Just A story of Lisa!

Eerste les met fototoestel.

"Ben jij Lisa?" vraagt een mevrouw, ik veronderstel de lerares. " Ja, dat ben ik mevrouw." "Noem me maar mevrouw verstrepen." Ik knik en neem plaats naast Nim. "Dag beste leerlingen .We hebben vandaag een nieuwe leerling in de klas, Lisa sta maar even recht." Ik sta recht en zie iedereen naar me draaien die in gesprek was en voel me even ongemakkelijk. Ik vind aandacht niet erg, maar niet wanneer ik het niet wil. Ik glimlach verlegen en wend mijn blik af terwijl ik ga zitten. Na een korte stilte begint de leerkracht eindelijk wel met de les. "We gaan verder met de presentaties van vorige keer...Lore begin jij?" "Natuurlijk mevrouw, met alle plezier."-Slijmbal- . Ik weet dus totaal niet waarover het gaat. Dus staar ik maar naar ik weet niet waar.'applaus' " bedankt Lore. Lenn jouw beurt." zegt mevrouw verstrepen. OMG, dus hij heet Lenn. Ik pak snel mijn fototoestel en begin terug foto'ste nemen van Lenn en de klas."Lisa!," ik schrik op van mevrouw haar stem en laat bijna mijn fototoestel vallen, "Wat ben je aan het doen?!" "Ik trek foto's mevrouw." dat zie je toch. "Ja, dat zie ik, ja. Waarom ben je dat aan het doen?" "Ik doe dit al heel mijn leven mevrouw. Op mijn vorige school deed ik dit ook al." "Sorry, maar ik zal je naar de directeur moeten sturen want dit mag niet op onze school." "Oké mevrouw."

Onderweg naar de directeur bekijk ik de gangen . Het is eigenlijk een typische schoolgang ; om de 5 meter een deur met daarachter leerlingen die hulpeloos naar de klok liggen te staren en een leerkracht die het leuk vind om ze zo lang mogelijk daar te houden . Ja , elke school ziet er zo uit . De een is misschien wat moderner , maar het principe is het zelfde . Met een zucht wandel ik verder .

Als ik het bureau van de directeur eindelijk heb gevonden klop ik aan. "Binnen." hoor ik aan de andere kant van de kamer. Ik doe de deur open en stap naar binnen. " Dag meneer, ik moest van mevrouw verstrepen naar hier komen. Ik was foto's met mijn fototoestel aan het nemen", ik laat mijn fototoestel zien,"en dat mag niet van u op deze school, maar op mijn vorige school mocht ik dat wel. Dus ik dit is een automatisme geworden. Nu wil ik dus vragen of ik toch niet gewoon foto's mag trekken. Na 5 minuten stilte dat hij mij heeft aangestaard antwoord de directeur eindelijk. " Oké, het mag, maar je zal ook foto's voor school moeten trekken." "Met alle plezier meneer." de directeur begint een briefje te schrijven "Laar dit maar telkens zien aan de leraren." "Dank u wel meneer." "Ga nu maar snel terug naar de les Lisa." oké van waar weet die mijn naam, ik heb mijn naam toch niet gezegd. Heeft hij soms deze vakantie alle namen van de nieuwe leerlingen vanbuiten geleerd ? Zeker iemand met veel tijd .

Toen ik het 2de lesuur terug in de klas kwam keek iedereen mij aan. Weeral in de belangstelling, ik haat het. Ik geef aan de leerkracht mijn briefje en hij zegt: " Dag Lisa, fijn dat je in mijn klas zit. Ik wil wel vragen niet te veel foto's te nemen." "Nee, nee meneer. Ik moet ook nog kunnen opletten hé." zei ik met een grote lag op mijn gezicht."Ja, ja. Kom ga nu maar naast Nimué zitten." Dit is dus de tofste leerkracht ever. Toen de les gedaan was gingen we naar buiten. Ik probeer levend uit de stroom wilde dieren te komen . Er is niets gevaarlijkers als tieners die honger hebben !

"Euhm ,Nim, ik moet mijn lokkersleutel en andere dingen nog gaan halen dus tot sebiet." " Ja, oké. maar ik stap welmee. Zo kan je mij het verhaal over Stenn vertellen." en zo vertelde ik Nim het hele verhaal. "Wow, dat is..." tring- tring, de schoolbel ging."OMG rennen, anders zijn we te laat in de les." We kwamen net op tijd voor de leerkracht binnen. Maar konden niet meer naast elkaar zitten, ik ging schuin achter Lenn zitten en Nim vier plaatsen verder dan mij.

Toen school eindelijk gedaan was -ik was zo blij, vermoeiende dag!- vroeg Nim:"Gaan we niet iets drinken in het café?" "Graag." zeiden Nash, Britt, Lenn, Will en ik in koor. Ik kon een grinnik net niet meer onderdrukken ."Dat vat ik op als een ja." zei Nimué lachend en zo beginnen we te fietsen richting het café, geen idee welk café eigenlijk.

Sorry dat het zolang duurde heb ook zo'n druk leven
Grapje ik heb geen spannend leven.
Moet gewoon een (saai) boek, voor school lezen dus dan schrijf ik minder

x-jes
Just-A-story-of-S