Fairy Tail ve Melez Kampı?!?!

Deri Kanatlı Bir Ejderha Arkadaşımı(?) Çalıyor

~Natsu~

Natsu yeteri kadar acı çektiğini sanıyordu.

Öyle de düşünmeye hakkı vardı. Hayatında hiç görmediği türden canavarlarla savaşmak onu yeteri kadar yormuştu. Üstelik arkadaşları da güçten düşmüştü. Dayanması gerekiyordu.

"Natsu!!!!" Sarışın yıldız büyücüsü ona bağırınca kendine geldi. Metal boğa yıldız büyücüsüne ateş üfleyince bardağı taşıran son damla olmuştu. Derin bir nefes aldı ve olabildiğince hızlı sarışın kıza doğru koştu.

"Lucy!!!!" Lucy'nin önüne geçti ve metal boğanın üflediği alevleri emdi. Gerçekten sinirliydi. Sevdiği kıza saldırılması hoşuna gitmiyordu. Hem de hiç.

"Demek Lucy'ye saldırdın ha? Şimdi gaza geldim işte!" Lucy ve diğer arkadaşları Natsu'ya tuhaf bir şekilde bakıyorlardı. Doğrusu Natsu da kendine tuhaf bir şekilde bakmak istiyordu. Niye bakmayacaklardı ki? Lucy'nin acı çığlığıyla önemli bir şey fark etti.

Dikkatini dağıtmıştı.

Boğa direk ona tosladı. Natsu göğsünden 10.000 press makinesi geçmiş gibi hissediyordu. Kıyafetlerinin ıslaklığını ve bilincinin kapandığını hissediyordu.

Natsu öleceğini hissediyordu.

~Gray~

Gray huzursuz hissetmeye başlamıştı.

Lucy'nin çığlıkları kulağında yankılanırken Erza'nın 3 canavarla şavaşırken zorlandığını hissedebiliyordu. Diğerleri? Hepsi baygındı. Gray'in boğayla ve deri kanatlı bir ejderhayla baş etmesi gerekiyordu.

Lucy ona yardım edemezdi. Şoktaydı. Natsu'yu uyandırmaya çalışıyordu. Ama o pembe kafalının tıbbi yardıma ihtiyacı vardı. Gray bundan emindi. Bir inleme duydu.

"G-gray-sama?" Mavi saçlı büyücü kalkmaya çalıştı. Ama hemen geri düştü. Gray onun korktuğunu hissedebiliyordu. Ejderha birden harekete geçti.

"Sen!" Gray ejderhanın kimden bahsettiğini anlayamadı. Ama kimden bahsediyorsa onunla arasının pek güzel olmadığını söyleyebilirdi. Gray bir çığlık duydu. Etrafına baktığında ne boğayı,ne de ejderhayı görebildi. Korkuyla arkasına baktı. Gördüğü manzara karşısında dondu.

"Juvia!!!!!!!"Juvia ölümüne dövülmüş görünüyordu. Her tarafından kanlar akarken yarı kapalı bilincinde hep aynı kelimeyi sayıklıyordu.

"Gray...Sama..."Gray kontrolünü kaybetti. Canavarlara doğru koştu ama ejderha su büyücüsünü alıp havalandı. Boğa ise küçük bir arabaya döndü ve uzaklaştı. Gray bir şeyi yumruklamak istiyordu.

Juvia yok olmuştu.

~Erza~

Erza bir şeylerin ters gittiğini anlayamamıştı. Canavarlar yok olana kadar ne bir çığlık, ne de bir haykırış duymuştu. Bu arada sırada oluyordu. Bir şeye çok fazla odaklandığında olan biten her şeyi kaçırıyordu. Şimdi ise duyduğu tek şey hıçkırıklardı.

"Lanet olsun. LANET OLSUN!!!!! "Buz büyücüsü bağırıyordu.

"Sakin ol Gray. "Erza böyle söylemesine rağmen ne yapacağını bilmiyordu. Kaçıp ağlamak,bütün olanlardan kurtulmak istiyordu. Bütün bu olanlara kendisinin sebep olduğunu düşünüyordu.

"Natsu!NATSU! Uyan! Uyanmalısın! Büyük Salamander'ın gücü bu kadar mı? Sen bundan daha iyisin. Uyan, Natsu!!"Erza Lucy ve Gray'e baktı. Sakin olmalıydı. Eğer o da paniklerse, hiçbir yere varamazlardı. Erza etrafına bakındı. Sahil kenarındalardı. 300 metre kadar ileride bir tepe vardı. Çam ağacı insanın dikkatini çekiyordu. Erza hastane gibi bir yer aradı ama bulamadı.

"Gray, sen Lucy ve diğerlerini koru. Ben yardım bulacağım." Bu kadardı. Erza kolayca kaçabilirdi. Ama yapamayacağını biliyordu. Onları yalnız bırakırsa,ölebilirlerdi. Erza ihanet etmek istemiyordu.

Tepeden etrafa daha iyi bakabilirim,diye düşündü Erza. Yavaş yavaş tepeye yürümeye başladı. O sırada arkadaşlarını düşünüyordu. Gray kendinde değildi. Herhangi bir şeyi öldürecekmiş gibi bakıyordu. Lucy travma geçiriyordu. Natsu ağır yaralıydı. Juvia kaçırılmıştı. Peki ya kendisi? Sol kolunu hareket ettiremiyordu. Diz kapağı büyük ihtimalle kırılmıştı. Midesi yanıyor, sürekli asit içiyormuş gibi hissediyordu. Ayakları onu taşıyacak güçte değildi.

Zehir. Bu kesinlikle zehrin etkisiydi. Erza kendisinden endişelenmemeye çalışıyordu fakat bedeni acı içinde kıvrılıyordu. Damarlarında kan değil, asit vardı sanki.Vücudunun her yanı yanmaya başladı. Zehir vücuduna yayılıyordu. Erza artık dayanamıyordu. Yere yığıldı. Gözlerini kapamadan önce birini gördü. Neredeyse kağıt kadar beyaz tenli,simsiyah saçlı bir çocuktu bu. Parmağındaki kurukafa yüzüğü Erza'nın dikkatini çekmişti. Bilinci kaybolmadan tek bir şey duydu.

"Çocuklar, bunu görmek isteyebilirsiniz."