HIS POV
alam ko kailangan malaman niya ang totoong gusto kong ipaabot sa kanya... na ngayon, medyo magulo pa, na hindi ko pa alam
na maghintay muna, dahil... dahil... dahil...
baka magsisi lang ako, na mahuli ako, di sa pinapaasa ko siya.
makasarili na kung makasarili, pero... ayoko na mawala siya, kahit na hindi ako sigurado sa nararamdaman ko.
ewan ko.
ang gulo-gulo na ng utak ko.
kaya, siguro chance na 'to para malaman niya.
"pssst!" pagtawag ko sa kanya, di ko kasi alam kung ano na bang itatawag sa kanya, for sure awkward na pag 'crush' pa din tawag ko sa kanya.
di ko alam kung ano sasabihin kaya tinuro ko nalang yung math notebook at book ko.
siguro naman makikisabay na yan sa trip ko.
"wait!" nagets niya agad. haha.
sabay pagkakuha niya ng notebook niya, eh naupo na siya sa tabi ko.
sinimulan ko na...
hanggang sa nagtanong siya... ano nga ba?
"okay lang, yung akin lang eh... di ko naman masasabing 'hindi' dahil baka masaktan ka... di ko rin masasabing 'oo' dahil baka hindi naman"
yan. nasabi rin!
yan naman talaga eh.
sana di yun gaanong negative para sa kanya...
BINABASA MO ANG
obvious
Genç Kurgupaano kung mahulog ka sa taong di mo inaakala? yung tao na, wala lang sa'yo noon... ngayon pala ay mamahalin mo... yung taong kaibigan lang ang turing mo...sa isang iglap, mag-iiba ang lahat... and moment will come, everthing will be 'obvious' :)
