Danger X56

1.1K 37 2
                                    

Danger X56

Binuksan ko ang pinto ng room number ni Gin at doon konsiya nadatnan na natutulog. Wala naman daw siyang tinamo na malalang injury at tanging gasgas at konting pasa lang ang nakuha niya. And I wonder, how's his mental state?

"What happened there?" Biglang tanong ni Mignus sa gilid ko. Umupo siya sa isang sofa na nandito. Habang ako ay sa tabi ng kinahihigaan ni Gin umupo.

"Si--" nahinto ako ng biglang bumukas ang pinto ng private room at iniluwa no'n si Mommy and Daddy. Napatayo si Mignus at agad na yumuko.

"Good afternoon, Mr and Mrs. Porter." Bati nito sa kanila. Tumango lang si Daddy pero diretso parin ang tingin niya sa akin. Blanko at matalim. Parang hindi ko siya ama.

Si Mommy naman ay nasa likod nito at nakatingin sa akin. May pangungulila at kung anong emosyon. Umiwas ako ng tingin.

"Let me guess, you caused this. Don't you?" Tanong ni Daddy sa matigas na boses.

Walang emosyon akong tumingin kay Daddy bago sa kinahihigaan ni Gin.

"You want a talk, Mr. Porter? Follow me. Ayokong magising si Gin at marinig kung ano man ang paguusapan natin." I said sternly. Halata ang gulat sa mga mata nito ng gamitan ko siya ng ganuong tono.

Lumabas ako ng silid at sumunod sila Mommy and Daddy. Si Mignus naman ay nagbolontaryo na magbantay kay Gin. Ilang minuto lang ay bumungad na sa amin ang rooftop ng Miracle Hospital. Lumapit ako sa isang railings at tinanaw ang malawak na city.

"This is happening because of you." Sambit ni Dad. Nanatili akong walang emosyon habang nakatingin sa city. Hindi na masyadong mainit dahil malapit ng lumubog ang araw.

"Me? Really?" Walang buhay akong natawa. "Why don't you asked yourself, why I am the reason of this?"

"You're shameless, Rum." Umiling si Daddy. Walang emosyon akong tumingin dito.

"You said, you wanted to protect Gin? Gusto mo siyang mabuhay ng mapayapa pero ikaw parati ang rason kung bakit siya napapahamak. Seriously Rum? You're a killer. A murderer. And I would and will never accept you as my daughter. Akala ko ay sapat na paalisin ka sa bahay, pero hindi pa pala iyon ang sulusyon sa problema." He stated.

"I really want to eliminate that problem-- and guess what? I've neved expected that you'll be the problem that I should eliminate." Nanatili akong nakatingin sa kanya.

"Do you know me?" Biglang tanong ko. Walang mababakas na kahit na ano.

"Well, let me introduced myself to you, Daddy." Bahagya akong huminto. "I am the walking danger of Underground Society. The red-eyed empress of Titania--the 3rd largest mafia of Underground Society. The one who killed the 5th King of Dente de Leòn-- the 2nd Organization that caused a chaos inside that organization. I also killed Atty. Vandal, the fifth head of Leviathan that caused a ruckus between the first and second mafia. I owns hundreds of underlings. I controlled everything. I have billions of money in my bank account, hundreds of cars and motorcycles. I tortured people before I killed them." Bahagya akong huminto. Nanlalaki ang mata ni Daddy, bahagya pa itong napaatras.

"Don't be so shock daddy. Let's continue." I grinned. "My way of torturing? Hmmm.. it depends. I usually target their eyes first, next is their ears. Then their tounge and I let them die in that state. Sometimes, I used my blade to cut their fingers or plucked their nails."

Minasdan ko si Daddy na nagbukas sara ang bibig. Parang may gustong sabihin pero wala namang lumabas sa bibig nito.

"Daddy, I'm your daughter." Hindi ako umalis sa kinatatayuan at nakatingin lang sa kanya.

