Just A story of Lisa!

cinema

Het is nu een week geleden dat ik mijn nonkel heb ontmoet, een week geleden dat ik mijn vader en broer nog gesproken heb. Zelfs nu ik naast hen woon zien ze me niet eens. Dat bewijst nogmaals hoe hard ze me zoeken en missen. Ondertussen woon ik ook half bij Lenn. (Nita is dus zijn mama.) We spreken heel vaak af en doen dan onnodige dingen ; om ter meeste chocolade eten, op het gras in het park liggen, sterren kijken ... Ik voel me gewoon zo goed bij hem. Alsof alles klopt. Het is gewoon beter als we samen zijn.
"Nim doe eens voort! Straks zijn we te laat." Ik kijk nog maar eens in de spiegel. We hebben afgesproken om met zen alle naar de cinema te gaan. Ik ben echt nerveus, maar weet niet waarom. Ik heb zelfs kleren van Nim geleend, omdat ik niet wist wat ik aan moest doen. Ik moet dringend eens gaan shoppen. "Rustig maar." hoor ik Nim zachtjes naast me zeggen. Ik had niet eens door dat ze naast mij was komen staan. We staan nog steeds voor de spiegel naar ons spiegelbeeld te kijken. "Je ziet er prachtig uit." "Bedankt Nim, jij ook hoor. Het voelt alsof ik op date ga met Lenn. Ik geef het niet graag toe, maar ik ben echt verliefd op hem." zeg ik verlegen. "Je meent het. Dat had ik nog niet door hoor. Zelfs een blinde ziet van ver aankomen dat jullie in de wolken lopen van verliefdheid." zegt ze. "Denk je dat Lenn ook verliefd is dan?" vraag ik met een grote lach op mijn gezicht. "Ik weet dat zeker Lis. Lenn is nog nooit verliefd geweest. Dus geloof me, je ziet het als dat wel zo is." Ik begin helemaal te stralen van Nims woorden. Samen fietsen we naar de cinema. Nu heb ik nog meer zin om naar de cinema te gaan.

Iedereen staat ons al op te wachten. Als ik Will, Britt en Nash dag heb gezegd, stap ik naar Lenn. "Hey" zeg ik wanneer ik hem een knuffel geef. "Hey Lis, alles goed?" vraagt hij. "Het is een uur geleden dat ik je gezien heb. Dus ja het gaat goed, maar je weet niet voor de volle honderd procent." "Das goed. Kom we gaan naar binnen Mockingjay begint zo."

Ik zit naast Lenn en Will. Will en ik zijn in de voorbije weekend echte besties geworden. Zijn mama is ook dood, en weet dus perfect wat ik voel en meemaak. Telkens als er een eng of spanend stukje is knijp ik in zijn hand of kruip ik bijna op zijn schoot van de schrik. Niet dat de film zo eng is, maar elk excuus is goed om dicht bij Lenn te zijn. Een klein beetje misbruik van de situatie maken mag toch?

Tijdens de pauze sta ik op. "Moet er nog iemand iets hebben uit het winkeltje?" vraag ik aan iedereen. Aangezien niemand iets moet hebben, wandel ik alleen naar het winkeltje. Tijdens films eet ik altijd heel veel, ik eet eigenlijk altijd veel. Maar daar gaat het nu niet over. Nu gaat het over mijn buik die honger heeft. Ik neem de grootste emmer popcorn die er staat en wandel naar de kassa. Terwijl ik sta aan te schuiven bij de kassa begin al wat te eten. Als het zo traag doorgaat is mijn popcorn al op als ik aan de kassa kom.
Als ik richting de zaal loop, voel ik mijn telefoon trillen in mijn zak. Door het verschieten valt mijn popcorn bijna op de grond, maar door mijn ninja skills vang ik hem weer op. Ik neem mijn telefoon en zie dat ik een gemiste oproep heb van een onbekende nummer. Schouderophalend steek ik hem weer in mijn zak. Ze zullen me wel terug bellen als het belangrijk is.

Van de popcorn is nu al meer dan de helft op en de film is nog maar net terug bezig. Ik sla Will op zijn hand als hij eten van mij wil stelen. "Hey. Waar was dat voor ?" vraagt hij net boos. "Voor alles. Ik deel geen eten." zeg ik droog. Dat is mijn gouden regel. Ik kan veel verdragen maar van mijn eten moet je echt wel afblijven. Ik draai me om omdat Will maar naar mijn eten blijft kijken. Nu ben ik dus naar Lenn gedraaid. Ik kijk hem raar aan als ik zie dat hij naar mij aan het staren is. Hij heeft het blijkbaar nog niet door dat hij aan het staren is en daar maak ik gebruik van. Ik denk echt dat hij hard aan het nadenken is, want hij reageert zelfs niet eens als ik heel zachtjes met een stift een snor op hem teken.
Als die klaar is geef ik de stift terug aan Will, geen idee waarom hij een stift bijheeft. Zal vast voor de meisjes zijn. Ik schud aan Lenn zijn arm en kijk hem smekend aan. "Mag ik een foto nemen?" vraag ik hem smekend. Hij kijkt me even verbaasd aan en knikt dan. Ik neem mijn telefoon en trek een foto van hem. Ik grinnik als ik de foto zie. Hij staat er echt belachelijk op. Net voordat ik in een lachbui wil uitbarsten, grist hij mijn telefoon uit mijn handen. "Waar was je met aan het lachen ?" vraagt hij terwijl ik probeer om mij telefoon uit zijn handen te grissen. Wat dus grandioos mislukt en daardoor val ik bijna van mijn stoel. Wat dan nog het grappigste is dat ik gewoon vergeet dat ik de cinema zit met andere mensen die ons nu kwaad aankijken. Als ik klaar ben met lachen sta ik recht. Ik ontvang nog een paar geërgerde blikken van mensen en heb dan pas door dat de film al terug begonnen is. Eigenlijk was hij al de hele tijd terug bezig, maar ik was zo druk bezig dat ik het niet door had. Glimlachend laat ik me terug in de zetel vallen en gris de bak popcorn voor Will zijn ogen weg.

