obvious

believe? its a hard thing to do

ilang araw na ring ordinaryo ang buhay ko

astig pala noh? PLAIN. as in PLAIN na PLAIN lang.

eh halos araw-araw pare pareho ang kwento ng buhay ko eh.

pero parang 'di ngayong araw...

"ikaw bhe, isa ka sa may mababang score sa quiz, so i'm expecting you together with Ed to have a report about human development index next week okay?" sabi sakin ng history teacher ko.

and i was like WHUT DA HEEEEELLLLLL? seryoso siya? matataas quizzes ko.

haaaaaaay. wala naman akong magawa. sumunod na nga lang haaaay :(

so i really have to be busy. siguro nga i'm thinking too much, that i forgot i have to focus on my studies. maybe its time, di na muna yun aatupagin ko.

aral.

aral.

aral.

sa mga nakalipas na araw yan lang lahat ang ginawa ko. puro aral.

vacant pala kami ngayon sa t.l.e?

haaaay, makakapagprepare ako ng report namin.

"uhm, guys, di muna po ako sasama sainyo, busy eh ;)" yan agad sinabi ko, to inform them na i have to get myself busy.

"oh? saan kayo?" tanong ni mommy.

"dun na lang siguro sa loob, may table dun, tara Ed!" tinawag ko na yung kapartner ko sa reporting mamaya.

"sure ka na di ka sa kanila sasama?" tanong niya.

"uhm, yeah... tara na" sagot ko

"dun na lang kaya tayo? konti nalang naman idadagdag natin sa report diba?" suggestion niya, parang gusto niya dun ahh ;)

"ahhh, o sige" yun na lang nasabi ko, at nagsimula na kaming maglakad pabalik sa tambayan, dun sa may grass. lagot! paano na lang yung ano.. yung ewan! tss.

"hey guys!!! dito na lang ulit kami ;)" salubong ko sa kanila.

"haha! sabi na di mo kayang umiwas na lang ng umiwas" sabi ni mommy. eh sa ano, di naman kasi ano, yung report kasi di'ba ano.

"di ako umiiwas, busy lang kami ni Ed" straight kong sagot. kasi yun naman talaga di'ba? wala naman na iba? o meron?

"ay, ay," biglang singit ni Ray. pinsan ko nga 'to may malunggay din ang brain imbis na brain cells xDDD

"busy naman saan?" tanong ni Daryl. eh bakit ba usisa sila ng usisa ha?!

"remember, kailangan naming magreport sa aral. pan.?"

"ahhh yun lang naman pala." sabi niya. tumigil din haaaaay

parang ang dami namin ngayon sa tambayan ah? iba ibang pinag-uusapan nila. ayoko muna maki-join busy pa. haha

in less than 10 minutes tapos na kami mag-usap tungkol sa report. okay! ready na makipagtsismisan haha.

at di ko namalayan, naka-ikot na kami sa isang bilog. may bote sa gitna, eto na kinatatakutan ko! hahaha malalaman nila totoong dahilan ng pagka-busy ko eh. xD

okay, nagkaaminan na nga. ang dami. kinakabahan ako.

"okay! your turn!!!" sigaw nila. hahahahaha nakahiga pa naman ako, bigla akong tumayo!

"uwaaaaaah! T^T" bigla kong sigaw, eh sorry naman di'ba maingay lang talagang tao eh xD

kinakabahan ako sa magiging tanong.

tagal nila mag-isip ahh ^_^

"ganito na lang, bakit ka umiiwas ngayong araw?" ay?! yun talaga tinanong mga dre? eh di huli na nga, pero diba di naman nga ako naiwas bakit ba hindi niyo maintindihan ang salitang 'busy' haaaa?

"kasi busy ako sa aral. pan diba?"matapang sagot agad! haha kanina pa yan.. tsss

"alam ko, hindi lang yan ang sagot" ay lagot! mommy!!!! uhm. *isip.isip.isip*

"kasi....kasi...kasi..."

sinulyapan SIYA ni mommy, tumango lang ako.

"ahhh. gets ko na. okay ikaw na magspin" sabi niya.

tinginan sila... "ahhhh okay" sabay sabay talaga? haha xD

*spin.tanong.sagot* and the cycle goes... hanggang siya na yung naturo.

masyado ata akong halata? haha umalis kasi ako sa circle. kasi ilang minuto na lang naman math na, malay ko ba baka may assignment o kaya activity o kaya, basta! busy ako. baka may di ako nasagutan.

"yung mga tao talagang affected, naghahanap lagi ng excuse noh?" mommy talaga! urgh.

babalik na nga lang.

pagbalik ko, super pula na siya. parang kamatis at halos nakahiga na sa grass.

"ayieeeee... oo daw!" huh? pinagsasasabi neto?

*riiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiing*

time na. math na naman. naglalakad na kami ngayon pabalik ng room. maniniwala ba ako?

biglang may umakbay sa akin..

si itay!

"anak, ayos ka na? mutual na." sabi niya sa akin. kahit alam kong nasa likod lang SIYA, sumagot ako.

"ano naman? di naman ako naniniwala eh!" ang hirap maniwala, baka napilitan lang siya or what!?

nagrereport ako, busy sila mag-usap ni mommy, ano kaya pinag-uusapan nila? haaay. nacucurious ako. kanina pa kasi yan nung filipino namin.

papuntang geometry, lumapit sa akin si mommy, sabay sabi "baby, maniwala ka lang sa kanya kasi totoo siya... grabe nagpigil ako ng tawa kasi ang cuuute ng mga story niya... sobrang nakakatawa"

so, yun pala pinag-uusapan nila. pero maniwala? di ko pa alam. alam ko marami nang dahilan para siya'y paniwalaan pero sa ngayon, ewan ko? 

 ung "oo" kanina, was not enough. demanding ako xD

by the way, oo na ano? para namang ginawa akong tanga ng mga taong yun ahh!

maniniwala ba o hindi? yung sagot noon na hinihintay ko, nasabi niya na.. pero?

haaaaaaay... patunayan niya muna! hmmpf.

believe? its a hard thing to do. swear.