>>>>>IKASAMPUNG ARAW<<<<<
ANG HULING PAGSASAMA
Nandito kami sa may Manila bay nag lalakad-lakad kami. Kanina ko kasi pinagpaalam si Tala sa kaniyang mga magulang para lumabas at mamasyal. Hanggang sa paglalakad namin ay nakakita kami ng bench kaya umupo kami doon at magka hawak ang aming mga kamay. Sampung araw na kasama siya. Sa sampung araw na minahal ko siya ngayon nakikita kong nakatingin siya sa papalubog na sikat ng araw habang magkahawak ang dalawa niyang kamay.
"Tala" tawag ko at nakita kong lumingon ang taong nag papatibok ng malakas sa puso ko umupo ako sa tabi nito.
"Yes Gregor?" tanong niya.
"Hindi ka ba naweweirdohan kung bakit Tala ang pangalan mo?" tanong ko ngumiti ito at pinisil ang pisngi ko na hanggang ngayon niya lang ata magagawa ulit sa akin.
"Gregor bakit naman ako maweweirdohan kong ito ang ipinangalan sa akin ng mga magulang ko di ba? Im just a miracle baby. My parents is wishing for almost ten years and now God gave me to them" kita ko ang sakit na naka ukit sa mga mata niya "and after Ten years I'll suffer on this disease a heart disease and cancer and the doctor said..." putol niyang sabi kaya lumingon ako sa kaniya.
"You/I have ten days to left!" sabay naming sabi..
"Bakit mo ako iiwan Tala? Akala ko magkasama tayo? Pero bakit ang daya-daya ni tadhana?" umiiyak na tanong ko nakita kong ngumiti ito.
"Gregor oras ko na. Kaya ang wish ko sayo find someone else that makes you feel happy" she said at tumingin sa akin. She cupped my face and smile. "Gregor kahit anong laban ko kung hindi na kaya ng katawan ko ay hindi na talaga. Oras ko nang mawala sa mundong ito mahal ko kaya mag iingat ka ha. Babantayan kita pangako iyan" sabi niya kaya napa iyak ako "Gregor gusto ko nang magpahinga" sabi niya at unti-unti niyang ipinikit ang kaniyang mata..
"No! No! Tala wake up! Please don't leave me!" sigaw ko at niyakap ang katawan niya. "My Tala Wake up" sabi ko at niyugyog siya pero hindi siya nag reresponse. Mabilis kong kinuha ang telepono ko at tinawagan ang mga magulang niya. After ng ilang ring ay sinagot nila.
"Tita, Tito we need ambulance si Tala po kasi" umiiyak na sabi ko.
"teka anong nangyari sa anak ko?" tanong niya sa kabilang linya kaya napa buntong hininga ako.
"nagpaalam na po siya kaya please tito ambulansya baka buhay pa si Tala ko!" umiiyak kong sabi at narinig kong umuo ito sa kabilang linya kaya pinatay ko na ang tawag.
BINABASA MO ANG
Ten Days With Her
Narrativa generaleWould you still consider the person you loved the most as part of your life? Even if she's now gone? I'm Gregor Sivilla Back when I was 16 and she was 13. I found great love in her. She was all that I need, pero ang tadhana ay mapaglaro. Until love...