Aradan 1 yıl geçmiş Açılay 18 yaşına girmişti, evlenebilmesi için Baran'ın ayrılmasını bekliyordu sadece. Eğer eşi kabul ederse çok beklemeden nikahlarını kıyacaklardı. Fakat eşi ne ayrılmayı kabul ediyordu ne de Baran ve Açılay'ın evlenmesini. Ankara soğuktu ama bu dondurucu soğuğa rağmen arabanın içi sıcacıktı. İkiside birbirinin yüzüne bakarken kara kara düşünüyordu, acaba Baran'ın eşini ayrılmaya nasıl ikna edeceklerdi. Sonunda duruşma günü geldi çattı, son celse diye düşündü Baran. Çünkü neredeyse altıncı duruşmaydı. Hakim önce Baran'a sordu "oğlum boşanmak istediğine emin misin?" Baran bir saniye bile düşünmedi ve cevapladı hakimi " evet Hakim bey karşımda duran kadın ile ayrılmak istediğime kesin kararlıyım daha önceki duruşmalarda da dile getirmiştim, ben tır şöförü olduğum için ayda bir giderim evime fakat emin olabilirsiniz ki arabada kafam daha rahat ve sakin çünkü eve ne zaman gitsem eşim olacak kadın sürekli olarak sorun çıkarıyor ve evde vakit geçirmemem için elinden geleni yapıyor bu yüzden ayrılmak en doğru karar diye düşünüyorum " dedi. Ve hakim Baran'ın eşine sordu" senin eklemek veya çıkartmak istediğin birşey var mı kızım eşinin söyledikleri doğru mu? " eşi diğer duruşmalara nazaran farklı bir cevap verdi" evet hakim bey eşimin söyledikleri doğru fakat ben ondan sadece bana vakit ayırmasını istiyordum anladım ki tır şöförlüğü yaptığı sürece maalesef bunu yapamayacak eğer ki işini değiştirip bana da vakit ayırır ise ben aytılmak istemiyorum hakim bey " hakim tekrar Baran'a döndüğünde hakim, savcı, avukatlar ve eşi onun vereceği cevabı dikkatle dinliyordu." ben işimi seviyorum hakim bey işimden vazgeçtiğim zaman eşimin değişebileceğine de inanmıyorum bu yüzden kararım kesindir" diye cevapladı ve eşine o sırada nefretle baktı. Bu bakışlar hakimin gözünden kaçmadığı gibi eşide en ince ayrıntısına kadar anlamıştı neden öyle baktığının. Baran'ı ondan ayıramayacağını anladı ve pes etti, hakimden söz aldı ve konuşmaya başladı. "ben cevabımı aldım hakim bey bugün bu celsede boşanmamız gerçekleşsin lütfen" hakim karar dediğinde salondaki herkes ayağa kalktı ve hakim Baran'ın beklediği o cümleyi kurdu. "yaz kızım ...dan olma ...dan doğma Baran ...nın ve eşi Özge ...nın ayrılmasına, çocukları olmadığı için eşininde bir daha Baran'ı görmek istemediğinden dolayı nafaka bağlanmayacağına karar verilmiştir." salonda oluşan sessizlik herkesin buz kesmesine sebep olmuştu. Baran hızla karar kağıdının bir kopyasına imza attıktan sonra arkasına bile bakmadan salonu terk etti. Sonunda olmuştu ayrılmışlardı bu haberi Açılay'a vermek için sabırsızlanıyordu. Adliyeden çıkar çıkmaz aradı Açılay'ı telefon ikinci çalmasında açılmıştı oda sabırsızlıkla Baran'dan gelecek cevabı bekliyordu. " bitanem hazırlan bir kaç işim var seni iki saat sonra alırım güzel giyin nikah tarihi alabikiriz belki" Açılay şok olmuştu nasıl başarmıştı ikna etmeyi ne demişti acaba? Merak içinde tamam diyerek fazla cümle kurmadan telefonu kapattı ve hazırlanmaya başladı. İki saat dolduğunda Baran kapıdaydı hızla evden çıktı ve arabaya bindi hemen sordu"nasıl oldu ne dedin ne konuştunda asla kabul etmeyen bugün davayı sonuçlandırdı? " meraktan ölüyordu neyse ki Baran fazla bekletmeden cevabını verdi Açılay'ın sorduğu soruya" bana tır şöförlüğünü bırak benimle ilgilen dedi, bende işimi asla bırakmam senin eski haline döneceğine inanıyorum dedim o da duruşmada ayrılmayı kabul etti anladı seni asla bırakmayacağımı güzelim" Açılay şaşırmış gözlerle Baran'a bakıyordu sanki rüya gibiydi gerçek olması neredeyse imkansız gibiydi yıllar önceki sakladığı aşkı gibi neyseki korktuğu olmamıştı bitmişti artık önlerinde hiçbir engel yoktu. Anne ve babasına çoktan resti çekmiş yıllardır eve gitmiyordu yaşıda dolmuştu zaten sadece ayrılmalarını beklerken bu isteği de karşılıksız kalmamıştı. Evleniyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İmkansız Aşk
No FicciónEvli bir erkeğe aşık olan genç bir kızın hayatının Nasıl sarpa Sardığını ve hayatının nasıl değiştiğine şahit olmak ister misiniz hadi buyrun hiç beklemeyin okumak için daha ne bekliyorsunuz?
