Her Name Is Danger [COMPLETED]

Danger X34

Danger X34

Everything wasn't back to normal. Hindi na ako umaasa na magiging normal pa ang lahat. Pagbalik ko sa bahay ay hindi tumigil si Mommy and Daddy sa pagpapangaral sa akin. That I should always asked for their permissions everytime I'm up for something--- in which, I cannot promised.

"Ateeee!"

Napamulat nalang ako ng mga mata ng marinig ang malakas na boses ng magaling kong kapatid at nagkukumahog na pumasok sa kwarto ko. Malaki ang ngiti niya bago sinipa ang pinto ng kwarto ko pasara.

"Ate,"

Tumabi siya sa akin sa kama at mabilis na dinaganan ako. I groaned with annoyance. Itinulak ko ito palayo sa akin kasi baka maging kumplikado pa kapag bumuka ang tama ko sa sikmura. Hindi nila alam ang tungkol sa bagay na iyon.

"I asked kuya Simmy to train me," Binalingan ko ito ng tingin. "I want to become an expert on hacking, ate!" Muli niya akong dinaganan at since nakatihaya ako sa kama ay hindi na ako makagalaw.

"No." I groaned at pilit pinapaalis siya sa pagkakadagan sa akin. For fuck sakes! He's heavy!

"Ate, please?" He pouted at hawak niya sa kaliwang kamay nito ang laptop niya.

"Kailangan niya daw ng permission mo para turuan ako. Please ate? I wanted to enhanced my skills! Malay mo, ako makatulong para malaman natin ang totoo tungkol kay kuya Whiskey." Tiningnan ko ito ng blanko.

Umupo siya sa gilid ko kaya napaupo din ako. Walang emosyon kong isinandal ang likod sa headboard ng kama.

"Ba't gusto mo matutong maghack?" I deadpanned.

"Ate, that's an easy question! I wanted to help you." Malawak ang ngiti niya sa akin. I stared at him.

"Uhh! I wanted to teach... someone, a lesson." Umiwas ito ng tingin.

"And who is that someone?"

"Ana's ex boyfriend." Naningkit ang mata ko dito.

"Don't put your nose on someone's business, Gin." Ipinikit ko ang mga mata.

"That bastard hurt her! And if I can't kill him, maybe he must suffer!" He hissed. Now I know kung bakit ko siya kapatid.

"My answer is still a no, Gin." He pouted at sinamaan ako ng tingin.

"Then I'll tell Mom and Dad about Kuya Mignus." Nag crossed arm ito sa akin at hindi na maipinta ang mukha.

"My answer is still a no." I said blankly.

"What about telling them about the Third King, Asmodeus, Black Organization, Slytherin, Exzerius High and those blades in you pockets, ate? I have a little knowledge about those, pero di ko parin maintindihan." He looks at me innocently.

"Are you blankmailing me?" I deadpanned. Binalingan ko ito ng walang ganang tingin, telling him that those shits won't work for me.

"Ate, I saw you sneaking out everynight wearing a sexy black outfits. Without your contacts, exposing your bloody eyes." How the hell?

"Ate please! Pumayag ka na and I promised I won't tell Mom and Dad about it." Pinagsiklop niya ang mga palad sa harap ko.

"Tell them, and I'm sure, you'll never get to see me again, Gin. I don't want you to get involve how fuck-up my world is. I don't want you to see the darkest part of my life. So please, don't try to dig who I really am. You won't.. understand." Bahagya kong hinaplos ang buhok nito.

"I hope you understand. And about hacking, I'm allowing you but please promised me, don't get involve in my world, or your kuya Simmy's world." Ngumiti ito ng malapad sa akin.

"Yes ate! Noted!" Bahagya pa itong sumaludo at mabilis na hinalikan ako sa pisnge bago lumabas ng kwarto ko. Napatitig ako sa kawalan.

"Nga pala, Ate Rum. I would suggest, we can go sneak out to check up your wound?" Bumaling ako ng tingin sa pintuan.

"Close the door, Gin."  Walang ganang banggit ko pero ngumisi lang siya sa akin bago tuluyang lumabas. I sighed.

