Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Same year- same room.
I had a pupil, let's call her RJ, she was a typical goodie type of a kiddo.
Matalino, mabait, responsable, courteous and all.
That time, before the bell rang indicating that afternoon classes will resume, I saw her na parang malungkot na pumasok sa room tapos walang "good afternoon, teacher" na usually ay sinasabi niya.
I assume may inisip lang o hindi ako napansin. Tapos after 5 minutes, I saw her standing, dala ang bag niya lumabas ng classroom. Iyong bag na dala niya is packbag na parang luma. Napansin ko dahil nakatalikod siya sa akin that time na lumabas siya.
And nasabi niya kasi sa akin na hindi siya mahilig sa packbag. She prefer sling bags, well according to her.
When the bell rang, I asked someone to look for her sa hall pero sinabi lang na hindi nila makita. That someone also said "Anyare kay RJ? Bakit tulala?"
So we started our routine then after 10 minutes or more, I saw her running on our door.
Sweaty, and having messy hair habang hawak-hawak niya iyong favorite sling bag niya saying, "Sorry, I am late teacher. Nasiraan kasi ang motor ni papa sa daan, may I come in?"
Nagkatinginan lang kami noong isang estudyante kong nakita rin siya.
