My Almost [Broken Series 1]

Labing-lima.

I feel my body giving up. I feel my heart wants too. Napapagod na ako eh, pagod na pagod. Nguguluhan nako. Isang buwan ng hindi kami nagkakaayos ni Niko, parati kaming nag-aaway sa maliliit na bagay.

"Niko?"

Tawag ko sa taong busy sakanyang phone.

"Hm?"

He didn't even look at me. Paubos na ang kinakain ko habang sya ay wala pang bawas dahil busy sa pagtitipa.

"Are we still okay?"

Hindi sya sumagot. Pinagmasdan ko lang sya, anong nangyayari? I look-like stupid staring and waiting for his answer.

"Niko?"

Muling tawag ko. Sa wakas, sa wakas nakuha ko ang atensyon nya. Nakangiti sya, pero alam kong hindi para sakin.

"What are you saying?"

Tanong nya at tumingin na naman sakanyang phone, nangingiti. Kakaibang ngiti, wari ba'y kinikilig.

"Okay pa ba tayong dalawa? Para kasing hindi na."

Napatigil sya sa ginagawa nya at kunot-noong tumingin sakin.

"What are you talking about huh?"

May inis sakanyang boses. Napahinga ako ng malalim. Hindi ako sanay na ganito kami. Sya ang nagyaya na kumain kami sa labas pangbawi nya raw, pero bakit ganito para bang wala ako sa paligid nya.

"May babae kaba?"

"Aidan!"

Bulalas nya. Napaiwas ako ng tingin. Nasasaktan ako pagtinitingnan sya.

"Who's this Stephanie? Bakit kayo ganun? Ayaw kong maniwala, pero nakikita ko eh."

Sinamaan nya ako ng tingin. Hindi ganito ang Niko na kilala ko.

"Kaibigan ko lang yun."

"Really? Are you sure on what are you saying? Kaibigan lang yung babaeng yun."

"Naghihinala kaba sakin? Anong klase naman Aidan, do you really trust me?"

Hindi ako makasagot, na natiling tahimik lang ako. May tiwala naman ako, naniniwala ako sakanya pero kasi.

"Mukha mo pa lang hindi na tsk. Walang kwentang pagkikita ito."

He stood up and left me watching him leaving me in this coward place. Narito na naman yung pakiramdam na masakit, nanlalamig ako, and can't even move my body. Gusto kong maiyak, pero pinipigilan ko. Ang sakit. Kasi naman eh, bakit kasi hindi agad ako sumagot. Iniwan tuloy akong mag-isa. I thought this day would be a happy day because at last, I saw him again. Kanina whil watching him walks towards me, I want to hug him and told him how happy I am to see him. Pero hindi ko nagawa, nahihiya ako.

From:Niko😙😍
NikolaiSanDiegoArabit
NikoAidan
Account ko yan, baka sakaling
maniwala kang wala akong babae
at kaibigan ko lang si Steph.
4:00pm

Reply?
4:30pm

Aidan sumagot ka naman.
Wala akong pantawag.
4:35pm

Nakauwi kaba ng ayos?
4:36pm

I'm sorry about earlier. I'm just tired
tapos yun agad sinabi mo sakin. Believe
me Aidan wala akong babae. Sorry for
leaving you. It won't happened again.
You canopen my account if you wanted.
5:00pm

Sorry na.
5:01pm

I love you.
5:01pm

Paulit-ulit kong binasa ang mga texts nya. Sasagutin ko na sana ito ng biglang tumawag sya. I answered it.