sahibine de ulaşamıyorum.Rahatsız ettiğim için üzgünüm" dedi sesinde mahçup bir hissiyat vardı.

    Masanın üzerinde dünden kalma yarım bardak suyu içtim ve gazetemi okumaya başladım Arkamda olduğunu hissediyordum ve konuşmaya başladı.

" Luhan, şimdiye kadar seninle iletişime geçmediğim için özür dilemek istiyorum" dedi.

"Peki Amerika'ya böyle acilen gitmeni gerektiren şey neydi? "diye sordum, gözlerimi gazeteden ayırmadan.

"Hı? Sana söylemiştim.Onların pediyatrik tedavileri birçok bakımdan  daha gelişmiş.Bende oraya öğrenmeye gittim" dedi .

Bir süre sessizlikten sonra önüme bir paket bıraktı ve " Sana bir hediye aldım" dedi.

Gözüm hala gazatedeydi ve "Teşekkürler" dedim.

"Özür dilerim, duşu kullanabilir miyim?Üç gündür banyo yapmadım açıkçası." diye sordu.

Umursamaz bir ses tonuyla " Keyfine bak" dedim.Ve azalan ayak seslerini dinledim.

Bir süre boş boş duvarı seyrederken Sehun'un sesini duydum.

"Luhan, afedersin ama sıcak su yok" dedi.

"Ben nerden bileyim" dedim nedense sesimi ayarlayamadım ve yüksek çıktı.

Bir süre sonra yaklaşan ayak sesleri eşliğine onu arkamda hissettim ve sesini duydum.

"Ben gidiyorum.Sana böyle yük olduğum için özür dilerim" dedi ve kapıya doğru ilerlerken devam etti
" Sen meşgul görünüyorsun.O yüzden başka zaman gelirim.Hoşçakal." dedi ve kapıyı araladı.

Aralanan kapıyı hızlıca ittim ve konuşmaya başladım, sesim buruk çıkıyordu farkındaydım ama önemli değildi

" Bunca zaman taşınmayı düşündüm.Ama bir umut yüzünden yapamadım.Eğer kalırsam sonunda sen yine buraya gelecektin" dedim.

Kapıya yaslı elimi tuttu.Sıcaktı, verdiği his aynıydı.
Beni tuttuğu gibi kapıya yasladı ve dudağını benim dudağımla birleştirdi.Her ne kadar istemesemde engel olmaya çalıştım ama beni öyle sıkıştırmıştı ki sanki onunla bütünleşecektim.Ellerimi tuttu ve beni ters çevirdi.Hissediyordum, sertleşiyordu.Eli tişörtümün içine girdi ve bir daha unutmak istemezcesine bütün vücudumda geziniyordu.Tahrik olduğunda incelen sesini işittim.

"Luhan, seni özledim."

Hızlıca ittim " Dalga geçme benimle.Kahretsin!" dedim.

"Luhan" Sehun'un sesi, dokunuşu...
Yararı yok, karşı koyamıyorum.Yine beni ele geçirmişti ve yavaşça dudaklarıma yaklaştı.Nefesini hissediyordum ve kendimi ona teslim ettim.

Sokak lambasının ışığı odayı aydınlatıyordu.Altı yılın özlemini giderircesine sevişmekten yorgun düşmüştük.Ona hâlâ kızgındım ve hesap sormalıydım.

" Bunca zaman neden benimle iletişim kurmadın" diye sordum.

"Şey üzgünüm.Sınırlı zamanım ve öğrenmem gereken o kadar çok şeyim vardı ki. O yüzden ben.."

"Bir daha olmayacak.İkinci bir şansın yok.Aklında bulunsun, kuş beyinli." dedim ve ciddiyetimi belirtmek amaçlı sesim yüksekti.

Bir süre sessizlikten sonda devam ettim "Sen Amerika'dayken ben yardımcı profesör oldum" dedim.

Tebrik edercesine arkamdan beni sardı."Ah, sonunda başarmışsın.Tebrikler! " dedi

     Çalan alarmla uyandım.Sehun'un sıcaklığını hissetmiyordum.Sağıma baktığımda yoktu.Masanın üzerinde bir kağıt parçası dikkatimi çekti.Kağıtta şu yazıyordu.

"Geri Geleceğim  Luhan"

Ne, Neden ?