♫︎ Nalan ♫︎
...
"Dün sana uyduk, götü tutuşturduk efedersin. Bu yüzden bugün sen benim istediğim yere geleceksin."
"Peki bana uyar. Farklı yerleri keşfetmek güzel olacak."
Helen Jeongguk'u elinden asılarak, geldiği yolun ters istikametine doğru yürümeye başladı.
"Nereye gideceğiz?"
"Ruhumu kaybettiğim ve yeni ruhlar edindiğim bir yere gideceğiz."
"Peki o ruhlar öldü mü?"
"Hayır ölmedi, sadece kayboldu boşlukta. Arafta kaldılar. Unuttum ınları da."
"Geri kazan o zaman, hatırla. Hatırlamayı hatırla önce ama."
Helen arkasını dönüp genç oğlanın yüzüne baktı hafızasına kazırcasına. Gülümsüyordu genç oğlan destek verircesine. Helen de gülümsedi haklısın dercesine fakat ikiside biliyordu bu bakışlar yalandan ibaretti.
Kız unutacak,
Oğlan ölecekti.
Küçük bir kitapçının önüne geldiklerinde durdular. Helen gülümseyerek kapıyı açtı ve içeri girdi Jeongguk ile beraber.
Sessiz dükkanda ki tek ses iki gencin ayak sesleri ve yaşlı amcanın sayfa çevirme sesleriydi.
Yavaşça gözlüğünü çıkartıp kızı tanımaya çalıştı yaşlı adam gözlerini kısarak.
"Hoşgeldin arafta kendini kaybeden kız. Ve sen genç oğlan."
Genç kız sadece gülümsedi ve kitaplara doğru ilerlemeye başladı. Adam gözlüğünü takıp kitabını okumaya devam etti.
Tüm kitaplar ince bir kağıt ike kaplanmış, güzel bir ip ile bağlanmış ve arkadaki yazısı kağıda yazılmış, adı baş kısımda yazacak bir şekilde raflarda duruyordu.
Jeongguk'un bu kitapları böyle kaplı olması ve hiçbir şeyinin gözükmemesi dikkatini çekmişti ve bir kaç kitabı ayrıntılı incelemeye başladı.
"Bunlar neden böyle?"
"Kitapları kapağına göre almamak için. Bir şeyleri sadece görünüşü ile yargılamayı bırakmak için. Hem sürpriz oluyor ne tür bir kitap olduğu."
"Böyle güzel bir yerde nasıl ruhunu kaybetmiş olabilirsin ki sen? Burası ruhunu optimize edebilecek bir yer kadar güzel."
Kız ve oğlan bakıştı. Genç kız kafasını eğdi ve elindeki kitaba dikkatini topladı. Oğlanına haklı olduğunu düşünüyordu.
Genç oğlan kızın kendini suçlu hissetiğini biliyordu ama elinden bir şey gelmeyeceğini de biliyordu. Kızın omzunu tuttu ve okşadı yavaşça.
Eline aldığı kitabın arkasını çevirdi ve yazıyı okudu.
"Ve kuru yaprak dala dedi ki,
Beni unutma hatırla yeşil yapraklarımızı."
-lavi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
16. G Ü N ❦︎ JJK | Kısa Hikaye
Fanfiction"Yine buradasın. Her gün bu satte buraya gelerek ne düşünüyorsun?" Karşıya bakarak sordu oğlan. "Unuttuklarımı. Neleri unuttuğumu düşünüyorum." Yüzündeki gülümseme yavaşça buruk bir hal aldı kızın. "Unutmak... Sana daha kötü olan bir şey söyleyeyi...
