Kolye

Bölüm 17:Dark

2 Yıl Sonra...
Saat:08:00
-Uyan uykucu!
Her sabah aynı cümle ile uyanmak güzel bir his veriyor bana. Kolyeyi bırakalı 2 yıl geçti. Hayatımda değişiklikler oldu. Süpürgeciye yeni eleman bulduk. Alessana işe başladı. Carnaval süpürgecide çalışıyor. Benim şuan bir işim yok. İnsanlar tarafından tanınmaya başladım. Çocuklar bana sarılmadan geçmiyor. Üzgünüm ama resim çektiremiyorum. Türkiye'de manşetler duruldu. Bir arkadaşımın numarasından ailemden haber alıyorum. Görüntülü konuşuyorum. Biz yine gizli gizli görüşüyoruz. En yakın zamanda gideceğim yanlarına.
Saat:14:17
Alessana ile gezmeye çıktık. Süpürgeciye geçeceğiz şimdi. Yakınlarındayız.
BUMMM!
Bu da ne?!
Alessana'ya burda durmasını söyledim ve süpürgeciye koştum. Bu bir şaka olmalı.
-White!?
-Bende seni gördüğüme sevindim eski dostum.
-Sana ne oldu böyle?
-Anlatmamı mı istiyorsun? Anlatayım o zaman. Sen kaçtıktan sonra aylarca yolunu gözledik. Carnaval bir anda ortadan kayboldu. Gel zaman git zaman kapımı çaldılar. Camdan sessizce giren polis kılıklı herifler ailemi rehin aldı. Tek gözlü korsan tipli herif çok terbiyeli bir şekilde
-Merhabalar bayım. Duyduğuma göre size White diyorlarmış. Ben Kaptan Anka. Daha doğrusu bana öyle derler. Şimdi sakin bir şekilde benimle geliyorsun ve bizimle kalıyorsun. Eğer kaçmaya kalkışırsan aileni gözümü kırpmadan vururum ve bundan asla keyif almam.
Hiçbirşey diyemedim. Gözlerim yaşla doldu. Mecbur gitmek zorunda kaldım. Bu Mutant Hastanesi denilen Hapishaneye götürdüler beni. Öncelikle bana seni tanıyıp tanımadığımı sordular. Seni savunmak için hayır dedim. Eline kasap bıçağına aldığı gibi elimi kesti. Öfkeyle bağırdım. Hemen kolumu  dağladılar. Ve gelip tekrar aynı soruyu sordular.
-Sparkly denen çocuğu tanıyormusun? Eğer bir yalan daha söylersen diğer elini de keserim.
Seni tanıdığımı ve yakın arkadaşı olduğunu söyledim.
Bana senin yaptığın onca şeyi anlattı.
-Sen neden bahsediyorsun?
-Neden mi bahsediyorum? Kolye yüzünden insanların ailesini öldürmüşsün. Para için insanları katlettmişsin.
-Ne diyorsun lan sen? Ben hiçbirini yapmadım.
-Konuşmayı kes. Senin yerini bulmaya çalıştım hergün. Bana işkenceler uyguladılar.Çeşitli serumlar verdiler. Artık dayanamadım. İçimdeki şeyi ortaya çıkardım. Herkes işe yarıyor diye bağırıyordu. Sırtımdan kanatlar çıktı,gözlerimin birisi simsiyah birisi kan götürüyordu. Elime baktım sanki hiç kesilmemiş gibiydi. Kendimi kontrol etmeye çalıştım. Siyah gözümü kullandığımda tek hareketimle insanın ruhunu emebiliyorum. Kanlı gözümle elimle bir insanın kalbini tek hamleyle çıkarabiliyorum. Daha bilmediğim çok şey var. Ve o adam geldi. Bana seni öldürme talebinde bulundu. Bunu yapmak her ne kadar istemesem de zorundayım. Ben aylarca o acıyı senin yüzünden yaşadım ve bu acıya son vereceğim.
-White,dostum, kardeşim sen neden bahsediyorsun?
-Aaa White mı? Bana artık White demiyorlar. Benim adım Dark.