Alam ko na sa simula palang na alam ni Gin ang ginagawa ko. I can feel it, everytime he's watching me from sneaking out. Everytime, he's trying to read what's on my mind. I knew it, everytime he's trying to manipulate me and I knew and noticed everytime he's seeking for informations to feed up his curiosity.

He needs a lot of improvements, but I don't want him to get involve in my world. I don't want him to suffer. I don't want his life to be complicated. Kung saan palagi nalang nasa bingit ng kamatayan. And I don't want him to get hurt.

Tumitig ako sa kisami ng kwarto ko hanggang sa magring ang cellphone ko. Inabot ko ito sa side table at sinagot ang tawag ng hindi manlang tinitingnan kung sino ang caller.

"Rum Porter speaking.." tamad na sabi ko.

"I'm learning English!"  Sinilip ko ang caller ID at napagalaman ko na galing iyon sa Ikatlong Hari.

"You're hopeless." Walang emosyon na sambit ko. Bakas pa sa tono nito na parang sobrang saya niya kasi mayroon nanaman siyang English na matututunan.

Sa tuwing naguusap kasi kami, it's either, in Italian Language o kung may English man ay mabagal ang pagkakasabi para lang maintindihan niya. Gano'n din kapag siya ang nagsasalita ng English.

Bahagyang napakunot ang noo ko ng pinatay nito ang tawag. Pinilit ko ang sarili na tumayo sa kama at agad na naligo. Magi-eight na kasi ng umaga at kailangan ko pang pumasok.

Nagsuot ako ng isang faded jeans at white-tshirt. Sinuklay ko narin ang buhok ko na kailangan ko na ulit pagupitan. I'm planning to get my hair done by this week.

Pumasok ako sa walk-in closet ko at nagtungo sa nakahilera kong mga hoodie jacket. They're all color army green and black hoodies.

Kinuha ko ang isang army green na hoodie at kaagad na isinampay iyon sa balikat ko. Bago binitbit ang bagpack ko na nasa ibaba ng kama ko.

Bumaba na ako at agad na nagtungo sa E.H. Pinanatili ko ang walang emosyon na mukha bago ibinulsa ang mga kamay ko sa bulsa ng jacket ko at naglakad papasok sa Exzerius High.

"Danger," napabilis ako sa paglalakad ng sumabay sa akin ang isang pamilyar na bulto.

"How are you feeling?" Tanong nito gamit ang mababang boses.

"I'm fine, Mignus. Stop bothering." Paliko na kami sa isang pasilyo ng humarang sa daan ko ang isang pares ng sapatos. Nagangat ako bg tingin at hindi na nagabalang ibaba ang hood ng jacket ko pati ng facemask ko.

"I don't like your threats, Empress." Pigil ang boses nito sa pagsasalita.

"I don't give threats, Percival. I give warnings." Nakangising saad ko.

"Fuck you." Akmang susugudin niya ako ng pigilan siya ng isa sa mga kasamahan niya.

"I'm sorry but I don't give a fuck." Malutong na sambit ko at nilagpasan siya.

"You'll regret killing them, Danger." Napahinto ako sa paglalakad. I just push him to the limit, didn't I?

"The mighty boss of Alas just called me Danger, woah."  Nanatiling tahimik si Mignus na nakaantabay sa likod ko.

"You'll regret everything, Danger." Sambit pa niya habang matalim ang mga matang nakatingin sa akin.

Blanko ko siyang tiningnan. Ramdam ang mabigat na aura na nakapalibot sa amin. Sa pasilyong ito, habang iwas naiwas ang mga estudyante.

"Come on, Percival. You knew me. I don't do things that I'll regret." Pinilig ko ang ulo at inalis ang facemask ko. Tuluyan siyang humarap sa akin at natawa.

"Your men stepped on my territory and tried to kill my bussiness. What do you expect me to do?" Iniangat ko ang sulok ng labi ko. "You should be thankful, three of your men lives. And those bastard? I didn't even tortured them, I just killed them."

--

Rye's note: again, this story is not edited and not suitable for perfectionist readers. If you're bored, better leave and please stop reading.

#HNIDWP
#HerNameIsDangerWP