Ik zucht als ik de aftiteling zie. De film was veel te snel gegaan. Ik zou hem zo opnieuw willen zien , maar dat gaat niet. Ik gooi de -ondertussen lege- pot popcorn in de vuilbak. Bijna huppelend wandel ik de zaal uit en zoek ondertussen mijn fietssleutel al in mijn handtas. Hm , vreemd . Ik had hem toch van mijn fiets gehaald.Ik zal hem wel op mijn fiets hebben laten zitten. Met die gedachte en een klein beetje hoop wandel ik naar mijn fiets . Of waar mijn fiets zou moeten staan. Met een smekende blik kijk ik Lenn aan."Lenn , mijn fiets is gestolen . Zou ik bij je achter opde fiets mogen zitten?" ik vraag het haast smekend want ik heb echt geen zin om naar huis te wandelen .Als hij me nu nog zou vragen om op mijn knieën te smeken , zou ik het waarschijnlijk nog doen."Ja tuurlijk. Zolang je me maar niet laat vallen, mag je achterop zitten.

Dus nu zit ik vanachter op de fiets bij Lenn. "Gaan we nog even naar het park?" Er waaien een miljoen vlinders op in mijn buik. "Graag." "Er gingen veel sterren zijn vannacht." OMG, weer even alleen met Lenn. Voor we afslagen knipoogt Nim nog naar mij. Ik zwaai terug terwijl ik probeer om niet van de fiets te vallen.

Als we aankomen zet Lenn zijn fiets op slot ( zodat die zeker niet gepikt wordt) en lopen we naar ons vaste plekje. We kijken naar de sterren en ik trek weer veel foto's. "Vind je ze mooi?" vraagt Lenn. "Prachtig!" Ik kijk Lenn aan, als ik recht wil staan val ik recht op Lenn. "Sorry, sorry." is het eerste wat ik uit stamel. Dan bedenk dat ik op Lenn lig en begin ik te blozen. Ik wil net van hem af gaan als ik in de verte Tobias en Britt samen zie lopen. "Lenn, is Britt met Tobias?" vraag ik bang. Lenn antwoord niet. "Lenn!" "Sorry Lisa, maar ja ze zijn een koppel. en voor je het vraagt iedereen weet het en zwijgt speciaal zodat je niet gekwetst word. Sorry Lisa, maar ik heb dit expres gedaan zodat je het kon zien. Het spijt me." Ik sta recht en pak alles bij een. Ze kunnen ons niet zien want er staan struiken en bomen in de weg. Ik kruip naar boven achter een struik ik kan ze nu horen en zien. " Britt, ik kan geen dag leven zonder schuld gevoelens. Ik mis mijn zus." Zegt mijn broer. OMG hij mist mij. "Ze is oké. Geloof me, maar laat je zus nu maar. Het is onze tijd." zegt Britt voor ze Tobias kust. "Wat doe je?" Lenn is er bij komen liggen. "Hoelang is dit al?" vraag ik bezorgd. "drie, vier weken." Ik maak het gebaar dat hij moet zwijgen.

"Britt, wat zegt mijn zus? Over mij en mijn vader." vraagt hij bang en nieuwsgierig. "Niks. Wat is er toch ? Het gaat hier alleen om je zus. Ben ik niet goed genoeg ?!" Ik spring uit de bosjes. "Nee. Jij bent niet goed genoeg, Britt." Ik spuug de woorden bijna uit. "Tobias, ik hou van je. Ik wou gewoon niet naar huis omdat jullie mij niet zochten." "Britt," mijn broer slaagt haar iets te hard in haar gezicht. (best wel grappig. het was percies een bitch slap.) "Kom lis we gaan naar huis. Ik ga niet met leugenaars en foempen om ."

Ik wil Nim bedanken dat ze mij altijd helpt met schrijven als ik het moeilijk heb.
Zij is nu ook mee de schrijfster van het verhaal.
Zelf heeft ze ook een geweldig boek, dus allemaal lezen :).
Ik wil ook nog even zeggen dat het ons een beetje spijt dat we lang niets gepost hebben,
maar het waren exames, dus leren, leren, leren.

Just-A-story-of-S en Nimmeke