Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
This is not what ya think, okay? Because it happened literally, well for me.
I was around 10 or 11 something this time and our school is on hiatus, parang relasyon niyo. Charrr! De, on going ang construction so nakikihiram kami ng room from other school.
If I remember it right, MSEP (MAPEH) time namin yun, and tinawag ako ni ma'am R to answer a certain question pero nablangko ako bigla kasi iba ang nakita ko sa blackboard.
Si papa.
Nakasakay ng single motor. Tapos may kasulpukan something, basta ganoon. Feeling ko nanood ako ng pelikula that time.
Hindi ko maalala exactly ang nangyari after that incident in the room kung napagalitan ba ako or nag-iiyak ba ako.
Basta ang alam ko, at natatandaan na rin ay umuwi akong nagmamadali.
Umiyak akong nagtawag kay mama habang nagmamarathon sa hagdan paakyat tapos pahangos na nagsabi sa mga nakita ko.
Galit na galit si mama sa akin noon kasi malakas ang pag-iyak ko nagulat tuloy ang months old sister ko nakisabay sa palahaw ng iyak.
Tapos noong nahimasmasan naman na kami, pinainom ako ni mama ng tubig tapos nag-usap kami uli ng mga nakita ko.
"Sure ka ba sa nakita mo? Katatapos lang tumawag si lola mo. Okay naman daw si papa mo doon sa Cebu. Ipagdasal natin na maayos lang ang lagay ni papa mo doon."
Doon kasi nagtrabaho si papa tapos kami nandito lang sa Mindanao.
Kinaumagahan. Nagmamadaling pumunta si tita Inday sa bahay namin...
"Manang! Manang! Si Manong (papa ko) nadisgrasya raw kahapon sa motor niya. May kabanggaan raw."
