16. Twee jaar later

4 2 0
                                    

Eline loopt tegen haar zin in terug naar huis van school. Ze heeft een vreselijke dag gehad en ze moet nog zoveel doen. Ze zit gevangen in haar gedachten: leraren die boos zijn omdat ze iets vergeten was, ouders die teleurgesteld zullen zijn omdat ze een buis heeft voor haar toets, vrienden die haar in de steek laten. Elke scène spelen zich één voor één af voor haar ogen. Eline wil gewoon even rust hebben, weg zijn van alles, vrij zijn. Bijna wenend zet ze zich even neer om tot rust te komen. Langs haar ligt iets dat lijkt op een brief. Zonder er bij na te denken pakt ze hem op en ze begint te lezen. En de tranen die ze al veel te lang ingehouden had, stroomden stilletjes over haar gezicht en vielen kapot op de grond.

Beste iemand

Als je dit vindt: proficiat! Ik ben niet gestopt in het eindstation. Het was misschien het laatste treinstation, maar niet de laatste weg. Ik ben door blijven gaan en heb nog veel mooie plaatsen gezien. Ik heb mijn eigen weg gekozen en heb veel geleerd. Ik was te lang blijven stilstaan met hetgeen dat ik niet had in plaats van hetgeen dat ik wel had. Ik wilde terug naar het droomstation. Ik focuste me op het verleden terwijl de toekomst nog zoveel te bieden heeft. Blijf niet te lang stilstaan, ga vooruit, kies je eigen weg en leef!
Dit is het einde van het verhaal van Niemand. Maar niet het einde van mijn verhaal.
Mijn verhaal blijft doorgaan tot het einde.
Het verhaal van Iemand.

Geniet van het leven
(Niemand) Iemand

Wenen Zonder TranenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu