Niemand zou nooit iemand kunnen worden.
Ik viel. Net zoals ik al duizenden keren had gedaan en het kostte steeds meer moeite om op te staan. Ik had mezelf moeten leren hoe je op moet staan en hoe je bergen moest overwinnen. Maar het was nooit gelukt. Altijd als ik boven leek aan te komen, rolde ik als een steen terug naar beneden. En dan was ik altijd helemaal in de war en vertrok daarna weer in een andere richting. Er waren geen paden naar de top.
Allemaal liepen ze dood, allemaal lieten ze mij in de steek.
Altijd als ik iets bereikte, viel ik terug naar beneden.
JE LEEST
Wenen Zonder Tranen
NouvellesIk LEEFDE LEEFDE in mijn gedachten OverLEEFDE in mijn fantasie Ik WAAKTE WAAKTE over mijn dromen OntWAAKTE in de realiteit Ik VOND VOND de realiteit maar niets BeVOND me in een nachtmerrie Ik DACHT DACHT na over het leven BeDACHT dat niets beter was...
