TD17
"Riona"
Leave, just leave Astra. Stop looking and just leave!
May mas tatanga pa ba sakin? Yung taong minsan kong nagustuhan at yung kauna unahan kong minahal ay magka yakap at masayang nag uusap sa kama. :) nag uusap at magka yakap nga lang ba heart? Bakit hindi mo nalang tanggapin na sabit ka lang!
Ahhh! Fu**! S***! Da**! Whoo
Hindi ma alis ang tingin ko sa kanila. Hindi lang lungkot ang nararamdaman ko kundi galit! Wow :) Ngayon ko nalang ulit to naramdaman. I should thank them for it right?
"By the way Riona. Si Astra nga pala? Hindi mo ba siya kasamang bumalik?" So may paki pala siya sakin
"Ah yon? Hmm I don't know. Why? You miss her? Should I be jealous hmm?" You don't know?
"No. Ano ka ba. Ikaw lang po, wag ka na mag selos sa kanya okay? Sorry na po ulit. Hindi ko naman talaga siya minahal" Ha! Halos sugurin ko na sila sa sobrang bigat ng nararamdaman ko. Kinagat ko lang ang labi ko hanggang malasahan ko ang sarili kong dugo.
Hinawakan niya ang pisngi ni Zemira at hinila ito para halikan sa labi
"Remember that okay?" Sabi niya bago yakapin si Zemira. Yah Zemira. Feeling ko masusuka ako pag tinawag ko pa ulit siyang Zem
:)"Just me and not her" O.O she. . . She's looking at me. And then she smiled O.O
:) Now i know why.
Kaya pala napaka familiar ng ngiting nakita ko bago ako mawalan ng malay at ihulog sa dagat.
It's her.
Papasok na sana ako ng tuluyan ng
"Shhhhh" sabi niya at umiling ng kaunti na parang pinapa hinto ako. Fu** bakit sinusunod ko padin siya?
Lumayo na ako sa pinto. Damn them! Ang pinaka ayoko sa lahat ay yung ginagawa akong tanga! Tinignan ko ulit ang bahay ni Zemira. Pangdalawan. Tinignan ko ulit ang mga pictures na naka sabit.
Kinuha ko yung isang pictures na naka takip ang kanang kamay niya sa isang mata. Looks familiar :)
Lumingon ulit ako sa kwarto. Riona, you'll regret this. Hindi pa ako obsess sayo :) Hindi na ako nag isip at umalis nalang. Her smile. It's true, yun yung totoong ngiti niya. Walang halong pag papanggap. Yung ngiti niya ng hinayaan niya lang akong mamatay at ngayong nginitian niya ako habang naka yakap kay Zemira
Ito siya. Ito ang totoong Riona.
"Ahhhhh!! Bwisit! Bwisit! Tanga! Tanga! Ughhh! Damn you! Niloko mo ko!!! Baliw ka! Ahhhh!!!" Hindi ko na napigilan at nagwala ako sa bahay namin. Binasag at ginulo ko lahat ng gamit niya. Wala akong paki alam kung nag dudugo na itong kamay at sugat ko sa ulo.
Ah yeah wala nga pala siyang paki dito maliban sa isang kwarto.Umakyat ako sa second floor at pumasok sa gallery niya.
Pinag masdan ko ang mga painting niya. It's really beautiful you know. Parang professional talaga ang may gawa. Nadako ang mga mata ko sa malaking painting na hanggang ngayon may puting tela pading naka takip. Gusto ko sana tignan pero mas excited ako sa painting na nasa gilid.
And I'm right. Zemira. Same sa picture na nasa condo niya. How sweet :)
"She's beautiful isn't" it's not a question. Hindi ko siya pinansin at tinignan lang ang painting. Gusto ko itong hawakan pero puro dugo na itong kamay ko. Ayoko namang madumihan dahil sayang ang masterpiece na ito.
"I painted that hmm a year ago i think? Sabi niya kasi never pa akong nag drawing ng tao so yan. Nag try ako"
"Bakit di mo pa ibigay sa kanya? I'm sure matutuwa siya dito. Don't you think, love? ^_^" sabi ko bago lumingon sa kanya.
BINABASA MO ANG
The Deceiver
Mystery / Thriller"We all lie and that's the truth. No one's perfect. Remember that" Sa Mundong punong puno ng kasinungalingan, kanino ka maniniwala? Or may paniniwalaan ka pa ba? Yourself? Oh come on, you're liar too :) One goal: Find The Deceiver Can you do it? G...
