Henüz 15 yaşındaydı
Açılay, kendinden oldukça büyük ve evli bir adama ilk kez aşık olduğunda. Parka Baran'ı eve götürmek için gelmişti, evde ise onu eşi beklemekteydi! Baranla göz göze gelmek onu mutlu hissettirmişti, Baran ona yaklaştığında kalbi neredeyse durmak üzereydi. Açılay, gözlerine öyle imalı bakmıştı ki Baran'ın ne olduğunu anlayamasa da hafifçe gülümsedi ''Merhaba Açılay büyümüşsün'' dedi Baran, sonra ekledi. ''Bizimkiler evde mi?'' Evet anlamında başını salladı Açılay, heyecandan ve aşık olduğu adamı uzun zaman sonra görmenin verdiği mutlulukla.
Baran yoldan geldiği için oldukça yordun ve uykusuzdu, hızlı adımlarla eve gitmek isterken Açılay onunla biraz daha yalnız kalmak için adımları gayet yavaştı. Arkasından yürürken öylece sevdiği, aşık olduğu adamı süzüyordu. Öyle özlemişti ki Baran'ı boynuna sarılıp onu öpmemek için kendini zor tutuyordu. Ev yakın olduğu için ne kadar yavaş yürüse de on dakika sonra eve ulaşmışlardı bile, yine ona sevdiğini söyleyememişti işte off ne yapacaktı nasıl söyleyecekti onu dediler gibi sevdiğini. Hemen ikinci kattaki evlerine gelmişlerdi Açılay'ın annesi çoktan sofrayı hazırlamış hatta çayı bile demlemişti. Hoşgeldin faslından sonra hemen sofraya geçmişlerdi, Baran çok fazla aç olduğu için yemeğini hemen bitirmişti. Çaylar da içildikten sonra kalkma vakti gelmişti artık ama Açılay ona doyamamış konuşamamıştı bile. Caddeye kadar eşlik ettikten sonra küsmüş bir çocuk edasıyla dudaklarını büzmüş ayakkabısıyla yerleri kazıyarak dönmüştü evine.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız Aşk
Non-FictionEvli bir erkeğe aşık olan genç bir kızın hayatının Nasıl sarpa Sardığını ve hayatının nasıl değiştiğine şahit olmak ister misiniz hadi buyrun hiç beklemeyin okumak için daha ne bekliyorsunuz?
