Just A story of Lisa!

Een zingend sportend café

'Het dorpje' dat is de naam van het café. Oké, vreemd. Iedereen gaat naar binnen, maar ik blijf starend staan kijken naar het café. "Vind je het mooi?" Mijn hart begint sneller te slaan, die stem... ik euh... "dag Stenn." "Lisa, gaat het beter?" "Ja." zeg ik op een ijzige, botte toon. Ik trek een foto van het café en eentje samen met mijn nieuwe vrienden ( die er scherper opstaan) er op. "Lisa..." probeert Stenn te beginnen "Stenn, wat moet je? Ik leer je kennen op de vreemste plek. Jij weet in eens alles over mij terwijl ik je nog nooit heb ontmoet. Er gebeuren rare dingen... Ga toch weg pleas! Ik heb schrik van jou." Ik ren naar binnen zeg tegen mijn vriendin: "Zie jullie morgen." "Ga je nu al weg lisa?" vraagt Will. "Ja... Euh... Problemen." lopend naar mijn fiets zie ik dat Nim achter mij aan loopt. "Gaat het?" vraagt ze "Nee niet echt. Waar is het dichtst bijzijnde fitness center?" "Hier om de hoek. Moet ik mee?" "Nee, nee. Ik moet gewoon even alles van mij afsporten. Misschien tot straks." "Ja, daag." is het laatste wat Nim zegt.

Als ik aan kom bij de fitness, krijg ik een tenue voor in te sporten. Hij was vrij sexy (waarschijnlijk voor de mannen). Het is een kort blauw shortje en een T-shirt in het zelfde blauw met een net niet te diepe decolleté - zie je wel gemaakt door mannen- en op de rug staat de naam van de fitness. Ik ga naar de loopband en begin te lopen. Ik ben precies de enige vrouw hier, want ik zie alle mannen naar mij staren alsof ik een vreemd wezen ben. Wat nog nooit een vrouw zien lopen ?
Na een hele tijd blijven de mannen mij raar aanstaren. Dat begint eigenlijk wel heel vervelend te worden. Ik doe alsof ik op mijn horloge zie om te zien hoe lat het is - eigenlijk gewoon omdat het te gênant wordt. Ik doe alsof ik al veel te laat ben en snel van de loopband af. De kleren mag ik bijhouden dus ik doe gewoon mijn broek en mijn trui over de kleren aan. Gewon eventjes lopen doet al zo goed dat ik al mijn stress heb weggewerkt. Maar nu wordt ik wel een beetje moe. En ook een beetje hongerig. Ter bevestiging rammelt mijn maag.

Als ik de deur van het huis net achter mij heb dicht gedaan roept Pauline uit de keuken : "Lisa, er licht een brief voor je op tafel." "Oh, oké. bedankt." Ik loop naar de keuken want ik wil weten van wie die brief is. Ik ben altijd heel nieuwsgierig. Nu ook weer en ik heb zelfs geen honger meer. Ik snij hem langs boven open met een mes en begint lezen.
Lieve Lisa,
Ik heb door dat contact houden via gsm en dergelijke niet echt gemakkelijk gaat gaan. Dus doe ik het maar op deze manier. Ik mis je heel erg, mijn bestie. Waarschijnlijk is je eerste dag super verlopen en net voorbij. Je hebt waarschijnlijk al vele nieuwe vrienden. Ik hoop dat je me niet vergeet. Jake mist je ook heel erg, maar ik denk dat hij al een nieuwe crush heeft op Ella, je weet wel die bitch. Pj en Jenna zijn de dag na je weg was een koppel geworden, je kunt wel raden hoe zeker -Ja echt waar ze zijn ontmaagdt- dat had je niet verwacht hé. Maar je ziet ik ben dus lownlie en ik mis je. hopelijk schrijf je terug en worden we pennen besties.
X-jes
Maya
Wow! Dit had ik niet verwacht toen ik weg ging. Stiekem schaam ik mij een beetje dat ik nog niet aan mijn vrienden heb gedacht, maar nu ik denk mis ik ze wel. Dus nu ben ik al een brief terug aan het sturen naar Maya.

"If this is true, I thought then, what will I think? Will I stay or rather I would get away? I'm scared that I won't find a thing. And afraid that I'll turn out to be alone.
But I... I have to learn, have to try, have to trust I have to cry. Have to see, have to know that I can be myself.
And if I could, I would stay. And if they're not, not in my way. I'll stare here in the distance. But I'll grow up to be just like you, yeah. I'll grow up to be just like you, yeah."
"Zussie, wow dat was prachtig." zegt Tobias als hij binnen komt. "Stond jij daar de hele tijd?" "Ja, en ik ben blij dat ik daar stond. het was prachtig. Welk liedje was het?" "I would stay van krezip. één van mijn lieveling liedjes op de piano." Tobias zijn gezichtsuitdrukking veranderd even. We weten alle bij dat mama dit altijd speelde. "Gaat het zusje?" ik knik en geef mijn broer een knuffel. "Kom ga maar slapen het is al laat." Zo zeg ik Tobias gedag en ga naar boven.
Voor ik ga slapen lees ik eerst nog verder in vampiricus acedemycus. en uiteindelijk val ik om 23u, met mijn boek nog open, na deze vermoeiende en zware dag in slaap.

Ik wil jullie gewoon allemaal bedanken dat jullie mijn boek lezen.
x-jes
Just-A-story-of-S