İmkansızlığın Öyküsü

2.Bölüm..Gece'nin çocuğu

------------------_______________________-----------------

    Karanlık gökyüzündeki parlak yıldızlar ve muhteşem kelimesinin eş anlamlısı olan ay...mükemmeliğini haykırırcasına karanlık gökyüzünde duruyordu

  Gece'nin Çocuğu ise bu güzel görüntü karşısında uçurumun kenarında hafif hafif esen rüzgar eşliğinde hayranlıkla izliyordu bulutun üstündeki kadını....Evet bu muhteşem Gece manzarasının tam ortasında gümüş rengi elbisesi, kendisinde olduğu gibi siyah gökyüzünü andıran gözleri ve yine elbisesiyle aynı renkte ayaklarına kadar gelen gümüş rengi saçlarıyla kara gökyüzündeki mükemmeliğin diğer eşiydi...

kadın başını çevirip hüzünlü bir tebessümde bulundu...Gözlerinin parıltısı insanı büyülerken zaman kavramını yitiriyordu çocuk...Kadın TANRIÇA misali karanlık gökyüzünde mırıldandı 

Ağlamak için gözden yaş mı akmalı? 

Dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı? 

Sevmek için güzele mi bakmalı? 

Çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı? 

Hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır? 

Özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı? 

Hırsızlık; para, malmı çalmaktır? 

Saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı? 

Solması için gülü dalından mı koparmalı? 

Pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı? 

Öldürmek için silah, hançer mı olmalı? 

Saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?

  sonrasında ise kadın çocuğa tekrar baktı ve haykırırcasına konuştu ''Karanlık gökyüzü'nün Gardiyanları...Efendizin sesleniyor...Sözlerime kulak verin...Benim SÖZLERİM Karanlık gökyüzünü gören herkez için EMİR..emirlerim ise KANUN'dur...Sadık bekçim Kisho efendin olarak sana sesleniyorum bundan sonra efendin GECE'NİN ÇOCUĞUdur...''

ve tanrıça misali olan kadın dokunamadığı ama her daim korumaya çalıştığı çocuğuna baktı

''aŞk senden uzak her yerde olsun ama...Gerçek aşk seni bulmadı daha...Yuuske sevgilin olabilir ama aranızda kader ipi yok...Mordad'ın yaptığı sadece bir yanılsama...Gözlerini aç ve gerçekliğine dön...Annen her zaman yanında...''

------------------_______________________-----------------

-Hey sora beni dinliyor musun? sana sesleniyorum SORAAAAAAA

-haa..efendim..bi sanine..ama sen..siz...dur...mordad...ateş...kadın...kara gökyüzü

Beynim tam olarak işlemeye başlayınca bir kaç defa gözümü kırptıktan sonra etrafıma bakındım. Ne o korkunç adam benzeri yaratık ne alevler ne ölü insanlar vardı...Unuttuğum bir konu daha vardı ma hatırlayamıyordum benim için çok önemli olduğunu hissetiğim ama hatırlayamadığım konu aklımda sadece Kara gökyüzü ve Kadın kalmıştı başkada bir şey yok acaba bu kad...Yüzüme yediğim sert tokatla düşüncelerim bölünmüştü

-beni dinlesene çocuk

-Tanji seninşe laf savaşına girecek durumda değilim lütfen sonra konuşalım ben balkona çıkıyorum