Mafyanın küçük aşkı

7. BOLUM

Sabah gözüme giren güneş ışınlarıyla uyanmayı çok isterdim ama onun yerine sabah üzerimde öküz gibi yatan bir Poyraz Arslan yüzünden uyandım. Tam kalkıcakken belimdeki kolları yüzünden olduğum yerde kaldım.

Sanki kaçacakmışım gibi sarmış. Zaten doğru ilk fırsatta buradan kaçıcam.Dün gece aklımdan hiç çıkmıyor. Poyraz'ın ilk öpücüğümü çalması ve en önemlisi beni sevdiğini söylemesi. Gerçekten cok şaşırtıcı yani benim gibi birini kim napsın.

Poyraz'a döndüğümde onu ilk defa bu kadar yakından inceleme şansım oldu.Sert yüz yapısı, kahverengi saçları ve yeni çıkmaya başlamış sakallarıyla manken gibi duruyor. Bu tiple bütün kızların ilgisi çekebilir ki büyük bir ihtimalle çekiyordur.

" Beni izlemen bitti mi güzelim ? Yani ona göre gözlerimi açıyım."

Poyraz'ın boğuk sesini duymamla kızarmam bir oldu. Bu çocuk kesin vampir.

"Hahahh saçmalama güzelim ben vampir falan değilim."

"A-ma sen nasil ? "

"Sesli düşündün güzelim. Hem sen beni mi izliyordu ?"

Tek kaşını kaldırarak sorduğu soruyla ne kadar karizmatik olduğunu bir kez katnıtlamış oldu.

"Ne münasebet canım senin nerene bakıyım ben ."dedim.

Tam yataktan kalkıcakken geri yatmam bir oldu. Çünkü İÇ ÇAMAŞIRLARIMLAYDIM. Şuan kesinlikle mosmor oldum. Ahggf lanet olsun. Poyraz'a baktığımda yataktan kalktığını fark ettim ve üzerinde sadece BOXER vardı. Hemen gözlerimi kapatıp Poyraz'a çemkirmeye başladım.

"Lanet olsun sana Poyraz insan bir haber verir. Ben seni böyle görmek zorundamıydım."

"Hadi ama Küçüğüm utanma bak. Hem gözün gönlün açılır."

"Ya bi git "

Dedim ve yataktan yastık alıp ona fırlattınm. O da gülerek odadan çıktı pis egoist. Bende yataktan kalkıp hemen üzerimi giyip aşağıya indim. Sofra çoktan hazırdı ve Poyraz gazete okuyordu. Bende sofraya gidip yerime geçtim.Gerçekten çok açım.

"Biraz yavaş ye boğulacaksın."

"Bir şey olma bana sen kendi işine bak."

dedim ve tabağıma geri döndüm. Gerçekten fazla yiyorum ama olsun benim metobolizmam hızlı.

"Sonra kilo aldım, çirkinleştim diye yakınma."

"Ne yani ben şişko muyum ? "

Dolu gözlerle ona bakmaya başladım. Bu aralar çok duygusalım kesin regl olucam. Poyraz'a döndüğümde anlamaz gözlerle bana bakıyordu.

"Biliyorum çok şişmanım ve beni kimse sevmiycek ama bunu yüzüme söylemem  gerekmezdi."

Dedim ve hıçkırarak ağlamaya başladım. Gerçekten şuan saçmalıyorum ama elimden bir şey gelmiyor. Poyraz'ın birden bana sarılmasıyla şoka girdim.

"Sen sakın ağlama güzelim. Sen ağlıyınca benim canımdan can gidiyor. Sen sakın üzülme ben seni her halinle severim."

Dedi ve benim içimde kelebekler uçuşmaya başladı. Buda neydi böyle yoksa ben Poyraz'a aşık mı oluyorum ?

-------------------------

Biraz saçma ama kusura bakamayın bol bol yorum istiom yorum ve vote :)