ESARET 2

FİNALİ HATIRLAYALIM💭

Kucaklarımda bayılınca resmen kendimi kaybettim. Telefonu alıp hemen Emir'i aramıştım..
Emir ise hızlıca bir doktorla gelmişti.

Şuan odasında yatıyordu.

Bana o kadar çok şey itiraf etmişti ki...
Ben ise korkak gibi her şeyi içimde tutmuştum.

Şimdi ise koltukta oturmuş boş boş yeri seyrediyordum...

Odadan Emir çıkınca dikkatimi ona verdim.

-Ne oldu? Uyandı mı?

-Evet uyandı. Şimdi de yola çıkıyoruz.

-Hemen mi?

-Evet iyi hissettiğini söyledi.

Tam bir deliydi bu herif. Doktor biraz daha geç olsa kan kaybından ölebileceğini söylemişti.

Odasının kapısı açılınca siyah bir pantolon ve siyah bir tshirtle çıktı. Saçları dağınık gözleri kızarıktı.

-İyi misin abi?

-Evet iyiyim hadi!

Göz ucuyla bana baktıktan sonra geri önüne dönüp yürümeye başladı. Ben de arkasından ilerledim.

Ben arka koltuğa binerken Emir şoför koltuğuna Demir ise yan koltuğa oturmuştu.

-Bugün her şey son bulacak!

Son bulacaktan kastı neydi?

Artık bana zarar vermeyeceğini biliyordum.
Yani aileme bir şey yapacaktı. Her türlü bugünden sonra ayrılacaktık.
Ne ben ailemi öldüren birisinin yanında durabilirdim ne de o annesini öldüren kişiye bir şey yapmadan...
Ne kadar sevsem de olmazdı.

Gerçi bu onu bilmiyordu. Belki de bilmese daha iyiydi. Onu sevmediğimi düşünürse bırakması o kadar kolay olurdu.

Ama ben bırakmasını istemiyordum ki...

Gece boyu uyumamıştım. Üstüme çöken yorgunlukla uyuya kaldım.

***

Birinin beni dürtmesiyle gözlerimi araladım.

-Hadi uyan geldik!

Demir başımda dikilmiş uyanmamı bekliyordu.

-Anyalya'ya geldik mi?

-Evet geldik. Hadi gel.

Arabadan inerek Demir'i takip ettim.

-Burası neresi?

-Evim.

Geldiğimiz eve göz attım.

-Buraya gelmemiz tehlikeli değil mi? Bizi hemen bulurlar.

-Zaten sona geldik küçüğüm.

-Öldürecek misin onları?

Cevap vermeyerek tozlu masanın üstündeki çerçeveyi alarak bana doğrulttu.

Çok güzel ve tatlı bir kadınla küçük bir çocuk vardı.

-Benim annem ölmeyi haketmedi. Ama senin baban onu öldürdü.
Ne yapmamı bekliyorsun?

-Bak eğer öyleyse zaten hakettiğini bulacaktır. Öldürme!

-Başladığım işi bitirmem gerekiyor bunu anneme yapamam.