"You're not my daughter! You will never be! I.. I need to kill you! I need to kill you before you kill me!" I need to kill you before you kill me. The same exact thing that Hacel said to me.

"Psychological torture still works huh? You're bad, Danger. You torture him."  Nagawi ang tingi ko sa itaas. Sa mismong bubong ng Miracle Hospital nakatayo roon ang lalaking may silver na mga mata.

"Sin."

"I'll kill you!" Kasabay nun ang pagputok ng baril. Ang paggapang ng init sa tiyan ko. Wala sa sariling napahawak ako roon. I looked at daddy blankly na nabitawan ang baril. Ngumisi ako.

"You can't kill a person, daddy. That's why you just sell Whiskey to Dente de Leòn, right? Because you can't kill him." I said. Para bang nabalik siya sa wisyo dahil sa sinabi ko.

"Mom, Dad, I love you. And I'll never regret loving you that's why I'm still letting Gin to be with you. I told him to still love you. I'm just asking for one favour, Mom, Dad." I stopped dahil sa pagsiid ng kirot sa sikmura ko. Para bang gumagapang ang sakit hanggang sa paa ko.

"Please, don't let Gin faced the same fate as what I and Whiskey did." Natauhan yata siya sa sinabi ko at nakita ko ang pagtulo ng luha sa mata nito.

"You remembered?" Garagal na sambit ni Mommy. "I-I'm sorry.. I'm sorry, Rum. I'm sorry." Hindi ako nagsalita at ngumiti lamang kay Mommy.

Nawala na sa paningin ko si Daddy and Mommy. Napahawak ako sa railings at ikinalma ang sarili. Dito ako humugot ng lakas para makatayo ng maayos.

"You seriously let them go?" Sin mocked at me ng tumabi siya sa akin. Nakatingin lang din sa papalubog na araw. Naghahalo ang kulay sa kalangitan kasabay ng marahang ihip ng hangin.

"They are my parents." Mahinang sambit ko.

"Parents who sell your brother and let you face the same fate as his. The difference is, they just shut you off." Napahigpit ang hawak ko sa sugat ko sa sikmura.

"Whiskey.. Whiskey taught me to forgive." Mahinang sambit ko."that's why I don't hold any grudges to anyone except for the one who's involve in killing him. I already killed the 5th King and the 5th head. Isa nalang ang hindi ko napapatay, and that's the present Vice President of Black Government."

"Nagiipon ka ba talaga ng kalaban mo huh? The 2nd Organization and the 2nd mafia wants you dead. Aat ngayon, dadagdagan mo pa huh? At Black Government pa ang kakalabanin mo. Hmm? Stop kidding around, Rum." He laugh. Sinamaan ko ito ng tingin.

"I don't kid around, Sin. I don't kid about killing and getting a justice for Whiskey. They show no mercy for killing him, and I'll show no mercy when I kill them.  I will make them taste worse than hell-- to the point that they will beg death to me. I'll be the one who will send them, deeper than hell. Just wait and see."

Bahagya siyang natahimik sa sinabi ko. He just looked at me with his silver eyes that seems so familiar.

"How can you say those words while having a blank expression and dangerous aura?" I gazed at him. Hindi ko ininda ang sakit na dulot ng tama ko sa sikmura. Kaya kong tiisin iyon. Kaya kong ipagsawalang bahala.

"I heard you're still seek for him? Bakit sinasabi mo sa akin na patay na siya? I thougt you don't believe?" Tuluyan akong humarap sa kanya.

"I remembered how he was killed. I remembered how we left him dying. He's barely breating and there's no way, he's still alive.." kasi kahit mabuhay man ito, alam kong hindi siya bubuhayin ng kung sino mang humabol sa amin.

"But I'm still hoping.. even it's too late and too impossible that he's still alive." Pahina na pahina na sambit ko. Halos bulong nalang ito sa akin. Kinain kami ng katahimikan. Huminga ako ng malalim at humarap sa kanya bago tuluyang nagtanong.

"Will you let me know who you are, Sin?"

--

Her Name Is Danger [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon