Mijn verhaal, dat verzonnen leek, zou pas echt beginnen.
Mijn brief met mijn verhaal ga ik dadelijk weggooien en als jij dit nu leest, betekent het dat iemand hem heeft gevonden. Misschien luisteren er mensen naar, dat was hetgeen wat ik wilde. Luister naar mijn woorden en laat mijn enige wens uitkomen: Luister naar de wensen van iedereen en geef hen hun verdiende vrijheid. Ik ben nu vrij, maar ik weet dat er veel te veel kinderen zijn die ernaar verlangen. Het is niet onmogelijk, niets is onmogelijk, alles is mogelijk, alleen moet je soms lang zoeken. Maar vergeet het nooit. Want ik was het vergeten en het was bijna fout afgelopen.
Dit was het verhaal van niemand die iemand is geworden.
Niemand kan iemand worden.
Vaarwel.
Het station 'realiteit', verdronk mijn schim in de tijd.
De vrijheid die van niemand is, liet me vallen in de duisternis.
Het leven dat ik verzon, eindigde in het eindstation.
JE LEEST
Wenen Zonder Tranen
Kısa HikayeIk LEEFDE LEEFDE in mijn gedachten OverLEEFDE in mijn fantasie Ik WAAKTE WAAKTE over mijn dromen OntWAAKTE in de realiteit Ik VOND VOND de realiteit maar niets BeVOND me in een nachtmerrie Ik DACHT DACHT na over het leven BeDACHT dat niets beter was...
