1. Station

12 5 1
                                    

Het leven was net een sneltrein. Als je op tijd bent is er geen probleem, maar als je bent zoals ik dan mis je hem. En als je hem vaker mist, kan je hem nooit meer helemaal inhalen. De trein vertrok zonder mij, elke dag opnieuw. Iedereen was weg, behalve ik.
Dus ik bleef waar ik was, in mijn eigen fantasie wereld, in mijn eigen droom. Jarenlang was ik gelukkig. Tot op een dag mijn nieuwsgierigheid het van mijn verstand won. De deuren van de trein openden zich en ik verliet wat tot toen altijd mijn thuis was geweest. Eén spoor in maar één richting.  
De trein vertrok veel te snel en kwam veel te snel aan in het volgende station van mijn leven: ‘realiteit’.

Ik dacht dat ik leefde in een droom. Totdat ik wakker werd in mijn grootste nachtmerrie.
.

Wenen Zonder TranenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu