-Çağrı-
Okuldan çıkıp Melek'in yani Anonim'ciğin çıkmasını bekledim. Kapıda görününce ağacın arkasına saklandım.
Onu takip edecektim. Nerede yaşadığını öğrenmek istiyordum. Okuldan çıkıp sağ taraftan ilerlemeye başladı. Kulağında kulaklık yavaş adımlarla ilerliyordu.
Yarım saatlik bir yol sonrası bir parkta oturdu. Sırt çantasını çıkartıp siyah kapaklı bir defter çıkardı. Bir şeyler karalamaya başladı.
Sonra da yazmaya.Sırt çantasına geri koyup derin bir nefes aldı. Açık saçlarını topuz yaptı. Banktan kalkıp sırt çantasını takıp ilerledi.
10 dakikalık yol sonucu iki katlı bir binaya girdi. Binaya girmedim. Korktuğumdan falan değildi. Onu ürkütmek istemiyordum.
Koluma yediğim tokatla irkildim. "Ne oluyor ya ?" teyzenin biri ellerinde poşet sinirli bir şekilde bana bakıyordu.
"Ne izliyorsun elalemin evini ?!" dedi.
"Ne izlemesi teyze ya ? Ben yoldan geçiyordum." dedim çaktırmamaya çalışarak.
Huysuz bir ses çıkartı. "Yalan atma terbiyesiz gördüm seni. Melek kızımı izliyordun !"
"Siz tanıyor musunuz onu ?"
"Hani izlemiyordun ?" dedi tek kaşını kaldırarak. Böyle bir cevaba bozulsam da belli etmedim.
Devam etti. "Bak sana bir tavsiye sakın onun o üvey babası olacak namussuz Herife bulaşma. Çok pis bir adam o. Seni burada görürse beter eder o Yavuz iti !"
"Bana Hiç bir şey yapamaz." dedim sertçe.
Koluma bir daha vurdu. "Seni değil zaten salak yavrum. Kıza diyorum. Sen paçanı kurtarırsın. Kız zaten o itten dayak yiyor. Bir de senin yüzünden yemesin."
Ne ?!
"Dayak mı yiyor ?!"
Kafa salladı. Sinirle binaya yürüyecekken kolumdan tuttu. "Ben şimdi sana ne dedim he ?!"
"Teyze bırak onun ağzıyla burnunu bir yer değiştireyim !?"
Ağzıma bir tane geçirdi. Alttan alttan dövüyor bu beni ha?!
"Otur oturduğun yerde velet. Bu sefer sende dayak yiyeceksin. Bırak sana pis bir adam diyorum !"
Sinirle teyzeye döndüm. "Ya bırak teyze onun pisliğinden ne olacak ? Hadi beni geçtim. Siz niye polise haber vermiyorsunuz ?!" dedim.
"Ah evladım, her seferinde veriyorum. Bir kere bakanlık görevlilerine iyi gözüktü diye bir şey yapmıyorlar. Bu ülke de adalet mumla aranır."
"O zaman biz de kendi adaletimizi sağlarız." diye ilerleyecekken kolumu tekrar tutup kafama vurdu.
"Bok sağlarsın. Sen önce bir büyüklerinle nasıl konuşulur onu öğren !"
O ara binanın kapısı açıldı. Melek dışarı çıktı. Ama ağlıyordu ve dudağı kanıyordu.
"Yazık yavruma gene vurmuş elleri kırılasıca !"
Teyzeye dönüp yalvarmaya başladım. "Teyzem bırak gideyim" o acı çekerken acı çekiyorum teyzem.
"Ölsem bırakmam bak geldi zaten it !"
Kapının oradan geçen Melek'i kolundan tutup götüren adam çıktı.
Tekrar tutup yukarı çekmeye çalışıyordu ki bağırıyordu. "Çık yukarıya orospu ! İşimiz bitmedi !"
"İstemiyorum seninle kalmak !"
"Her istediğimiz olmuyor hanımefendi kusura bakma !" dedi ve binaya çekti.
Teyzeden kolumu kurtarıp binaya kadar koştum. Kapıyı açmayı denedim ama kapalıydı ve kilitliydi.
Şifresini bilmiyordum lanet olsun !
"Açın lan kapıyı ! Şerefsiz gücün kıza mı yetiyor aç kapıyı !"
Ağzım kapatılmasıyla eli ittirdim. Teyze korku dolu gözlerle bana bakıyordu.
"Evladım ne olur git !"
"Gitmem teyze ! O Piç kurusunu buraya gömmeden gitmem ! Sen biliyor musun kapının şifresini ?"
"Açamam evladım kusura bakma. Kendini yakmana izin veremem."
"Ben asıl o yanarsa yanarım ve şuan alev almış haldeyim."
"İşte bir benzinde ben dökemem yavrum kusura bakma."
"İyi öyle olsun." binanın arka bahçesine ulaştım.
Kaçıncı kattı bilmiyorum ama bulacaktım. Derken bir kız çocuğu ağlama sesi geliyordu.
Kulağıma tanıdık gelen bu ses üzerime benzin yemiş gibi hissettirdi.
"Bana bak şerefsiz bu gün sana yemek yok. O zaman değerimi anlayacaksın işte !" diye bir erkek sesi geldi. O Piç kurusuydu.
Erkek sesi kesildi ve sadece iç çekişleri geliyordu.
Balkona çıktı. 2.kattalardı. Göz yaşlarını silip eline telefonu aldı. Bir şeylere tuşladı ve sonra mesaj baba mesaj geldi.
Anonim'cik: Nasılsın ?
Çağrı: Bok gibi sen ?
Anonim'cik: Senin gibi.
Çağrı: Keşke iyi olmanı sağlayabilsem.
Çağrı: Hiç bir şey yapamıyorum özür dilerim.
Anonim'cik: Senin varlığın bana yeter.
Çağrı: Yetmiyor.
Anonim'cik: Bu ne demek ?
***
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ADİ | TEXTİNG
JugendliteraturAnonim'cik: Adisin ! Çağrı: Biliyorum Anonim'cik: Şerefsizsin ! Çağrı: Biliyorum Anonim'cik: Egolu düşüncesizsin Çağrı: Biliyorum Çağrı: Fakat gerçekten seni bu derece üzdüğümü bilmiyordum. Anonim'cik: Hayır Çağrı, Anonim'cik: Biliyordun.... ...