Her Name Is Danger [COMPLETED]

Danger X14

Danger X14: Third Person.

"Fuck this." Mahinang sambit ni Danger sa sarili. Tahimik at walang imik itong naglalakad. Wala ng tao sa paligid. Malalim na ang gabi. Nakasuot ang mga kamay nito sa bulsa ng army green jacket niya. Walang emosyon,

She looks like an emotionless devil who's ready to kill anytime.

Napahinto ito ng makaramdam ng kakaiba. Iginala niya ang tingin sa madilim na paligid. Ang nagiisang street light na sana ay magbigay liwanag sa kilalagyan niya ay wala ring silbi. Nagpapatay sindi pa ito.

Akmang magpapatuloy siya sa paglalakad ng bigla nalang siyang palibutan ng mga kalalakihan. Nakabalot ang buong mukha ng itim na tela na para bang magnanakaw. May mga hawak din silang baseball bats at dos por dos na para bang nagbabalak na mag-hazing.

Danger stood there, emotionless at all. Ni hindi manlang natinag sa pagdating ng mga ito.

"It's probably her." Sambit ng pinaka leader nila habang may hawak na litrato. Ikinumpara niya iyon kay Danger bago binitawan, inapakan at dinuraan niya pa ang litrato. May kakaibang kislap ang mga mata habang hinahampas sa kamay ang baseball bat na para bang nanghahamon ng away.

"What do you need?" Walang emosyong tanong ni Danger. Well, that's her line, always. Bahagyang natigilan ang mga kalalakihan dahil sa ipinakitang lamig ng boses nito. Marahan ding tinatangay ng hangin ang buhok nitong halos hindi dumikit sa kanyang balikat. Wala rin siyang suot na itim na facemask.

"Rum Porter, you are destined to die. Tonight." Natatawang banggit ng isa sa kanila na para bang nakikipagbiruan. Pero ni hindi siya tapunan ng tingin ni Danger. Nanatiling diretso ang tingin nito, walang mababakas na kahit na ano. Ni hindi siya gumalaw sa kinatatayuan niya.

They can't even tell if she's afraid or not. But with Danger? Fear isn't her thing.

"Then kill me." Tatlong salita na marahan niyang binanggit. Pero sa pagkakataong iyon, tila ba binuhusan ang mga kalalakihan ng malamig na tubig. Natulos sila sa kinatatayuan at naramdaman ang pagtaas ng kanilang balahibo sa katawan.

What's with her? Tanong ng pinakaleader nila sa sarili. More on, bulong sa hangin. Ni hindi niya magawang tingnan ito ng diretso.

This is his first time to fear someone who isn't belong in Underground Society. And this is also his first time to encounter such cold voice for a mere student.

"Kill. Her." Mariing utos nito sa mga kasamahan niya. Walang gumalaw pero ng sigawan niya ito ay lahat sila sinugod ang si Danger.

"I'll give you a chance to leave." Sambit ni Danger na nakapagpahinto sa akmang pagsugod nila. Diretso ang blankong mata nito sa pinaka leader ng grupo na para bang inuutusan silang lahat na umalis na or else, this will be their end. Nakaka-amaze na hindi manlang gumalaw kahit konti ang mga paa nito sa kinatatayuan niya. Ang mga kamay niyang nanatili sa bulsa ng jacket niya.

Umihip ang malamig na simoy ng hangin.

"Anong sinasabi mo? Leave? Nagpapatawa ka ba? Hamlet! Kill her!" Utos nito. Pilit niyang itinatago ang takot na nararamdaman. Naikuyom niya lamang ang kamao ng maramdaman ang panginginig nito.

Her presence is familiar. I've felt this before.

"I'd warn you already. Now, face the consequence." Malamig pa sa yelong banggit nito pero sinugod na siya ng mga kalalakihan.

No one saw her moved. She's fast. At sa isang iglap, bagsak na lahat ng sumugod sa kanya. Nanlaki ang mga mata ng leader ng grupo, kusang umatras ang mga paa nito palayo. Nanginginig din ang mga kamay sa takot.

"What did you do?!" Takot na sigaw nito kay Danger na nakatayo ng tuwid na para bang walang nangyari. Ang kaibahan lang ay ang dugo na tumalsik sa pisnge nito, ang mga kamay ay nasa bulsa parin ng jacket niya.

Humakbang ito papalapit sa leader ng grupo habang umatras naman ng umatras ang huli.

"Who told you that you can kill me?" Bored na banggit niya. Her presenc echange instantly. Hindi na kagaya kanina na sa sobrang bigat at dilim. Now, a little bit lighter but colder than usual.

Tumigil ito sa paanan ng lalaking iyon.

"D... don't kill me!" He beg. Tinabingi ni Daner ang ulo na para bang nagiisip pero walang kahit na anong emosyon ang mukah nito. And her eyes is dead, cold and blank like the usual.

"Bi.. binayaran lang kami para patayin ka!" Tarantang banggit nito. Walang nagbago sa ekspresyon ni Danger. "It.. it was Hacel! Hacel Andraia!" Hacel Andraia, huh?

"They're just sleeping." Biglang sambit ni Danger sa huli, he even pee'd in his pants because of fear. Damn. What a jerk.

Nilagpasan niya ang lalaki na halos mahimatay sa kaba dahil sa kanya. Danger didn't bother to wipe the blood in her cheeks. Hinayaan niya lang na matuyo ito doon. Walang takot at walang emosyon itong naglakad paalis, hanggang sa madaanan niya ang isang convience store. Agad itong bumili ng ice water at tissue. Ginawa niya iyong panghilamos sa mukha niya. She's lucky na may naabutan pang bukas na tindahan sa kalagitnaan ng gabi. Nang matapos niyang linisan ang mukha, umangat ang sulok ng labi nito.

Ramdam niya ang apat na katao na nagmamatyag sa kilos niya. Apat na prisensyang kilalang kilala niya. Ramdam na ramdam niya iyon bago pa dumating ang mga mahihinang nagtangkang patayin siya.

Nanatiling nakatayo si Danger sa gitna ng kawalan. Walang emosyon na pinakikiramdaman ang ihip ng hangin, and by just looking at her, she's danger. Mukha lang inosente ang matatalim nitong mga mata. Mukha siyang mahina in that case, but still, she's danger.

Binalingan niya ng tingin ang direksyon kung saan nagtatago ang sinumang nagmamatyag sa kanila at wala sa sariling ngumisi ng walang mababakas na emosyon ang mga mata. Na para bang alam niya kung ano at saang parte ito titingin para magtagpo ang mga mata nila.

Inalis niya ang tingin roon at dumeretso ng lakad, papasok sa Waddy-- isang club. Habang pinapain ang mga taong nagmamatyag sa kanya.

--
Rye's note: again, this story is not edited and not suitable for perfectionist readers. If you're bored, better leave and please, please stop reading.

Thank you and Godbless you.

#HNIDWP
#HerNameIsDangerWP