4 ay geçmişti ayrılıkların ve kimisine göre yeni başlangıçların üzerinden. Herkes kendi yolunda bir şekilde ilerlemeyi deniyordu. Eski kırıkları bir adım arkalarında bile olsa ilerlemekten vazgeçmiyordu kimse. Jaemin ise ne yaptığını pek bilmiyordu.
Herkesi mutlu ediyor, kendisi mutlu olamıyordu. Huzurlu bir uyku çekeli ne kadar zaman olduğunu hatırlayamıyordu. 4 ay önce tüm hayatı tersine dönmüştü. O günden sonra şansız olduğuna inanmıştı. Bunu kanıtlayan bir şey olmasa da Jaemin sorunun temeline bir şey koymakta ısrarcıydı.
Saçlarını okşardı Jeno o uyumadan önce. Bazen farklı masallar anlatırdı. Jaemin'in uyku problemi doğduğundan beri onunlaydı ve iyi uyuyabildiği zamanlar çoktan gitmişti. Gece uyuyamıyordu. Öğlen ise kafasını kaldıramayacak kadar uykulu oluyordu. Jeno'yu çok özlüyordu. Biliyordu, Jeno hatalı idi. Ama Jaemin onu öyle seviyordu ki, Jeno'nun yumuşak sesi ile uykuya dalamamayı dilerdi hep. Uyumadığı o saniyelerde Jeno'yu dinlemek isterdi.
Bu sırada telefonuna bir bildirim geldi. Hemen baş ucunda duran telefonu aldı ve mesajlara girdi.
Telefonunu bir kenara attı ve ellerini saçına geçirdi. Uzun zaman sonra yeniden dağılmıştı Jaemin. Gözleri hafifçe sulanmıştı. Gece boyunca öyle durdu Jaemin. Onu uyutan kişi artık uyumasına izin vermiyordu.×××××